Ægir - 01.05.2005, Síða 48
48
N Ý T T S K I P
„Auðvitað er maður
alltaf stoltur af sínu
skipi, alveg sama hve
stórt það er,“ segir
Þórður Magnússon
skipstjóri á Engey RE
1. Á dögunum kom
til Reykjavíkur nýr
togari HB - Granda,
sem er hinn stærsti í
íslenska fiskiskipa-
flotanum.
„Skipið var áður gert út á Ala-
skaufsa austur við Kamtsjatka í
Rússlandi. Allar breytingar sem
við höfum unnið að undanfarið
miða á hinn bóginn að því að við
getum sinnt veiðum á uppsjávar-
fiski sem best. Þá verðum við á
loðnu og síðan kolmunna og
norsk - íslensku síldinni norðan
og austan við land,“ segir Þórður
skipstjóri.
Tekur ástfóstri við skipið
Síðustu mánuði hefur Þórður
dvalist við fjórða mann úti í Pól-
landi og haft umsjón og eftirlit
með breytingunum á skipinu.
Heim kom hann með skipið 22.
maí, eftir fimm daga siglingu frá
Póllandi. Höfð var viðkoma í
Danmörku á leiðinni heim og
tekin olía og annað sem þurfti, en
þaðan tók siglingin hingað heim
hálfan fjórða sólarhring. Leiðin-
legt var í sjó á leiðinni en engu að
síður gekk siglingin vel, sem gef-
ur mönnum væntingar um að
Engey verði gott sjóskip og
happafley.
„Maður er orðinn svo gamal-
reyndur til sjós að skipstjórn og
ábyrgð á stærsta skipi flotans
ruggar manni ekki mikið. Þó er
maður alltaf stoltur af sínu skipi.
Skipstjóraferilinn minn byrjaði ég
á Ásbirni og tók auðvitað vissu
ástfóstri við það skip. Sama gerð-
ist þegar ég var með Snorra
Sturluson og Þerneyna, sem ég
kom með nýja heim frá Póllandi
fyrir tíu árum.“
Fundið fé
HB Grandi greiðir 1,8 milljarða
kr. fyrir Engeyna, sem Þórður tel-
ur afar hagstætt verð. „Í raun er
þetta ekki dýrt skip. Ef fyrirtækið
hefði farið út í nýsmíði skips af
þessari stærðargráðu hefði kostn-
aðurinn orðið verulega meiri.
Miðað við þá peninga sem menn
setja í verkefni hefðum við aldrei
fengið nýtt skip sem á sömu
möguleika og þetta; sem eru að
geta tekið 2.000 tonn af unnum
afurðum í lest og haft mjöl-
bræðslu með 500 til 650 tonna
burðargetu. Ef vel gengur með
þetta skip verða kaupin á því
fundið fé.“
Alls eru 26 manns í áhöfn Eng-
eyjar og er aðbúnaður skipverja
allur hinn besti. Hver maður hef-
ur sinn eigin klefa, í skipinu eru
rúmgóðar setustofur og ágætur
sjónvarpsalur, líkamsræktarað-
staða með þrektækjum og heitum
pottum og þannig mætti áfram
telja.
„Fyrst og fremst skilar þessi að-
staða okkur ánægðari mannskap.
Menn verða ekki eins útkeyrðir
við sína vinnu, líður betur og
verða ánægðari. Koma ánægðari
til skips í hvert sinn sem haldið
er í veiðiferð. Ég held að ef menn
eru óánægðir til sjós á skipi eins
og þessu þá sé það ekki skipinu
að kenna heldur verða þeir að
leita sér aðstoðar, eða bara hætta
til sjós. Hættan er kannski sú að
menn geri sér ekki grein fyrir því
hvað við sem erum á skipum eins
og Engey höfum það gott. Í mín-
um huga eru forréttindi að vera á
svona skipi og vissulega eru alltaf
forréttindi að vera til sjós ef skip-
ið er gott, vel veiðist, mannskap-
urinn er samhentur og tekst að
skila miklum verðmætum á
land.“
Viðtal og mynd:
Sigurður
Bogi Sævarsson.
Forréttindi að vera
á svona skipi
- segir Þórður Magnússon, skipstjóri
Karlinn í brúnni. „Ef menn eru óánægðir til sjós á skipi eins og þessu þá sé það ekki
skipinu að kenna heldur verða þeir að leita sér aðstoðar, eða bara hætta til sjós,“
segir Þórður Magnússon skipstjóri.
aegirmai2005-nota 27.5.2005 17:09 Page 48