Dagrenning - 01.10.1954, Blaðsíða 12

F. Du Pee:
Ber Bibliunni og vísindunum saman?
(Þýtt úr Weekly Sermon Visitor).
Ungur maður sagði við mig nýlega:
„Unga fólkið hringsnýst um sjálft sig og
veit ekki, hverju trúa skal. Kennararn-
ir í skólunum segja því svo margir, að
Biblían sé ósamrýmanleg vísindunum."
Vér trúum því, að Guð hafi sent oss
þessi skilaboð til þess að vér skyldum
styrkja trú námsfólksins í skólum vor-
urn og menntastofnunum, og hjálpa því
til að berjast gegn vantrúaröldunni, sem
nú flæðir yfir löndin. Vér ætlum að færa
rök að því, að Biblían fari allstaðar með
rétt mál.
1. Rökfræðilega. Biblían var rituð af
rúmlega 40 mönnum, á tímabili sem
náði yfir 1500 ár. Fæstir þeirra sáust
nokkru sinni, og þó falla rit þeirra svo vel
saman, að margir af mestu andans mönn-
um heimsins á öllum öldum hafa varið
ævi sinni til þess að rannsaka þau. Eins
og tvær útréttar hendur komast lengst
hvor frá annari, en mynda þó hring þeg-
ar þær koma saman, þannig eru fyrsti
og síðasti höfundurinn, Móses og Jóhan-
nes lengst hvor frá öðrum, en þegar þeir
eru tengdir saman, mynda þeir fullkom-
inn gullhring guðlegra sanninda. Engin
bók hefur fyrr né síðar orðið til, né hefði
getað orðið til, í höndum manna, sem
jafnaðist á við þetta. Það er ekki að
undra þótt Gladstone, mesti stjórnvitr-
ingur Englands, talaði oft um Biblíuna
og kallaði hana ,,Hið ósigrandi bjarg“.
2. Líffræðilega. Árið 1859 ritaði
Charles Darwin, nokkuð kunnur vísinda-
maður, bók, sem hann nefndi „Uppruni
tegundanna," og kemst þar hvað eftir
annað þannig að orði: „Vér skulum gera
ráð fyrir, eða, vér megum gera ráð fyrir.“
Bókin f jallar því um tómar ímyndanir og
getgátur. Þetta er harla ólíkt Biblíunni.
í fyrstu Mósebók 1: 1 segir: „í upphafi
skapaði Guð himin og jörð.“ Æðra mál
hefur aldrei verið notað. Á síðustu ár-
um ævi sinnar viðurkenndi Darwin að
ein tegund væri aldrei komin af annarri,
og hann sagði einnig: „Mig furðar á því,
hve margir féllust á kenningu mína (eða
ágizkun) eins lítið og ég gat rökstutt
hana.“ Mig furðar á því líka. Thomas
Huxley var miklu meiri vísindamaður
en Darwin og bráðsnjall rithöfundur.
Hann varði þrjátíu árum, og meginhluta
þess tíma sextán klukkustundum á dag,
til þess að reyna að sanna þróunarkenn-
inguna (eða getgátuna) en gafst upp að
lokum og lýsti þessu yfir: „Á núverandi
þekkingarstigi voru verður að fella úr-
skurðinn: Ósönnuð og ósannanleg, gegn
öllum kenningum um erfðaþróun í lífi
þessa hnattar." Menn hafa verið að reyna
að finna „týnda tengiliðinn" síðustu
hundrað árin. Hvers vegna hafa þeir ekki
fundið hann? \:egna þess að hann týndist
aldrei og hefur aldrei verið til. Milli
óþroskaðasta mannsins og æðsta dýrsins
er regindjúp staðfest. Vísindamennirn-
ir geta rannsakað einn blóðdropa og sagt
með öruggri vissu, hvort hann er úr dýri
eða manni.
10 DAGRENNING