Dagrenning - 01.08.1956, Blaðsíða 25

um hefur tekizt að skapa nægilegan þing-
meirihluta fyrir slikri samþykkt.
Eins og nú standa sakir er því aðstaðan
þessi á Alþingi: Kommúnistar, Þjóðvarnar-
menn og Alþýðuflokkur, samtals 15 þing-
menn, eru því fylgjandi, að ísland vanefni
svo sem verða má skuldbindingar sinar
við Atlantshafsbandalagið, og dragi sig út
úr varnarkerfi vestreenna þjóða svo fljótt
sem nokkur tök eru d. Sjálfstæðisflokkurinn
vill standa við gefin loforð og halda íslandi
áfram í Atlantshafsbandalaginu og hinum
vestrænu varnarsamtökum, en er hræddur
við að beita sér fyrir virkri þátttöku íslands,
t. d. með sjálfstæðu íslenzku heimavarnar-
liði. Sjálfstæðisflokkurinn ræður yfir 21
þingsæti. Hvað ofan á verður, veltur því á
hinum 14 þingsætum Framsóknarflokksins.
Nú er Jrað vitað, að innan Framsóknar-
flokksins er mikill ágreiningur um varnar-
málin. Nýkommúnistar eru orðnir mjög öfl-
ugir innan Framsóknar og fylgja nú fast
fram kröfum sinum um að úr vörnunum
verði dregið mjög á ncestunni. Tillögur ut-
anríkisráðherra Framsóknar ganga og mjög
í þá átt og öllum ætti að vera ljóst, að þar
er aðeins um fyrsta áfangann á þeirri leið
að rceða. Þegar honum er náð, verða þegar
í stað bornar fram nýjar kröfur um frekari
niðurfellingu varnarsáttmálans og brott-
flutning varnarliðsins.“
Eins og allir sjá nú, hefur þessi spá
reynzt rétt. Þama var aðeins um fyrsta
áfangann að ræða.
Fyrst þurfti að ná utanríkismálunum
úr hendi Sjálfstæðismanna. Það tókst —
illu heilli. Næst vom svo bomar fram
kröfur um að draga úr vömunum og
hætta vamarliðsframkvæmdum sem
mest. Það var einnig gert. Þá vom bom-
ar fram kröfur um endurskoðun vamar-
samningsins og við því var orðið. Og
loks em nú bomar fram og samþykktar
á Alþingi kröfur um brottför vamar-
liðsins, hvað sem hver segir. Nú er að
vísu látið í veðri vaka, að ekki eigi að
fara úr Atlantshafsbandalaginu a. m. k.
ekki næstu þrjú ár. En auðvitað er það
einnig blekking. Þjóðin er svikin og
blekkt „í áföngum."
Þetta var einnig sagt fyrir í Dagrenn-
ingu í febrúar 1954. Þar segir orðrétt:
„Hér að framan hefur nú verið rakið
nokkuð ástandið í varnarmálum íslands eins
og það er nú í dag (1954). Hin nýkommún-
istisku öfl innan stjórnmálaflokkanna, en
þeim er stýrt af leyniagentum Sovétríkj-
anna — eru nú að ná því marki, að Island
taki senn þá ákvörðun, að hverfa úr varn-
arsamtökum vestrænna þjóða. Að svona er
komið, og ef Jtannig fer, er eingöngu að
kenna linku þeirra stjórnmálamanna og
stjórnmálaflokka, sem aðhyllast hin vest-
rænu lífsviðhorf. Enginn þeirra þorir að
ganga hreint til verks af hræðslu við að
missa kjósendur, sem búið er að véla og
villa um fyrir. Hið djöfullega laumuspil al-
þjóðakommúnismans hefur aldrei fyrr ver-
ið svo greinilegt hérlendis sem einmitt 1
Jjessum málum, enda liggur alþjóðakomm-
únismanum og Sovétríkjunum mikið við að
það takist að brjóta þennan veika hlekk í
varnarkeðju hinna vestrænu samtaka.
En við skulum ekki halda, að þótt við
hér á íslandi séum blind í þessu efni og
sýnum fádæma óeinlægni og sviksemi við
þann málstað, sem við höfum státað af að
vilja vera með 1 að vernda og verja, séu
þær þjóðir, sem með okkur eiga hér hult
að máli, jafn blindar og við sjálf. Fyrirsvars-
menn þeirra fylgjast vel með því, sem hér
gerist, og greinin, sem vitnað er til í upp-
hafi þessarar ritgerðar, er ein gleggsta sönn-
un þess, að mjög vel er með okkur fylgzt, a.
m. k. á þessu sviði.
Með þeim aðgerðum, sem hér hafa verið
nefndar hefur kommúnistum og fylgifiskum
þeirra tekizt að gera íslendinga að athlægi
og ómerkingum í augum þeirra þjóða, sem
þurfa að geta treyst þeim.“ — — —
„Nú (1954) hafa setið hér á rökstólum
nefndir frá Bandaríkjunum og íslenzku rik-
isstjórninni til að ræða um þær breyting-
ar, sem Framsóknarflokkurinn vill, á þessu
stigi, koma fram til að þóknast nýkomm-
únistum innan Framsóknar- og Alþýðu-
flokksins. Af starfi þessara nefnda hefur
lítið frétzt ennþá, en þó er það vitað, að þar
var íslenzku nefndarmönnunum tjáð, á þann
DAGRENNING 23