Dagrenning - 01.10.1954, Blaðsíða 14

kölluðu vísindalegu kenninga, meðan
þær hafa ekki verið sannaðar í tilrauna-
stofunum; en þegar tekst að sanna þær,
eru þær ávallt í samræmi við hina fornu
bók.
5. Stjarnfræðilega. Kona í Pasadena
skýrir frá því að sonur sinn hafi komið
heim úr skólanum og sagt: „Við höfum
komist að raun um að Biblían segir ekki
satt. Hún er ekki í samræmi við vísindin.
Þau segja að jörðin sé hnöttótt, en Biblí-
an segir að hún sé flöt.“ Vér svöruðum:
„Segðu drengnum að fletta upp í Jesaja,
40. kap. 22. v. og þá muni hann komast
að raun um annað, því þar stendur: „Það
er hann (Guð), sem situr hátt yfir jarðar-
kringlunni, og þeir, sem á henni búa, eru
sem engisprettur." Hebreska orðið sem
útlagt er „kringla" þýðir hnöttur. Er
það ekki merkilegt að þangað til fyrir
180 árum síðan skuli hafa verið kennt í
Yale háskólanum að jörðin væri flöt og
miðdepill sólkerfisins, þegar Jesaja sagði
heiminum fyrir 2600 árum að jörðin
væri hnöttótt? Hvernig gat spámaðurinn
vitað þetta, nema vera innblásinn? í yfir
1000 ár trúði heimurinn kenningu Ptol-
maiosar hins gríska, að jörðin væri flöt.
Nú trúum vér kenningu Kopernicusar,
en spámaðurinn Job kenndi það sama
fyrir 4000 árum. í Jobsbók 26. kap. 7. v.
segir: „Hann þenur norðrið út yfir auðn-
inni og lætur jörðina svífa í tómum
geimnum." Margir rengja enn frásögn
Jósúa um langa daginn, sbr. Jósúab. 10:
12—14. En Kínverjar, Egyptar og Mexi-
kanar hafa, eins og Hebrear, frásagnir
um langan dag. Það er rétt að í Biblí-
unni, hjá Jesaja, 11: 12, er talað um
„fjögur horn jarðarinnar," en hebreska
orðið, sem þýtt er með „horn“ þýðir
fjórðungur. Jörðin er fjórir fjórðunar,
eins og eplið er fjórir fjórðungar. Dag-
blað í Chicago var eitt sinn að segja frá
fundi, sem haldinn var í borginni, og
komst að orði á þessa leið: „Fólk kom frá
öllum fjórum hornum jarðarinnar."
Dettur nokkrum í hug að ritstjórinn hafi
haldið að jörðin væri flöt?
6. Fornfræðilega. Dr. Kinnaman,.
einn kunnasti fornfræðingurinn, segir að
þeir hafi grafið upp 5000 fornar borgir í
Asíu, og hver einasti hlutur eða áletrun
komi nákvæmlega lieim við frásögn Ritn-
ingarinnar. Þeir hafa grafið upp hina
fornu borg Úr í Kaldeu, þar sem Abra-
ham átti heima, og fundið húsið, sem
hann bjó í sem drengur, og nafn hans
greipt í vegginn með grafli. Þeir hafa
fundið norðurmúr Jeríkóborgar, senni-
lega þar sem veitingakonan Rahab bjó.
Leifar veggsins hrundu. (Sjá Jósúabók
2:1—15 og 6: 20—25). Þeir hafa fundið
gripahús Salomos þar sem hann geymdi
hesta sína í Megiddo og þeir hafa fundið
bræðsluofnana og hreinsunartækin, þar
sem Salomo bræddi og hreinsaði gull
sitt og silfur. Fornfræðin hefur því leitað
á náðir hinnar fornu bókar á þessum
tímum efasemdanna og vantrúarinnar.
Það sem hér fer á eftir eru fáeinir
vitnisburðir stórmenna. Milton sagði: „I
öllum bókmenntunum er ekkert, sem
jafnast á við Biblíuna." John Milton var
eitt mesta skáld, sem heimurinn hefur
átt, og átti því rétt á að láta í ljós skoðun.
George Washington, auðmjúkur kristinn
maður, sagði: „Vér ættum að gjalda var-
huga við þeirri hugmynd, að maðurinn
geti orðið siðaður án þess að vera krist-
inn.“ Heilræði Abrahams Lincoln var
þetta „Reyndu að skilja allt sem þú get-
ur í Biblíunni og trúðu svo hinu, og þú
munnt deyja betri maður." William E.
Gladstone, réttilega nefndur „öldung-
urinn mikli,“ mesti stjórnvitringur, sem
12 DAGRENNING