Dagrenning - 01.04.1946, Blaðsíða 7

1. TOLUBLAÐ
DAGRENNING
1. ÁRGANGUR
Reykjavík
APRÍL 1946
Ritstjóri: JÓNAS GUÐMUNDSSON, Miklubraut 9, Reykjavík. Sírni 1196
MÉR þykir við eiga að gera noklira grein fyrir riti þessu og tilgangi þess.
Það er nú komið nokkuð á sjöunda ár síðan sú hugsun fár að gera vart við
sig hjá mér, að eitthvert samband mundi vera milli ýmsra sþádóma i Bibliunni
og þeirra atburða, sem eru að gerast í heiminum á vorum timum.
Mér fannst þetta furðulegt, en átti, fyrst i stað, erfitt með að átta mig á
þvi til nokkurrar lilitar, hvernig þvi gceti verið varið.
Skömmu siðar bárust mér i hendur þccr af bókum Adams Rutherfords,
sem á íslenzku voru komnar þá, og gerðu þcer sitt til að oþna augu min enn
betur á þessu atriði, og ennfremur að vekja skilning minn á hinu merkilega
táknmáli „Steinbiblíunnar“ miklu — Pýramidans mikla hjá Gizeh i Egyptalandi.
En þá varð ég fyrir undarlegri reynslu. Ef mér varð það á að láta það í
Ijós, að ég teldi eitthvert vit i spádómum Bibliunnar og Pýramidans mikla,
átti ég það vist, að menn tœkju þetta ekki alvarlega — jafnvel ekki prestar —
og ekki var fritt við að einstaka maður gcefi mér það fyllilega i skyn, að svona
skoðanir gcetu engir aðrir haft en þeir, sem eitthvað vceru orðnir ruglaðir i
kollinum.
Þess var heldur ekki langt að biða, að andstceðingar Alþýðufloltksins, sem
ég þá taldist til og starfaði svolítið fyrir, tcekju að láta flokkinn gjalda þessarar
sérvizku minnar, og það auðvitað á þann hátt, sem í stjórnmálum hér er tiðast,
ýmis konar óþverrahcetti. Loks kom þar, að einn þeirra, sem býst við að „erfa
rikið“ i Alþýðuflokknum, kom til min og sagði mér blátt áfram, að ef ég
hcetti ekki þessum „firrum“ með Bibliuna og Pýrámidann, yrði ekki hjá þvi
komizt að ég yrði að hcetta öllu starfi i flokknum. Það mundi meira að segja
erfitt að birta greinar eftir mig i Alþýðublaðinu, þvi að það fengi á sig „óorð“
af mér og þessum heimskulegu skoðunum, sem ekki gcetu á nokkurn hátt „sam-
rýmst nútima visindum“, eins og ég man að hann orðaði þetta. Ég get ekki
neitað þvi, að mér rann i skap i fyrstu við þennan hreinskilna flokksbróður
minn. En er frá leið sá ég að þetta, sem hann sagði, var alveg rétt. Og þegar
ég fór að gceta betur að, sá ég það auk heldur óbeint á ýinsu öðru, að flokk-
DAGRENNING I