Morgunblaðið - 06.02.2015, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. FEBRÚAR 2015
✝ Lilja ÁgústaJónsdóttir
fæddist í Reykjavík
12. september
1931. Hún andaðist
á Dvalarheimilinu
Dalbæ, Dalvík, 29.
janúar 2015.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Magnea G. Ágústs-
dóttir, f. 1. apríl
1913, d. 21. janúar
1983, og Jón Einarsson, f. 18.
september 1906, d. 21. júlí
1983.
Systur Lilju eru Magnea, f.
27. ágúst 1934, Steinunn S., f.
5. október 1943, og andvana
fædd, óskírð systir, f. 1958.
Lilja giftist 5. desember
1954 Vilhjálmi Jóhannessyni, f.
1965, þau eiga fimm börn.
Lilja ólst upp í Reykjavík og
bjó þar öll sín ár að und-
anskildum þeim tíu síðustu en
þá bjó hún á Dvalarheimilinu
Dalbæ á Dalvík. Þar átti hún
góð ár og var hugsað einstak-
lega vel um hana.
Lilja var húsmæðraskóla-
menntuð og starfaði mörg ár á
almennum vinnumarkaði ásamt
húsmóðurstörfum.
Árið 1964 stofnaði hún ásamt
manni sínum Vilhjálmi fyr-
irtækið Hjólbarðastöðina sf.
sem þau ráku saman til ársins
1983 þegar Vilhjálmur lést.
Lilja stundaði sund sér til
heilsubótar árum saman. Hún
hafði alla tíð mikinn áhuga á
spilamennsku hverskonar, bæði
brids, vist og bingói. Þau hjónin
tóku þátt í mörgum brids-
mótum og -keppnum, bæði inn-
anlands og erlendis.
Útför Lilju fer fram frá
Árbæjarkirkju í Reykjavík í
dag, 6. febrúar 2015, og hefst
athöfnin kl. 15.
6. júní 1931, d. 7.
desember 1983.
Foreldrar hans
voru Ásbjörg Ás-
björnsdóttir og Jó-
hannes Gunnar
Einarsson.
Börn Lilju og
Vilhjálms eru: 1)
Hjördís, f. 1954,
gift Pétri G. Pét-
urssyni, þau eiga
fjögur börn og sjö
barnabörn. 2) Jóhannes, f.
1955, sambýliskona Halldóra
Kristjánsdóttir, f. 1956, þau
eiga tvær dætur.
3) Lilja, f. 1964, gift Júlíusi
Magnússyni, f. 1962, þau eiga
þrjú börn og fyrir átti Júlíus
einn son. 4) Magnea, f. 1964,
gift Magnúsi Magnússyni, f.
Mamma mín.
Þú fórst fljótt og þó,
kannski var ég bara ekki tilbúin
eflaust var það svo
ég veit ekki um það.
Nú er tíminn runninn út
og þú horfin á brott.
Ein af annarri birtast þær
minningarnar, sem ég á um þig
þær á ég ein og enginn þær sér.
Þær mun ég geyma
um eilífð og ár.
Þú hverfur nú héðan
og annað þú ferð
þar sem englarnir eru
þar ertu nú.
Þar sem englarnir eru, þar sefur þú.
Þetta er kveðjan til þín, mamma mín.
(Hjördís Vilhjálmsdóttir)
Að leiðarlokum vil ég kveðja
þig með fallegu ljóði eftir Jóhann-
es úr Kötlum:
Hversu þreytt sem þú varst,
hvað sem þrautin var sár,
þá var hugur þinn samt
eins og himinninn blár:
eins og birta og dögg
voru bros þín og tár.
Og nú ljómar þín sól
bak við lokaðar brár.
(Jóhannes úr Kötlum)
Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi. Þín dóttir,
Hjördís.
Í dag kveð ég tengdamóður
mína í hinsta sinn, en hún lést á
heimili sínu á Dalbæ á Dalvík 29.
janúar.
Lilju kynntist ég er ég stundaði
nám í Reykjavík og konan mín gat
dregið feiminn sveitastrákinn í
heimsókn til að kynna hann fyrir
tengdaforeldrunum. Þau kynni
voru bæði góð og ljúf og var ég
heimagangur á heimili þeirra mik-
ið upp frá því. Í skólafríum vann
ég á Hjólbarðastöðinni hjá Villa
og Lilju og bjó hjá þeim um tíma.
Eftir að ég flutti úr bænum
með konu og barn áttum við alltaf
afdrep á heimilinu þegar við
þurftum að reka erindi í Reykja-
vík og var vel tekið á móti okkur.
Vegna fjarlægðar og vegasam-
bands var ekki mikið um samneyti
við Lilju á árum áður, en þó eru
góðar minningar frá samveru-
stundum er þau hjón heimsóttu
okkur að sumarlagi þegar vegir
voru greiðfærir.
Eftir að Lilja var orðin ein
dvaldi hún oft hjá okkur stund og
stund og nokkur jól í góðu yfir-
læti. Það fór lítið fyrir henni og
reyndi hún bara að njóta stund-
anna.
Í seinni tíð eftir að hún flutti
norður á Dalvík urðu samveru-
stundirnar fátíðari sökum fjar-
lægðar, en síminn var þar þarfa-
þing til að halda samskiptunum í
lagi. Ekki var þó ráðlegt að
hringja ef íþróttaviðburður var í
gangi í sjónvarpinu því Lilja var
mikill unnandi íþróttaefnis í sjón-
varpinu og vildi ekki láta trufla sig
mikið frá því.
Á Dalbæ leið henni vel og þar
var hugsað vel um hana. Einnig
hafði hún Lilju dóttur sína og fjöl-
skyldu í næsta nágrenni og stjön-
uðu þau við hana á allan hátt.
Kallið kom svo eftir að veikindi
voru farin að íþyngja henni og er
hún komin á betri og friðsælli stað
núna þar sem vanlíðan og áhyggj-
um er bægt í burtu.
Við leiðarlok er ekkert annað
hægt að gera en þakka fyrir liðnar
samverustundir. Blessuð sé minn-
ing Lilju.
Sofðu, hvíldu sætt og rótt,
sumarblóm og vor þig dreymi!
Gefi þér nú góða nótt
guð, sem meiri’ er öllu’ í heimi.
(G. Guðm.)
Pétur Guðráð Pétursson.
Elsku amma. Nú er komið að
kveðjustund. Mér hefur ávallt
fundist erfitt að kveðja og hefur
það sjaldan verið jafn erfitt og nú.
En þá er gott að rifja upp allar
frábæru minningarnar sem við
höfum átt saman. Sú sterkasta er
án efa frá öllum þeim skiptum sem
þú passaðir mig á Bólstaðarhlíð-
inni. Þar léstu mér líða eins og
kóngi í ríki mínu. Þú áttir alltaf
svo mikið af skemmtilegum
myndum sem við horfðum á sam-
an. Auk myndanna bauðstu mér
líka ætíð upp á dýrindis veitingar.
Eftir myndirnar fórum við síðan
og spiluðum á spil eða kepptum í
kúluspilinu góða. Það var alltaf
jafn gaman að kíkja í heimsókn til
þín. En eftir að þú fluttir norður
fækkaði þeim skiptum sem við
hittumst. En þau skipti urðu þó
ávallt mun kærari en var þó æ erf-
iðara að kveðja í hvert skipti. Mér
fannst líka alltaf jafn gaman að
heyra hvað þér þótti vænt um
jólakortið sem ég sendi þér, vit-
andi að í hvert skipti sem þú last
það hugsaðir þú um allar góðu
stundirnar okkar. Þú sagðir mér
líka alltaf hvað þú hefðir verið
heppin að eiga mig. Ég sé þó mik-
ið eftir að hafa ekki sagt þér oftar
hvað ég var heppinn að eiga þig.
En elsku amma mín, þú varst frá-
bær manneskja, alltaf svo hlý og
kær. Nú ertu farin frá okkur en
það gleður mig þó að vita það að
þú hafir átt góða seinustu daga og
að nú sértu með afa á betri stað.
Ég veit líka að þú vakir yfir okkur
öllum nú. Það er afar erfitt að
kveðja þig en vil ég þó gera það
með þeim orðum sem þú kvaddir
mig alltaf með. „Guð geymi þig,
elsku gullið mitt. Megi hann ávallt
vera með þér og englarnir vaka
yfir þér.“
Tryggvi Már Magnússon.
Elsku amma Lilja.
Ég man þegar ég var lítil og fór
til Reykjavíkur með fjölskyldunni
að heimsækja þig. Ég og Ari bróð-
ir fengum alltaf sleikjó hjá þér og
fórum að spila kúluspilið sem okk-
ur fannst skemmtilegast. En við
bjuggum á Dalvík og þú í Reykja-
vík á þeim tíma svo við fengum
ekki að hittast nógu oft. Þegar þú
fluttir svo til Dalvíkur á elliheim-
ilið fórum við að vera mun meira
saman. Þú eyddir jólum og ára-
mótum með okkur og því mun ég
aldrei gleyma. Bestu minningar
okkar eru þegar ég fékk þann
heiður að fá að fara með þér á
haustgleðina og vorgleðina og
dansa við þig nokkra dansa sem
þér þótti svo skemmtilegt. Sum-
arið 2014 vann ég á elliheimilinu á
Dalvík og var í kringum þig alla
daga. Við áttum oft svo góð spjöll
saman og hlógum mikið. Ég veit
að þú ert komin á góðan stað núna
hjá afa Villa en ég vil bara þakka
þér fyrir allt sem þú hefur gert
fyrir mig, elsku amma mín.
Ég sakna þín strax og hef og
mun alltaf elska þig. Hvíldu í friði.
Þín
Júlía Ósk.
Elsku amma mín.
Nú ertu horfinn í himnanna borg
og hlýðir á englanna tal.
Burtu er kvíði, sjúkdómur, sorg
í sólbjörtum himnanna sal.
(Ingibjörg Jónsdóttir)
Það er alltaf svo sárt að missa,
en ég hugga mig við og trúi því, að
nú sértu komin á góðan stað. Mér
finnst ég ekki hafa fengið að
kveðja þig eins og ég hefði viljað.
Ég vissi auðvitað að einhvern dag-
inn kæmi að kveðjustund en átti
einhvern veginn ekki von á að þú
færir svona snöggt. Eftir sitja
margar hugsanir, spurningar og
minningar liðinna tíma sem bara
ég á og enginn getur frá mér tek-
ið. Allt er geymt, allt er á vísum
stað, engu gleymt, ekkert er full-
þakkað.
Ég kveð þig, elsku Lilja amma.
Hvíl í friði.
Þín
Ásdís Lilja.
Elsku Lilja amma.
Við munum sakna þín svo mik-
ið. Sakna þess að heimsækja þig á
Dalvík en vonum að þér líði vel á
staðnum sem þú ert á núna. Takk
fyrir allar stundirnar sem við átt-
um saman.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Andri Már, Birgitta Sól
og Hjördís María.
Ótal minningabrot flugu gegn-
um hugann þegar ég fékk fréttina
af andláti Lilju systur, sem bjó
síðustu árin á Dalbæ í nálægð við
Lilju dóttur sína sem sinnti henni
af mikilli alúð ásamt Júlla og börn-
unum.
Minningar mínar eru tengdar
góðum árum í Efstasundi og eins
þegar þú fluttir á neðri hæðina
ásamt Villa þínum, sem lést 1983.
Og eignaðist börnin sem komu
eins og sólargeislar í líf okkar.
Einnig var mikill samgangur
hjá okkur eftir að við flutum báðar
í Fellsmúla. Ég minnist þess hvað
þú og fjölskylda þín voruð góð við
mig og tvíburana mína.
Ég gleymi seint þeim tíma þeg-
ar þú komst reglulega í heimsókn
í Krummahóla, jafnvel með eitt-
hvað hjartastyrkjandi! Stundum
gistir þú og við fórum í sund.
Með tárin í augunum kveð ég
þig með þessum orðum mínum.
Takk fyrir allar þær minningar
sem fá að lifa nú í hjarta mínu,
elsku Lilja. Sofðu rótt.
Þín
Steinunn.
Lilja Ágústa
Jónsdóttir
HINSTA KVEÐJA.
Elsku besta mamma mín
mikið munum við sakna þín
því farin ertu frá oss.
Þrautum þú nú leyst ert frá,
þá pabba aftur verður hjá,
berðu honum okkar koss.
Lilja, Júlíus og börn,
Dalvík.
✝ RögnvaldurÞór Rögnvalds-
son fæddist í
Reykjavík 14. mars
1930. Hann lést á
Hjúkrunarheim-
ilinu Ísafold 20. jan-
úar 2015.
Foreldrar hans
voru hjónin Rögn-
valdur Jónsson, f.
30. október 1902 í
Berghyl í Holts-
sókn, Skagafirði, d. 30. ágúst
1947, og Finnrós Guðmunds-
dóttir, f. 24. september 1904 á
Hellissandi, d. 5. september 1987.
Voru þau búsett á Bergstaða-
stræti 54. Systkini Rögnvaldar
eru Kristín, f. 1925, Óðinn, f.
1928, Heimir, f. 1931, d. 5.7.
2013, Rafn, f. 1933, d. 1934, og
Valgeir Rafn, f. 1943.
1955, kvæntur Sigrúnu Gísladótt-
ur, f. 1957. Þau eiga 3 börn og 15
barnabörn. Áður átti Hörður 2
börn með Svanborgu Ósk-
arsdóttur. 4) Hallgrímur Rögn-
valdsson, f. 1959, kvæntur Weni
Zeng, f. 1971. Þau eiga einn son.
Áður var Hallgrímur kvæntur
Helgu Sævarsdóttur Vattnes og
eiga þau saman 3 börn og 8
barnabörn. 5) Rannveig Rögn-
valdsdóttir, f. 1964, gift Halldóri
Halldórssyni, f. 1963. Þau eiga 3
börn og 2 barnabörn.
Rögnvaldur og Ásta eignuðust
stóran afkomendahóp en börnin
urðu 5, barnabörnin 20 og barna-
barnabörnin eru orðin 36 alls.
Áhugamál Rögnvaldar var
fjölskyldan. Hann hafði einnig
mikinn áhuga á ljósmyndun, bíl-
um og húsbyggingum. Þau hjónin
höfðu gaman af ferðalögum og
nutu þess að ferðast bæði innan-
lands og utan.
Sem unglingur vann hann við
það sem til féll, seldi blöð, var
sendill í bakaríi og fór svo að
læra prentiðn en varð að hætta
vegna ofnæmis. Hann missti föð-
ur sinn á unglingsaldri og fjöl-
skyldan varð að standa saman í
lífsbaráttunni.
Rögnvaldur og Ásta stofnuðu
heimili að Framnesvegi 34 í
Reykjavík. Þau fluttu til Vest-
mannaeyja 1951 og hófu að
byggja einbýlishús að Brimhóla-
braut 23. Þangað flytja þau svo
1953 og bjuggu þar fram að eld-
gosinu 1973. Hjónin fluttu í Hafn-
arfjörð 1973 og settust síðan að í
Garðabæ 1979. Rögnvaldur starf-
aði hjá Rafmagnsveitu Reykja-
víkur og þegar hann flutti til Eyja
fékk hann vinnu hjá Vinnslustöð
Vestmannaeyja og síðan hjá Olíu-
samlagi Vestmannaeyja sem bif-
reiðarstjóri. Hann fór síðan út í
sjálfstæðan rekstur og gerði út
vörubíl hjá Bifreiðastöð Vest-
mannaeyja og setti upp fiskbúð
ásamt konu sinni sem þau ráku
fram að gosi. Hann starfaði við
Vörubílastöð Hafnarfjarðar og
síðan hjá Álverinu í Straumsvík
fram að starfslokum.
Útför Rögnvaldar fer fram frá
Vídalínskirkju í Garðabæ í dag, 6.
febrúar 2015, kl. 13.
Eftirlifandi eig-
inkona Rögnvaldar
er Ásta Sigurbjörg
Guðjónsdóttir, f. 1.8.
1929. Þau giftu sig
15.12. 1949. For-
eldrar hennar voru
Guðjón Jónsson, f.
1899, d. 1966, og
Rannveig Eyjólfs-
dóttir, f. 1896, d.
1982, búsett í Hlíð-
ardal í Vest-
mannaeyjum.
Börn Rögnvaldar og Ástu eru:
1) Guðjón Ragnar Rögnvaldsson,
f. 1950, kvæntur Ragnheiði Ein-
arsdóttur, f. 1954. Þau eiga 4
börn og 7 barnabörn. 2) Bryndís
Rögnvaldsdóttir, f. 1952, gift
Unnari Guðmundssyni, f. 1947.
Þau eiga 4 börn og 8 barnabörn.
3) Hörður Þór Rögnvaldsson, f.
Það er komið að kveðjustund,
kæri pabbi. Nú hefur þú kvatt
þennan heim eftir mikil veikindi.
Pabbi var farsæll í lífi og starfi.
Hans mesta gæfuspor í einkalífinu
var þegar hann tók þá ákvörðun
að skella sér á dansleik í Keflavík,
þá 17 ára gamall. Þar kynntist
hann Eyjastelpunni Ástu Sigur-
björgu Guðjónsdóttur, sem síðan
varð eiginkona hans. Eyjastelpan
hafði lagt land undir fót frá Eyjum
til þess að fara á þennan sama
dansleik með vinkonum sínum.
Þetta varð síðan byrjun á farsælu
hjónabandi sem byggðist á ást,
vináttu og trausti. Þau hófu sinn
fyrsta búskap á Framnesvegi 34 í
Reykjavík. Pabbi hóf þá störf hjá
Rafveitu Reykjavíkur en síðan
lágu leiðir þeirra til Vestmanna-
eyja árið 1951 og bjuggu í Berg-
holti á Vestmannabraut 63 meðan
þau voru að byggja einbýlishús á
Brimhólabraut 23 í Eyjum. Þótt
pabbi hafi verið borgarbarn undi
hann sér vel í Eyjum. Hann hóf
störf hjá Vinnslustöðinni og síðan
réð hann sig sem bílstjóra hjá Ol-
íusamlagi Vestmannaeyja. Síðan
ákveður hann að fara að starfa
sjálfstætt og keypti sér vörubíl og
setti upp fiskbúð. Mönnum þótti
það mikil bjartsýni að reka fisk-
búð í stærstu verstöð landsins, en
mamma og pabbi voru alveg sann-
færð um að Eyjamenn tækju þess-
ari verslun þeirra vel sem þeir og
gerðu. Það var ekki nóg með að sjá
Eyjamönnum fyrir fiski, heldur
var hann brautryðjandi í útflutn-
ingi á ferskum flatfiski með flugi
til Grænlands árið 1964. Mamma
og pabbi ráku fiskbúðina fram að
eldgosinu 1973. Í gosinu flutt þau
upp á land og fékk pabbi vinnu hjá
Vörubílastöð Hafnarfjarðar. Síð-
asta starf hans var síðan í álverinu
í Straumsvík þar sem hann starf-
aði til 67 ára aldurs.
Pabbi var mikill fjölskyldumað-
ur og var hvetjandi fyrir okkur
systkinin þegar við uxum úr grasi
og við fórum að taka stærri
ákvarðanir. Það var gott að hafa
slíkt bakland. Hann var líka mikill
afi og var alltaf jafnánægður þeg-
ar hann vissi að fleiri greinar væru
að koma á ættartréð og barna-
börnum og barnabarnabörnum
fjölgaði. Þrátt fyrir að hafa unnið
til 67 ára aldurs veiktist pabbi
þegar hann var 62 ára og glímdi
við veikindi upp frá því. Hann tók
því með æðruleysi og ákvað að
skila sínu ævistarfi fram að lög-
gildingunni, 67 ára aldrinum.
Mamma og pabbi höfðu mjög
gaman af að ferðast, hvort sem
það var innanlands eða utan, og
fengum við systkinin yfirleitt að
fljóta með í ferðunum innanlands.
Þær voru líka ófáar ferðirnar sem
þau hjónakornin fóru í hjólhýsið á
Laugarvatni.
Pabbi var reglumaður alla tíð
og var einstakt snyrtimenni svo
eftir var tekið og þrátt fyrir veik-
indin varð engin breyting þar á.
Okkur Ragnheiði langar með
þessum fátæklegu orðum að
þakka þér fyrir allt sem þú hefur
gert fyrir okkur hjónin og fjöl-
skylduna á lífsleiðinni. Mamma
hefur misst mikið og erfitt er að
kveðja lífsförunautinn eftir 65 ára
farsælt hjónaband og munum við
hlúa að henni og styrkja á þessum
erfiðu tímum.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Hvíl þú í friði.
Þinn sonur,
Guðjón Ragnar.
Nú er komið að kveðjustund
elsku afi minn. Þú barðist við erfið
veikindi fram á síðasta dag en
stóðst þig eins og hetja og barst
þig vel. Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að hafa þig hjá okkur í öll
þessi ár og þakka fyrir samvist-
irnar í gegnum árin. Nú eru þær
orðnar að dýrmætum minningum.
Í lok nóvember síðastliðins
varst þú orðinn mjög veikur en
vildir samt koma í heimsókn til
okkar Gumma, þar sem við vorum
tiltölulega nýflutt í nýja íbúð, og
mun ég aldrei gleyma þeirri heim-
sókn. Elsku afi minn, það er gott
að þú hefur fengið hvíldina og
megir þú hvíla í friði.
Ást og kærleikur,
Elísa Guðjónsdóttir.
Rögnvaldur Þór
Rögnvaldsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku besti afi minn.
Ég vil þakka þér fyrir
allar stundirnar sem við
áttum saman.
Ég elska þig og mun
sakna þín þar til við hitt-
umst aftur.
Að ferðalokum finn ég þig
sem mér fagnar höndum tveim.
Ég er kominn heim,
já, ég er kominn heim.
(Jón Sigurðsson)
Þín
Ásta Sigríður.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför okkar ástkæru
ODDNÝJAR EGILSDÓTTUR,
Garðakoti, Hjaltadal.
Sérstakar þakkir til starfsfólks
Heilbrigðisstofnunarinnar á Sauðárkróki.
.
Börn, tengdabörn og ömmubörn.