Læknablaðið - 15.02.2008, Blaðsíða 59

U M R Æ Ð
U R
O G FRÉTTIR
SJÚKRASKRÁ
„Þarfað komast í gagnið á
næstu 12 mánuðum," segir
Sigurður Guðmundsson
landlæknir um skráningu
upplýsinga frá sjálfstætt
starfandi sérfræðingum.
Skráningin er lagaskylda
Hávar
Sigurjónsson
Á dögunum var haldinn fjölmennur fund-
ur á vegum Læknafélags Reykjavíkur þar
sem fundarefni var skráning sjálfstætt starf-
andi sérfræðinga á upplýsingum í sjúkraskrár
Landlæknisembætt- isins. Upphaf þessa má
rekja til bréfs er landlæknir sendi út í maí í fyrra
þar sem boðað var að upplýsingaskráningin
myndi hefjast í byrjun þessa árs. Þegar erindið
var svo ítrekað undir lok ársins kom það flatt
upp á marga og þótti þeiin sem þetta hefði ekki
verið nægilega vel kynnt og fyrirvarinn væri of
stuttur. Fundurinn var því haldinn til að skýra
nánar hvað í þessu fælist og Læknablaðið fékk
Sigurð Guðmundsson landlækni til að skýra í
nokkrum orðum um hvað málið snýst.
„Landlæknisembættið safnar upplýsingum í
ýmsar skrár á landsvísu. Þar má nefna fæðinga-
skrá, dánarmeinaskrá, smitsjúkdómaskrá, lyfja-
skrá, slysaskrá og krabbameinsskrá. Einnig er
safnað upplýsingum frá sjúkrahúsum landsins,
eins konar útskriftarskrá, samskiptaskrá úr heilsu-
gæslunni. Allt þjónar þetta þeim tilgangi að hafa
sýn yfir hvað heilbrigðisþjónustan er að gera og
hverjum hún sinnir, og út frá þessu er síðan reynt
að meta árangurinn og umfangið. Það gefur eirrnig
augaleið að upplýsingar af þessu tagi eru ómet-
anlegur fjársjóður fyrir faraldursfræðilegar rann-
sóknir af ýmsum toga. í þessum skráningum hefur
hins vegar verið stórt gat og það snýr að sjálfstætt
starfandi sérfræðingum. Einu upplýsingarnar um
hvað þeir eru að gera og hverju þeir sinna birtast í
reikningum sem þeir senda til Tryggingastofnunar.
Þar eru vissulega upplýsingar um sjúklinginn en
engar upplýsingar um tilefni heimsóknarinnar
eða hver niðurstaðan af heimsókninni varð; engin
sjúkdómsgreining eða upplýsingar um úrlausn
nema að mjög litlu leyti. Það er satt að segja dálítið
merkilegt að hugsa til þess að ríkið hafi áratugum
saman samið við sérfræðinga án þess að nokkum
tíma hafi í rauninni legið fyrir hvað þeir eru að
gera; um hvað raunverulega er verið að semja.
Spjótin hafa staðið á okkur um hríð að fá þessar
upplýsingar frá sérfræðingunum á sama hátt og
við fáum þær frá öðmm aðilum."
Sigurður segir að hugmynd hafi kviknað
fyrir 4-5 árum að tengjast upplýsingaöflun
Tryggingastofnunar þar sem svo litlu hafi í raun
þurft að bæta við til að fylla út í myndina. „Þetta
gekk einhvem ekki nógu vel upp og ég hef satt
að segja ekki skýringu á því en við ákváðum sem
sagt að fara aðra leið og gera þetta sjálfstætt og
sendum út bréf til sérfræðinganna í maí í fyrra.
Viðbrögð þeirra voru almennt mjög góð og síðan
tóku gildi lög 1. september sl. þar sem þessi upp-
lýsingaöflun er orðin lagaskylda. í lögunum em
sérstaklega tilteknar sjö skrár sem safna skuli
upplýsingum í án samþykkis sjúklinga. í kjölfarið
sendum við út bréf í desember þar sem óskað var
eftir ákveðnum lágmarksupplýsingum sem höfðu
verið skilgreindar árið 2002 fyrir sjálfstæða sér-
fræðinga og heilsugæsluna. Sumum fannst þetta
allbratt af stað farið og eftir á að hyggja má vel
vera að þetta hafi mátt vera betur undirbúið af

LÆKNAblaðið 2008/94 1 51