Fréttatíminn - 01.05.2015, Síða 40

Annars kemur löggan
E
Ef þú setur ekki á þig beltið kemur
löggan og tekur þig. Þessi setning
hljómar stundum innan úr lúinni Ford
station bifreið í Hlíðunum. Þetta er
ekki illa meint. Ekki beinlínis verið að
ala á hræðslu við lögregluna. Ég hef
enda persónulega hef aldrei þurft að
óttast laganna verði sérstaklega. Alinn
upp í rólegu hverfi í Kópavoginum.
Þangað kom lögreglan afar sjaldan
tilbúin í aksjón. Afbrotaferillinn fór
heldur aldrei á almennilegt flug. Helst
að Hómblest kexpakki eða svo hafi
ratað í innanávasa í hverfisbúðinni,
Grundarkjöri, seint á níunda áratugn-
um. Þessi lögregluríkisáróður er því
meira almenn leti og einkar ófullkomið
uppeldi af minni hálfu.
Helstu samskipti mín við lögregl-
una hafa því verið í gegnum starfið
mitt sem blaðaljósmyndari. Þau hafa
yfirleitt verið á ljúfu nótunum. Ef frá
eru talin einstök atvik eins og þegar
danska óeirðalögreglan ætlaði að berja
mig með kylfu ef ég hypjaði mig ekki
af vettvangi mótmæla. Vandamálið sem
ég reyndi, á vondri skóladönsku, að
tjá þeim var að þar væru þeir nýbúnir
að sprengja táragas. Engu tauti var þó
við þann danska komið, enda sjálfsagt
þreyttur og yfirstressaður svo ég rölti
snöktandi með sviðin augu heim á leið.
Svipaðar sögur er hægt að segja
frá búsáhaldabyltingunni og fleiri at-
burðum síðusta ára þar sem lögreglan,
öll hengd upp á þráð, reyndi eftir bestu
getu að halda friðinn. Í einni eftir-
hrunsbyltingunni var Geir Jón, þá yfir-
lögregluþjónn, að skrúbba tómata og
egg framan úr sínum mönnum þegar
einhver gerði sér lítið fyrir og þrykkti í
hann eggi. Geir Jón er ekki lítill maður
og sem betur fer rólegur að eðlisfari.
En þarna öskraði hann svo undirtók
í húsum við Austurvöll: „Hver vogar
sér að kasta í mig!“ Það mátti heyra
saumnál detta og fátt var um eggjakast
næstu mínúturnar.
Þannig á þetta líka að vera. Ein-
kennisklædd lögregla á skilið virðingu.
Þetta er lýjandi og taugatrekkjandi
starf og yfirleitt á að vera nóg að hún
mæti á svæðið til að skakka leikinn.
Það á ekki að þurfa byssur og táragas
til. Það þýðir þó ekki að lögreglan hafi
óskorað vald til að svínbeygja þá sem
fyrir lenda. Enda laganna verðir hvorki
alvitrir né óskeikulir. Það sannaðist
þegar Ómar Ragnarsson og fleiri eldri
borgarar voru járnaðir og bornir af
vettvangi umhverfisspjallanna sem
Vegagerðin stóð að í Gálgahrauni fyrir
nokkrum misserum.
Þessir sömu borgarar mega því vel
sýna ákveðna en þó kurteisa borgara-
lega óhlýðni þegar lögreglan fer fram
úr sér. Rétt eins og þá gerðist.
En löggunni er oft ákveðin vor-
kunn. Sem fulltrúar ríkisvaldsins er
þeim skipað í margar ólukkuaðgerðir
sem fæstir hafa gleði af, hvoru megin
borðsins sem þeir sitja. Þess vegna er
svo mikilvægt að lögreglan sé gegnsæ
í öllum sínum aðgerðum. Verði ekki
leynilegur refsivöndur ríkisins eins og
stundum hefur borið við. Lögreglan
skapi sér frekar orðspor sem sanngjörn
og skynsöm stofnun sem hefur heill
borgaranna að leiðarljósi. Einkenni-
sorðin; með lögum skal land byggja
enda nokkuð góð .
Þetta með sýnileikann á sérstaklega
vel við í umferðinni. Umferðarlögregl-
an getur með því einu að láta sjá sig
dregið úr umferðarhraða sem eykur
umferðaröryggi. En öryggi og lítil
slysatíðni virðist ekki skila sér nógu
hratt í hagkerfið. Þar koma sektirnar
sterkar inn.
Sektir í umferðinni eru óþrjótandi
tekjulind og með hraða- og gatna-
mótamyndavélum tikkar stanslaust
inn. Mikill vill þó meira. Því er lög-
reglan auk þess að sinna hraðaeftirliti
á merktum bílum og mótorhjólum
búin að fjárfesta í felubíl. Einhver
hugmyndaríkur starfskraftur í innan-
ríkisráðuneytinu hefur fengið þessa
líka gæðahugmynd; hví ekki að troða
myndavél inn í skottið á stationbíl,
leggja honum í vegkanta hér og þar og
taka hraðamyndir. Brilliant leið til að fá
helling af peningum! Ekki hefur það þó
skilað alveg nógu miklu því ökumenn
hægja gjarnan á sér þegar þeir sjá
bilaða bíla úti í vegkanti. Svona upp á
öryggið.
Tengdamömmubox! Fólk lítur alltaf
undan þegar það sér bíl með tengda-
mömmubox á toppnum, hefur sá hug-
myndaríki þá sagt. Leggja svo bara
lengst upp á umferðareyju á stað rétt
áður en umferðarhraðinn fer úr 60 í 80
og þá – þá er hægt að horfa á pen-
ingana streyma inn í ríkiskassann.
Ég grét söltum reiðitárum þegar
þetta plott virkaði fullkomlega á mig.
Rauður blossinn úr radarmyndavélinni
bergmálar enn í augntóftunum. Þeir
náðu mér á Kringlumýrarbrautinni.
Ekki þar sem börn og gangandi veg-
farendur eru á stjái. Nei, þar sem um-
ferðareyjan er breið og tæplega tveggja
metra há girðing skilur akreinarnar
svo endanlega að.
Sjálfsagt hafa þeir nartað í góðan
kleinuhring, bölvaðir kettirnir – súp-
andi kaffi af brúsa. Þetta er sjálfsagt
draumavaktin, afslöppun uppi á um-
ferðareyju í leynibíll með tengda-
mömmubox fullu af Ömmukleinu-
hringjum. Ég er svolítið bitur, ég
viðurkenni það.
Sektin kom inn um lúguna nokkrum
dögum síðar. Augljóslega smurt og
skilvirkt kerfi. Mér var boðið að ljúka
málinu strax – og þá með afslætti. Ég
ætla að þiggja það enda stenst ég ekki
tilboð.
Svo til að taka steininn úr fékk ég
ekki einu sinni myndina. Er það nú
ekki það minnsta, að fá alla vega fal-
lega litmynd til að hengja upp á vegg.
En, jæja, eitt gott kom þó út úr þessu
öllu saman. Uppeldi mitt á börnunum
getur haldið sínu striki. Klárið af disk-
unum ykkar krakkaskammir – annars
kemur löggan og sektar pabba gamla.
Te
ik
ni
ng
/H
ar
i
Haraldur
Jónasson
hari@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Skemmtilegar
sögur af
skelfilegum
dreng!
Metsölulisti
Eymundsson
Barnabækur
Vika 17
1.
www.forlagid.is | Bókabúð Forlagsins | Fiskislóð 39
40 viðhorf Helgin 1.-3. maí 2015