Dagrenning - 01.10.1954, Blaðsíða 16

Síamstvíburarnír
Bræðurnir fræ^u, sem urðu hændur
oé eignxíSust 22 hörn
Þér hafið eflaust heyrt um Síamství-
burana, sem í byrjun síðustu aldar
vöktu mikla athygli um allan heim. En
vitið þér, að þeir kvæntust og eign-
uðust 22 böm? Sjálfir dóu þeir árið
1874, en síðasta barnið fyrir fáeinum
árum, og fjöldi af barnabörnum þeirra
og yngri afkomendum lifir enn í góðu
gengi. Meðal afkomenda þeirra hefur
verið einn járnbrautarforstjóri og einn
hershöfðingi í ameríska flughernum.
Margir bera enn nafnið Bunker — en
það er ættarnafnið, sem tvíburranir tóku
sér þegar þeir fluttu frá Síam og settust
að í Ameríku.
Ég fór út í hæðótta héraðið umhverfis
Mount Airy í North Carolina, til þess að
tala við nokkrar af þeim, á að giska um
þúsund manneskjum, sem eru beinir af-
komendur þeirra. Ég vonaðist til að ég
gæti aflað mér nokkurrar vitneskju um
þessa tvo menn,- sem frá fæðingu vora
samvaxnir um brjóstið með stuttri „brú“
á þykkt við mannshandlegg. Ég vildi
gjarnan vita eitthvað um hina undarlegu
ævi þeirra — ekki sem cirkusgripa, held-
ur sem manna. Mér hefur verið sagt, að
fyrir nokkrum árum hafi fæðst í ættinni
tvíburar, tveir alveg eðlilega skapaðir
drengir. Þeir heita Chang og Eng, eins
og hinir heimsfrægu, samvöxnu tvíburar.
Ég hitti þá, tvo ellefu ára snáða, og
hafði Eng verið langafi þeirra. Þegar ég
kom, voru þeir að vinna úti á tóbaksekru
með foreldrum sínum. Faðir þeirra,
Robert Bunker, var viðfeldinn og vin-
gjarnlegur maður með kringluleitt and-
lit. Hann sýndi mér bók, sem tvíbur-
arnir höfðu komið með „þarna utan frá
Síam“. Það var safn af fallegum, göml-
um handritum, en vitanlega gat ég ekki
lesið orð af því, sem þar stóð.
Annars er mjög lítið til af munum
þeim, sem tvíburarnir létu eftir sig —
þó eru enn við lýði tvöfaldur stóll, sem
Chang og Eng sátu í við kamínuna, og
mjög löng úrfesti úr gulli, sem þeir not-
uðu báðir við úrin sín.
Robert Bunker talar um ættfeðuma
með mikilli virðingu, og hann getur ekki
leynt því, hve hreykinn hann er af vin-
sældum þeim, er þeir áttu að fagna í hér-
aðinu. Þeir kunnu að nota hendur sín-
ar — ef einhver í nágrenninu ætlaði að
reisa sér hús, voru þeir ávallt einkar vel-
komnir, þegar þeir, eins og lög gera ráð
fyrir, mættu báðir til þess að leggja hönd
á plóginn við erfiðustu vinnuna. Þeir
voru lágir vexti, en mjög sterkir, og þeir
gátu tekið undir horn á timburhúsi og
lyft því hjálparlaust frá grunninum.
Þegar markaðir voru haldnir, þurfti a.
m. k. fleiri en tvo menn til þess að hafa
við þeim í reipdrætti.
Chang og Eng voru fæddir í Síam ár-
ið 1811. Faðir þeirra var Kínverji, en
móðirin að hálfu kínversk og hálfu
14 DAGRENN I NG