Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1981, Síða 62

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1981, Síða 62
Tímarit Máls og menningar Hér situr tilfiinningin í fyrirrúmi, skírborin og látlaus. Henni er leyft að vera það sem hún er án þrúgandi hugsunar svo ekki sé minnst á krampakennda sannfæringu. Skáldið nálgast ekki tilfmninguna utanfrá, nær væri að segja að hún nálgaðist skáldið; þegar grannt er skoðað kemur þó í ljós að málið er flóknara: nálgunin er ekki á annan veginn heldur svo gagnkvæm að á milli skálds og tilfmningar verður ekki greint. Ekki svo að skilja að ljóðið sé eintóm tilfinning. Þannig væri það ekki ljóð, eða i það minnsta afar slæmt ljóð. Tilfinningin er ekki aðeins samofin hagleik og smekkvisi, þessu sem stundum er kallað „tækni“ i anda hinnar geldu vísindahyggju, heldur líka þeim Degi og Vegi sem er sjálfsskynjun skáldsins hér og nú. Af þessu þrennu verður ljóðmynd sem í fyrstu hrífur augað hið innra. En þekki lesandinn tilfmninguna af eigin raun leitar ljóðmyndin lengra, ljóðið sem heild hittir lesandann fyrir á þeim vettvangi innanhömnds þar sem fagnaðarfundir eiga sér stað án þess að þeir verði nokkurntíma veiddir í orð og skilgreindir. (Gott ljóð er ekki aðeins per- sónulegt, móttaka lesandans er það ekki síður. Þeir persónuþættir sem stuðla að estetískum fagnaðarfundum held ég séu óteljandi og fæstir þekktir.) En það er fleira nýtt í þessu yrkisefni sem er. Þegar þeir horfast í augu, tjaldurinn og skáldið, þá er náttúran farin að gegna öðru hlutverki í ljóðum Hannesar en hún hefur áður gert. III Þeir sem lifa með náttúrunni yrkja yfirleitt ekki um hana annað en lofgerðir og svartagall af trúartoga ýmiskonar. Hún er skynjuð sem lífræn heild þar sem mannskepnan á sér heimkynni ásamt öðrum til blessunar og böls. Aðgreining manns og náttúru kemur þar ekki fyrir. Svokölluð náttúrulýrik hefst ekki til vegs fyrren maðurinn hættir að lifa með náttúrunni að einhverju eða öllu leyti. A mörkum gamla og nýja tímans — sem víða var skeið mikillar þjóðernishyggju — tókst einstaka skáldum að bræða saman persónulega reynslu og djúpristan náttúru- söknuð þannig að úr varð mikill skáldskapur. Þarna er meðai annars folgin serstaða Jónasar Hallgrímssonar. í bestu ljóðum sínum tókst 48
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.