Frjáls verslun - 01.08.2014, Síða 37

FRJÁLS VERSLUN 8-9 tbl. 014 37
Og þarna kemur siðfræðin
inn í kenninguna, siðfræði
kapítal ismans. Þessi siðfræði
er samofin trúarbrögðum og
menn ingu í öllum heimshornum
þótt oft vilji út af bregða og
algildar siðakröfur gleymast.
Algild siðfræði
Simpson nefnir traust, virðingu
og hófsemi sem algildar siða ­
kröfur. Þjóðum virðist farnast
vel ef þessi siðfræði er virt.
Sama á við um einstök fyrirtæki
og stofnanir. Hinn siðfræðilegi
grunnur virðist alltaf vera sá
sami að mati Simpsons og með
góðum vilja er hægt að tileinka
sér þessa siðfræði.
Það liggur því beint við að
spyrja Simpson hvort til dæmis
hrun íslenska fjármálakerfisins
megi rekja til siðleysis. Virtu
íslenskir bankamenn ekki siða ­
kröfurnar?
„Blind ást á gróða leiðir fyrr
en síðar til þess að traust
fyrirtækisins hrynur. Ofuráher­
slan á skammtímagróða grefur
undan traustinu og án trausts
er mjög dýrt og seinlegt að
stunda viðskipti. Fyrirtæki sem
ekki njóta trausts viðskiptavina,
eigenda og starfs fólks falla.
Þau eru of dýr í rekstri þegar til
lengdar lætur.“
Hann segir jafnframt að
þess ar hugmyndir fjalli ekki um
dyggðir í trúarlegum skilningi
heldur árangur í stjórnun. Skort­
ur á trausti tefur til dæmis fyrir
viðskiptum og veldur fyrirtækj­
unum fjárhagstjóni.
Vandinn að byggja upp
traust
Og til að ávinna sér traust að
nýju verður að taka fram aðra
siðareglu: Virðinguna.
„Fyrirtæki, hvort sem það er
banki eða annað, verður að
sýna viðskiptavinum sínum
virðingu,“ segir Simpson. „Það
er seinlegt að bæta fyrir glatað
traust og það gerist ekki með
því bara að skipta um nafn.
Stjórnendur og starfsfólk verða
að sýna það í verki að fyrirtækið
sé traustsins vert. Íslensk
fjármálafyrirtæki njóta enn ekki
mikils trausts eftir það sem
á undan er gengið –og það
á raunar við um marga þætti
atvinnulífsins – en úr þessu er
hægt að bæta.“
Þarna eru því verk að vinna
og Simpson telur að þau verk
verði aðeins unnin innan
fyrirtækj anna og stofnananna.
Hann hef ur meira að segja lagt
á ráðin um hvernig þetta verður
gert.
Þátttakendur á vinnustofum
hans á Íslandi munu hittast
reglulega næsta hálfa árið og
ræða þau markmið sem stefnt
er að. Þetta gerist með svokall­
aðri jafningjaþjálfum („peer
coaching“): Stjórnendur á líkum
stigum hittast og þjálfa sig í
markmiðum sínum. Simpson
hitt ir nokkra hópa svo með
vorinu og metur stöðuna.
Og heldur hann að þetta virki?
„Já, auðvitað. Ég hef beitt þess ­
um aðferðum víða um lönd og í
mörgum fyrir tækj um.“
Forysta eða rekstur
Hugmyndir Simpsons virðast
miðast við hinn mjúka stjórn­
anda, stjórnandann sem er
leiðbeinandi og jafnvel félagi
undirmanna sinna. Þessi stjórn­
andi er ekki fullkominn og
hann reynir ekki að breiða yfir
veikleika sína. Simpson talar
um muninn á forystu og rekstri:
Stjórnandinn er foringi í teyminu
sem hann leiðir.
„Það er hægt að reka fyrir tæki
á hörkunni og óttanum. Undir­
mennirnir vinna þá verkin af
ótta við skammir stjórnandans,“
segir Simpson. „Þetta viðhorf
er arfleifð frá iðnvæðingunni.
Í dag byggist atvinnulífið í
stórum dráttum á hugviti. Núna
er stjórnun í krafti óttans ekki
skynsamleg. Hún laðar ekki það
besta fram í starfsfólkinu og
veldur því að fyrirtækin missa
stöðugt besta fólkið. Þetta er
dýrt, of dýrt.“
Að 21 degi liðnum
Simpson segir líka að fólk
hrek ist ekki frá fyrirtækjum, það
hrekist frá stjórnendum. Oft er
hinn harði stjórnandi sjálfur ótta ­
sleginn undirniðri.
„Hinn gamli harði iðjuhöldur er
ekki lengur sá sem nær mestum
árangri. Þvert á móti nær stjórn ­
andinn sem byggir störf sín
á trausti, virðingu og hófsemi
lengst,“ segir Simpson og þar
erum við aftur komin að hinum
siðferðislega grundvelli.
En tekur það ekki langan
tíma að fá hörkutólin til að snúa
mjúku hliðinni að starfsfólkinu;
játa veikleika sína og hætta að
skammast?
„Nei, það tekur 21 dag að fá
fólk til að breyta hegðun sinni.
Rannsóknir sýna það,“ segir
Michael Simpson og hlær.
Michael Simpson nefnir
traust, virðingu og hófsemi
sem algildar siðakröfur.
Þjóðum virðist farnast vel
ef þessi siðfræði er virt.