Dagrenning - 01.08.1956, Blaðsíða 28

höndum íslendinga sjálfra. Leiði endur-
skoðun sú á skipan varnarmálanna, sem
fyrir dyrum stendur, ekki til samkomulags
innan sex mánaða frá því að óskin um end-
urskoðun var borin fram, er opin leið að
framfylgja samþykkt Alþingis með uppsögn
sálnningsins."
Og að lokum segir í þessari sömu rit-
stjórnargrein:
„Mikill meirihluti þjóðarinnar vill fram-
fylgja þeirri stefnu, að eiga áfram sam-
vinnu um öryggismál við vestrænar þjóðir,
en án þess að í landinu dvelji herlið á frið-
artímum. Frá þeirri stefnu mun heldur ekki
verða hvikað."
Það er varla hægt að segja það skýr-
ara, áður en „samningarnir“ við Banda-
ríkin hefjast, að þeir séu aðeins forms-
atriði. Rússar hafa þau tök á núverandi
ríkisstjóm, að hún verður í einu og öllu
að láta að vilja þeirra. Hitt eru auðvitað
algjör ósannindi, að „meirihluti þjóð-
arinnar" vilji varnarliðið burt úr land-
inu nú. Með yfirlýsingum um það, að
ekki yrði mynduð stjóm með kommún-
istum, eða með þeim unnið, véluðu for-
ystumenn Framsóknar og Alþýðuflokks-
inS fjölda fólks til að greiða sér atkvæði,
sem annars hefði ekki gert það, og væri
þeim nú sæmst að leggja málið undir
þjóðaratkvæði, og losa menn með því
af flokksklafanum, svo að úr því fáist
skorið, hver er hinn raunverulegi vilji
þjóðarinnar í þessu mikla og viðkvæma
vandamáli hennar.
#
í greinargerð NATO-ráðsins eru
þessar athyglisverðu setningar:
„Þessi nýju viðhorf hafa sérstaklega
mikla þýðingu, þegar litið er á sérstöðu
íslands. Meðal bandalagsþjóðanna
fimmtán er fsland eina landið, sem hef-
ur ekki eigið herlið. Ef ríkisstjórn fs-
lands hafnaði þeirri vernd, sem varn-
arlið bandalagsþjóðanna í landinu veit-
ir, mundi árásarríki geta náð íslandi á
sitt vald með mjög litlu liði, sem ann-
að hvort kæmi loftleiðis eða gerði inn-
rás af hafi, áður en liægt yrði að láta í
té virka aðstoð. ísland ætti þá á hættu
að verða hernumið og glata frelsi sínu.
Það ber að hafa í huga, að árásarríki, er
hyggði á árás á bandalagið, mundi þeg-
ar svo stæði á mjög freistast til að ná
íslandi varnarlausu á sitt vald á byrjun-
arstigi slíkrar árásar, vegna legu landsins.
Nauðsynlegar ráðstafanir til að fiæma
árásaraðillann á brott mundi að öllum
líkindum hafa í för með sér mikla eyði-
leggingu og manntjón.“
Hér við land er á öllum tímum árs
margt rússneskra skipa, sem látið er
heita svo að séu að veiðum. Auk þess
eru rússneskir kafbátar nú mjög tíðir
gestir á Norður-Atlantshafi, t. d. við
Færeyjar.
Úr síðustu styrjöld eru dæmin mörg
um það, hvernig árásarliði var komið á
land með þeim hætti, og er hernám
sjálfar milljónaborgarinnar Kaup-
mannahafnar greinilegasta dæmið þar
um. Rússar vita, að þeir mundu ekki
geta haldið íslandi, þó að þeir næðu því
um stund. En stutt hernám mundi
nægja þeim til að eyðileggja hér alla
aðstöðu til hernaðaraðgerða af hálfu
Vesturveldanna, og þeim væri ósárt um
þótt endurheimt íslands kostaði nokk-
ur þúsund íslendinga líf og limi. Ef
svo fer bera núverandi forráðamenn
Framsóknar og Alþýðuflokksins alla
ábyrgð á þeim atburðum, og þess ættu
menn að vera minnugir, ef til þeirra
tíðinda dregur.
#
Hér á íslandi reyna nýkommúnist-
arnir og sálufélagar þeirra að útbreiða
26 DAGRENNING