Dagrenning - 01.08.1956, Blaðsíða 29

þá skoðun, að friðvænlegra sé í heim-
inum nú en áður. En það mun reynast
réttast í því efni, sem Truman fyrrver-
andi Bandaríkjaforseti sagði nýlega, að
„aldrei síðan styrjöldinni síðustu lauk
hafi styrjaldarhættan verið meiri en nú,
þótt hún sé að ýmsu leyti betur dul-
in nú en oft áður.“
Fastaráð Atlantshafsbandalagsins er
á svipaðri skoðun. Það segir í svari sínu
til íslenzku ríkisstjómarinnar:
„Það er álit ráðsins, að ástand og horf-
ur í alþjóðamálum hafi ekki batnað svo,
að eigi sá lengur þörf fyrir varnarlið
á íslandi. Eins og nú horfir mundi brott-
för hins bandaríska vamarliðs, sem
dvelst á íslandi á vegum alls bandalags-
ins, valda því, að landið yrði gersam-
lega varnarlaust. Veigamikið skilyrði
til að koma í veg fyrir árás á Norður-
Atlantshafsvæðinu væri ekki lengur fyr-
ir hendi og hlekk vanta í vamarkeðju
þá, sem öryggi vort byggist á.“
Það er aðeins rússneskur áróður að
ófriðarhætta sé minni eða hafi verið
minni en áður. Að svo lítur út stafar af
tvennu. Annars vegar af því, að samtök
Atlantshafsríkjanna hafa skapað ótta hjá
Rússum og hins vegar af því, að hlut-
leysisstefnunni er nú um sinn beitt fyrir
í áróðrinum. Rússar og aðrar kommún-
istaþjóðir em fjær því nú en nokkru
sinni áður, að hætta við heimsyfirráða-
stefnu sína. Þær beita aðeins meiri læ-
vísi og slægð en áður.
#
Fyrir skömmu hélt Robertson aðstoð-
arutanríkisráðherra Bandaríkjanna ræðu
á fundi bandarískra lögfræðinga, þar
sem hann hélt því fram, að Ráðstjómar-
ríkin og Kína héldu enn fast við kenn-
ingar Lenins um heimsyfirráð kommún-
ismans. Um ræðu þessa segir svo í blaði
einu nú fyrir skemmstu:
„Máli sínu til sönnunar vitnaði Ro-
bertson í ræðu, sem Liu Shao-Chi, opin-
ber talsmaður kínverska kommúnista-
flokksins og annar mesti valdamaður inn-
an hans, hélt fyrir skömmu í Peking, en
þar sagði hann m. a.:
„Gata Ráðstjórnarinnar er gata, sem
allt mannkynið hlýtur óhjákvæmilega
að þræða. Við höfum alltaf haldið því
fram, að Marxismi og Leninismi séu al-
heimssannleikur."
Því næst vitnaði Robertson í skilgrein-
ingu Lenins á svonefndum „alheimssann-
leika,“ en um hann segir Lenin:
„Fyrst munum við leggja undir okk-
ur Austur-Evrópu, síðan alla Asíu, og
loks munum við umkringja Ameríku,
síðasta virki kapitalismans. Við munum
ekki þurfa að ráðast á hana, hún mun
falla í hendur okkar eins og ofþroskaður
ávöxtur."
Til þess að sanna það, að Ráðstjórnar-
ríkin haldi enn fast fram þessari stefnu,
vitnaði Robertson í eftirfarandi kafla úr
ræðu, sem formaður rússneska kommún-
istaflokksins, Nikita Krutsjoff, hélt hinn
17. september 1955 í Moskvu. Hann
hljóðar svo:
„Hver sá, sem skilur bros okkar þann-
ig, að við höfum snúið baki við stefnu
Karls Marx og Lenins, fer villur vegar.
Þeir, sem halda því fram, verða að bíða,
þangað til föstudagurinn langi lendir
á laugardegi."
Af þessu sést, sagði Robertson, að
hvorki Ráðstjórnarríkin né Kína hafa
sagt skilið við það takmark Lenins að
leggja undir sig heiminn, þrátt fyrir út-
skúfun Stalins.
í öllu því flaustri, sem fylgdi hinni
formlegu afneitun á Stalin, hefir enn ekki
DAGRENNING 27