Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1981, Qupperneq 124

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1981, Qupperneq 124
Tímarit Máls og menningar Hrafninn sér hugsun skdldsins klofna, en skdldið sér ekki hugsun hrafnsins, hún er fjarlægari en tunglið. Ahuginn d mörkum þess, sem mannlegt er, birtist hér að jafn- aði i glimu við skynjun hversdagslegra fyrirbæra. Hannes leitar þess sem kalla ma að hafi þéttan kjarna, andstætt dægur- þrasinu, en leitin getur beinst að stóru og smdu, inn d við, ekki síður en út d við: Auðvelt er að orða það sem spyrst frd einni stund til annarrar — taka Dag og Veg sér í munn og móta það d tungu. Vandasamt er mér hitt: að veiða flöktandi glampa orðs og orðs innar hörundi mínu að lyfta þeim upp úr hyljum handar minnar — að veiða sjdlfan mig í hyljum svefnugrar handar minnar. Skdldið hafnar hér því hlutverki að segja fréttir, fjalla um atburði dagsins, ætlar það vísast fréttamönnum og stjórnmdla- mönnum en stefnir að því vandasama viðfangsefni að veiða sjdlfan sig. Dæmin sem ég hef tekið um ndttúru- myndir gætu vakið þd hugmynd að kuldalegt sé í ljóðheimi Hannesar. Vissu- lega er þar oft bæði svalt og bjart, en þar er líka hlýja og snerting, barnsleg gleði og leikur: Eg tæmi hugann til að heyra regnið d enni mér. Strýk Grdstein lófum til að læra grjótið upp d nýtt. Ég hleyp, hleyp suður fjörurnar svo að hjarta mitt skjdlfi. Eins og löngum dður er Hannes oftast einn í þessum nýju ljóðum sinum. Ekki svo að skilja að hann sé þar einmana eða að mannleg ndlægð, mannlegur félagsskapur sé honum lítils virði, en andúð d holum hljómi innantómra orða d vafalaust þdtt i fdmenni ljóðheims hans. Nú spyrja sjdlf- sagt einhverjir sjdlfa sig við lestur Heim- kynna við sjó hvaða erindi Hannes eigi við okkur sem byltumst í flaumi hversdags- legrar orðræðu við gný véla og athafna. Er hann ekki d flótta undan vandamdlum Dags og Vegs? Eg held ekki. Hannes minnir okkur á sinn kyrrláta hdtt en af festu á smæð mannsins og takmarkanir, heitir á okkur að skynja heiminn í kring- um okkur. Vist er um það að hann gerir manninn ekki að guði eða herra heimsins, en þó er enga uppgjöf að finna í ljóðum hans. Miklu fremur minna þau d að á manninum hvilir sú dbyrgð að skapa sér sinn heim, innan þeirra marka sem nátt- úran leyfir. Heimkynni við sjó er alúðarverk skálds sem vandar verk sitt af fremsta megni. Við fyrstu sýn kann manni að virðast þau fjalli um smdmuni og efast um að nokkuð geti leynst undir latlausu yfirbragði. En timinn vinnur með þeim og ma mikið vera ef ekki fer með þau sum eins og regndropa sem Hannes notar í líkingu í einu kvæða sinna: Sem dropi tindrandi tæki sig út úr regni hætti við að falla héldist í loftinu kyrr — 110
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.