Læknablaðið - 15.07.2007, Blaðsíða 35
UMRÆÐA & FRÉTTIR / ÁHUGAMÁL
Læknir, matgæðingur og skvassspilari
Einn af vinsælustu bloggurum landsins er ungur
deildarlæknir á hjartadeild Landspítalans, Ragnar
Freyr Ingvarsson, en hann fær núna allt að 4 þúsund
heimsóknir á viku á bloggsíðuna sína.
„Ég byrjaði að blogga í desember í fyrra og
fyrstu vikurnar var það nú bara fjölskyldan sem
kíkti í heimsókn, mamma og pabbi, afi og amma og
einhverjir nánir ættingjar. En í janúar birtist viðtal
við mig í Morgunblaðinu og síðan hefur þetta verið
með hreinum ólíkindum.”
Ragnar Freyr bloggar um matargerð og lýsir
fyrst og fremst því sem hann eldar fyrir fjölskyldu
sína frá einum degi til annars en hann er þó enginn
venjulegur skítkokkur; hann eldar eftir kúnstarinn-
ar reglum, segir ítalska matargerð í miklu uppáhaldi
en hann fái einnig tímabil þar sem hann vinni útfrá
einstökum þemum í eldamennskunni, þjóðlegu af
einhverju tagi eða einbeiti sér að tilteknu hráefni
þar til hann hefur bókstaflega eldað það á alla
mögulega vegu.
„Bloggsíðan er mjög lifandi því fólk sendir mér
alls kyns skilaboð og segir mér hvað það er að elda
og hvernig eldamennskan hafi heppnast. Þetta er
mjög skemmtilegt.”
Ragnar segist alinn upp við mikinn áhuga á mat-
argerð og þar eru sé foreldrarnir sterkar fyrirmynd-
ir. „Mamma og pabbi eru bæði miklir matargerð-
armeistarar og hafa verið mjög dugleg að prófa
nýja hluti. Ég tók snemma þátt í þessu og náði fljótt
tökum á því að baka súkkulaðiköku sem varð mjög
vinsæl meðal vina minna. Ég hef alltaf haft gaman
af því að baka, sérstaklega alls kyns brauð. Núna er
ég mjög upptekinn af því að baka indversk brauð,
nanbrauð og flatkökur af ýmsu tagi.”
Hann segist hafa prófað margt í matargerðinni en
þó sé ítalska eldhúsið alltaf í sérstöku uppáhaldi.
„Ég er alltaf fastur í ítalskri matargerð ogheima-
síðan spratt eiginlega upp af því að mér fannst ég
vera að gera sömu hlutina aftur og aftur og langaði
að ögra sjálfum mér með því að blogga um þetta
því þá gæti ég ekki verið þekktur fyrir annað en
prófa nýja hluti. Sem áhugamál hefur þetta því farið
hraðvaxandi að undanförnu, ég Ies mikið af upp-
skriftum, bæði á netinu og í bókum og fylgist vel
með heimasíðum hjá tilteknum kokkum sem ég hef
sérstakt álit á. Ef ég er ekki að lesa læknisfræðibæk-
ur þá er ég að lesa kokkabækur.”
Hann segist samt eiginlega aldrei elda eftir upp-
skrift. „Ég reyni frekar að muna uppskriftirnar og
elda meira eftir tilfinningunni og útfrá tiltekinni
uppskrift.”
Hann verður skrýtinn á svipinn þegar ég spyr
hvort þessi áhugi á matseld skili sér í hagkvæmara
heimilisbókhaldi.
„Þetta er dýrt áhugamál og jafnast örugglega á
við sæmilega laxveiðibakteríu. Ferskar kryddjurtir
og sjaldgæft grænmeti er dýrt hér á landi þó ekki
þurfi einfaldir pastaréttir eða fiskur að vera svo
dýr. En oft endar þetta með því að rétturinn kallar
á ýmislegt sem kostar sitt. Þetta er nú eini gallinn
við að stunda þetta áhugamál hér á íslandi. Kostn-
aðurinn við hráefnið.”
Hvernig ertu stemmdur gagnvart hefðbundnum
íslenskum heimilismat?
„Mér finnst hann ágætur í hófi ogborða hann
þegar hann er á borðum en sjálfur elda ég aldr-
ei þannig. Ég hef einu sinni gufusoðið ýsu á tíu
árum og einu sinni steikt kjötbollur. Ég fæ þetta í
mötuneytinu í vinnunni og finnst það fínt en þetta
kveikir ekki í mér neinar ástríður til að elda þannig
sjálfur.”
Aðspurður um uppáhaldsrétt er hann ekki
lengi að hugsa sig um. „Það er lambalæri, fyllt með
bláberjum, ostum og ferskum kryddjurtum, grillað
í ofni með ofnbökuðum kartöflum, góðri sósu og
góðu rauðvíni.” Hann lýsir þessu af innlifun og
bætir því við að íslenska lambakjötið sé nánast
villibráð og alveg einstakt sem hráefni.
Og hér fylgir tilvitnun í nýlega bloggfærslu þar
sem hann lýsir matseld á lambahrygg.
„ Það þarf lítið að gera fyrir lambahrygg. Taka
hann nokkrum dögum áður út úr frystinum sé
maður ekki að kaupa hann ferskan. Leyfa honum
að þiðna rólega í ísskáp - trúið mér, það fer betur
með kjötið. Það er aðeins skolað af honum með
köldu vatni - þurrkaður og lagður í ofnpott. Smá-
Ragnar Freyr Ingvarsson
deildarlœknir er einn
vinsœlasti matgæðingur
landsins.
Hávar
Sigurjónsson
Læknablaðið 2007/93 559