Dagrenning - 01.08.1956, Blaðsíða 11

um við Vesturlönd og hamla gegn útþenslu Sovétríkjanna. Hlutleysisstefn-
an er nú, eins og fyrir síðustu heimsstyrjöld, komúnistískur tilbúningur,
sem fáráðlingum um allan heim er ætlað að glæpast á, og engum kemur
að neinu gagni nema alþjóðakommúnismanum og Sovétríkjunum. Ekki
verður annað séð en að Nerú hafi farið beina leið af fundi forsætisráð-
herra brezka samveldisins til fundar við Tító og Nasser, til þess að undir-
búa töku Súez-skurðarins. Hann kom á leiðinni við í Vestur-Þýzkalandi
— vafalaust í þeim tilgangi að reyna að fá Vestur-Þjóðverja til að slíta
samstarfi sínu við Vesturlönd og taka upp hlutleysisstefnu, sem á tals-
vert fylgi í Þýzkalandi, meðal kommúnista, sósíaldemókrata og fyrrverandi
nazista. Hernám Súez-skurðarins og þjóðnýting hans þurfti engum að koma
á óvart. Það er aðeins hluti af miklu stærra vandamáli, eins og utanríkisráð-
herra Frakka orðaði það fyrir skömmu. Það mátti búast við því, að ekki
mundi verða látið við það sitja, að hrekja Breta frá gæzlustörfum við skurð-
inn. Ef hann var áfram í tryggilegri vörzlu, var það fjárhagslegur ávinningur
fyrir Breta að hætta gæzlu hans. Þeir urðu að hafa þar 80 000 manns til að
gæta herstöðvanna og vera til taks, ef eitthvað skyldi út af bera. Þann kostnað
báru Bretar, en eklci Súez-félagið. Sá kostnaður færðist nú að sjálfsögðu
yfir á Egypta, sem gátu notað fastaher sinn að einhverju leyti við gæzl-
una, en viðhald og reksturskostnaður margra herstöðva meðfram skurð-
inum er mikill.
Nasser lofaði öllu fögru, þegar hann tók við skurðinum, og Bretar —
og vestrænar þjóðir yfirleitt — treystu því, að þetta drengskaparbragð
Breta, — að láta af hendi skurðinn — mundi verða til þess að glæða sjálf-
stæðiskennd Egypta og styrkja vináttu þeirra við Vesturlönd. En það varð
öðru nær. Egyptar höfðu ekki fyrr tekið við skurðinum en enn meira tók
að bera á þjóðemishroka þeirra, samfara aukinni Rússaþjónustu. Og nú
er svo komið, sem fyrr segir, að Nasser hefur, eftir að hafa ráðfært sig við
Tító og Nerú, og fengið samþykkti Sovétríkjanna, „rænt“ skurðinum, eins
og Eden forsætisráðherra orðar það, og er greinilegt, að þetta skref hefur
verið vel og vandlega undirbúið.
3. Kýpurdeilan
KÝPURDEILAN hefur nú staðið í nærfellt tvö ár, og aldrei verið verri
en nú. Hvernig stendur á þessari deilu? Það er víst, að fjöldi manns gerir
sér enga grein fyrir því, hvað þar er að gerast, en lætur stjómast af til-
finningum meira en skynsemi, þegar afstaða er tekin til þess máls.
Á Kýpurdeiluna var minnst nokkuð í 1. hefti þessa árgangs, en nú skal
þessu bætt við.
--------------------------------------------------------------
DAGRENNING 9