Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2004, Qupperneq 139

/ ^
Aslaug Thorlacius
Æra og txú
Hugleiðingar um tildrög og áhrif
Stóra málverkafölsunarmálsins
Nokkuð er um liðið frá því að Stóra málverkafölsunarmálinu lauk með
formlegum hætti - eða öllu heldur lauk alls ekki - og heitustu tilfinning-
arnar sem úrskurður Hæstaréttar olli hafa þegar kólnað nokkuð. Það er
eins og gengur og gerist: Ný mál koma til skjalanna og það sem einn dag-
inn er í brennidepli er fýrr en varir orðið dauf minning um sögulegan
tdðburð. Þó þessu óumflýjanlega fýrningarferli samfélagsvitundarinnar
sé ef til vill ekki að fullu lokið er fölsunarmálið löngu hætt að vera í dag-
legri umræðu. Hinar mörgu hliðar sem þetta flókna mál hafði á sínum
tíma hafa að mestu runnið saman í eina, flata og óljósa hugmynd um
klúður sem fáir muna þó í smáatriðum í hverju var fólgið. Þess vegna er
ekkert of snemmt að rifja það upp og raunar vona ég að upprifjunin verði
sem oftast endurtekin því dómurinn er hið versta mál fýrir margra hluta
sakir.
Listamenn, falsarar ogfólsuð verk
Ég horfi á málið frá sjónarhóli myndlistarmanns. Þar með er ekki sagt að
ég tali fýrir munn allra myndlistarmanna en þeir, eins og aðrir hópar
þjóðfélagsins, hafa ólíkar skoðanir á þessu máli sem öðrum. Þegar föls-
unarmálið var í hámæli heyrðust þær raddir, sennilega einkum meðal
myndlistarmanna sjálfra, að stéttin ætti að skammast sín fýrir að láta ekki
meira til sín taka á opinberum vettvangi vegna málsins. Það þótti tdl
x37