Þjóðlíf - 01.02.1988, Blaðsíða 18

Þjóðlíf - 01.02.1988, Blaðsíða 18
INNLENT Björn Grétar Sveinsson fæddist á Há- nefsstaðaeyrum á Seyðisfirði f9. janúar 1944, sonur Guðbjargar Björnsdóttur og manns hennar Sveins Sörenssonar. Foreldr- ar hans fluttu með hann á Eskifjörð þegar hann var þriggja ára gamall og þar var hann óslitið til 30 ára aldurs. Björn sótti að sjálf- sögðu Barna- og unglingaskóla Eskifjarðar og hefur þar haft gott kennaralið. Skúli Þor- steinsson var kennari og seinni ár Björns var Kristján heitinn Ingólfsson skólastjóri og hvíslaði því að mér lítill fugl að Möðruvell- ingurinn og hugsjónamaðurinn Kristján Ing- ólfsson hefði haft mikið dálæti á þessum nemanda sínum. Veturinn 1959 til '60 er Björn í gagnfræða- skólanum á Laugarvatni. Lærir síðan tré- smíði heima á Eskifirði í kvöld og helgar- formi af iðnskóla. Starfaði síðan við þá iðn og stundaði sjóinn jafnframt. Á Eskifirði starfaði Björn Grétar mikið að félagsmálum og sat fyrir Alþýðubandalagið í hreppsnefnd og fyrstu bæjarstjórn Eski- fjarðar. Til Eyja eftir gos Hann vendir síðan sínu kvæði í kross þrí- tugur að aldri og heldur með fjölskyldu sinni, eiginkonunni Guðfinnu Björnsdóttur frá Borgarfirði eystra og þremur ungum börnum, til Vestmannaeyja. Petta var 1974. rétt eftir gos og segir Björn ástæðuna þá að freistandi hafi verið fyrir húsasmið að flytja til Eyja á þessum tíma, enda óþrjótandi verkefni. í Eyjum er Björn allt kjörtímabil ríkisstjórnar Geirs Hallgrímssonar, smíðar hús og fer af og til á sjó. Fer ekki sögum af stjórnmálaþátttöku hans þar. Árið sem hin misheppnaða þriggja flokka stjórn Ólafs heitins Jóhannessonar tók við völdum veðjar Björn Grétar rétt er hann velur Höfn á Hornafirði sem næsta áfangastað. Höfn hafði vaxið töluvert eftir gos, en vaxtakipp- urinn átti eftir að magnast enn næstu árin. Á Höfn stundaði Björn smíðar og sjóinn þess á milli, uns hann var kjörinn formaður verka- lýðsfélagsins Jökuls haustið 1985, hvar hann hefur starfað síðan sem formaður og fram- kvæmdastjóri. Fellir sitjandi formann Pað væri rangt að segja að Björn hafi byrj- að félagsmálastúss sitt á Höfn með einhverj- um látum. Frá upphafi veru sinnar tók hann að vísu þátt í starfi Alþýðubandalagsins og hann var einn af„ postulunum 12“ sem stofn- uðu Eystrahorn árið 1983, en þar náðu áhrifamenn úr flestum skoðanahópum þessa litla samfélags saman um stofnun vikublaðs. Það er ekki fyrr en dregur að hausti 1985 að félagsmálahjól Björns Grétars byrjar að snúast, en þá fellir hann í kosningum sitjandi formann verkalýðsfélagsins Jökuls, flokks- bóður sinn Sigurð Hannesson. Sigurður er ættleggur af Gunnari Benediktssyni séra og rithöfundi, en öll sú Mýraætt í Austur-Skaftafellssýslu hefur verið meira og minna rauðlituð. Rauði liturinn varð þó Sig- urði ekki að falli. Ef eitthvað var, var hann sakaður um að vera of hægfara. Sennilega hefur Sigurður goldið þess að hafa ekki þá tvöfeldni í viðbrögðum sem verkalýðsfor- ingjar þurftu að hafa til að lifa af ríkisstjórn- arár Steingríms Hermannssonar. Þeir að- höfðust lítið en töluðu digurbarkalega til þess að breiða yfir aðgerðaleysi sitt. Sigurð- ur gerði lítið eins og aðrir en hann var ekki nógu duglegur að breiða yfir það með mælsku sinni, og því fór sem fór. Trúlega er einsdæmi í verkalýðsfélagi hér- lendis að formaður sé felldur af öðrum á sama kanti stjórnmálanna (af öndverðum kanti er nær dæmalaust einnig í hinu sam- tryggða flokkskerfi verkalýðshreyfingarinn- ar) og þetta kjör sýnir ágætlega hæfileika Björns Grétars til þess að vinna menn á sitt band og koma vilja sínum fram, fyrst og fremst með persónulegum tengslum og við- tölum því að valdahlutföll í verkalýðshreyf- ingunni ráðast ekki með skoðanaskiptum á fundum. Björn var auðvitað búinn að vera í verkalýðsfélaginu síðan hann kom til Hafnar sem trésmiður, sjómaður og síðustu misserin fyrir formannskjörið vann hann í frystihús- inu og sýnir það kannski eitt með öðru að hann hafi ætlað sér formannssætið með tölu- verðum fyrirvara. Tilheyrir nýjum hópi fólks Björn Grétar segir í viðtali við Eystrahorn fyrr í sumar að hann hafi sett sér það tak- mark að koma verkalýðsfélaginu Jökli á landakortið og það hefur honum svo sannar- lega tekist. Öllum viðmælendum mínum ber saman um það að Björn sé grjótduglegur í að reka sitt verkalýðsfélag, hafi bryddað upp á mörgum nýjungum og sé nógu frekur og ákveðinn til þess að standa í samningagerð. Hann hefur og á þessum rúmu tveim árum orðið æ virkari í verkalýðshreyfingunni á landsvísu og er nú varaforseti Alþýðusam- bands Austurlands og í framkvæmdastjórn Verkamannasambands íslands eftir að hafa verið einn af útgöngumönnunum á þingi þess í haust þegar ágreiningur varð um stefnuna í málefnum fiskvinnslufólks. Á vettvangi Verkamannasambandsins hefur Björn Grétar verið einn af ákveðnustu talsmönnum þess að sambandið tæki sér- staklega upp kröfuna um stórbætt laun fisk- vinnslufólks, taxtakaup þess þyrfti að stór- hækka og hinn ómanneskjulegi bónus að hverfa. Hann tilheyrir nýjum hópi fólks í verkalýðshreyfingunni sem þorir og getur gert sig gildandi þó það hafi ekki háskólapróf / „Bindindismaður á brennivín . . í hagfræði upp á vasann. Stíllinn er heldur ekki sá að þylja tölur og meðaltöl og jafna þar með út allar áherslur. Stfllinn er Guð- mundar Jaka og hans kynslóðar... að benda einfaldlega á það að kaup þurfi að hækka og rökstyðja mál sitt með tilvísun til lífskjara almennings eða einstakra hópa. Og með þeim hreina og beina málflutningi stal Björn Grétar senunni frá Ásmundi Stefánssyni á miðstjórnarfundi Alþýðubandalagsins í des- ember, en þá fyrst rann það upp fyrir fjöl- mörgum sem stutt höfðu hina nýju forystu- sveit Alþýðubandalagsins á landsfundinum í nóvember að í ritarastól flokksins sat þunga- vigtarmaður í verkalýðspólitík. Það þarf ekki að tala við marga af þeim sem eru í Verkalýðsfélaginu Jökli á Höfn til þess að komast að því að Björn Grétar nýtur trausts síns fólks og innan félagsins nýtur hann mikils fylgis. Hann fer mikið um vinnu- staði og fólki bar saman um það að hann stæði við það sem hann lofaði að fram- kvæma. Þá var bent á það að hann hefði fylgt vel eftir ýmsum réttlætismálum fyrir um- bjóðendur sína, ekki hvað síst fyrir aldraða félaga. Slóttugur en hörkuduglegur „Eg vil ekki segja að Björn Grétar sé mjög 18
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Þjóðlíf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.