Morgunblaðið - 26.02.2015, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 26. FEBRÚAR 2015
staðar virtur og vinsæll reiðkenn-
ari og flestum ötulli við að kynna
og útbreiða hróður íslenska
hestsins á erlendri grundu. Einar
bjó yfir mörgum kostum sem
gerðu hann að góðum kennara.
Hann hafði sérstakan hæfileika
til að byggja upp sjálfstraust og
jákvæðni hjá nemendum sínum,
hvort sem nemandinn var maður
eða hestur. Einar var sanngjarn
en ákveðinn og fastur fyrir þegar
þess þurfti.
Minningin um góðan dreng og
afbragðs hestamann lifir.
Ég minnist Einars með hlýju
og gleði, þakka góð kynni og
votta fjölskyldu hans dýpstu
samúð.
Þórarinn Eymundsson.
Ég var nýorðin 19 ára þegar ég
flutti austur í Flóa til að freista
gæfunnar sem tamningamaður.
Ég fékk íbúð til afnota í Halakoti,
og þá gerði ég mér enga grein
fyrir því hversu heppin ég var.
Fljótlega leit ég á Einar sem mik-
inn vin. Hann og Svana voru for-
eldrar mínir í sveitinni, alltaf til
staðar, jafnt í gleði sem sorg. Það
voru ófáar ferðirnar í hesthúsið í
Halakoti, þar var alltaf tekið vel á
móti manni og mikið spjallað,
pælt og hlegið. Þessi tími í Flóan-
um er ómetanlegur fyrir mig.
Einar var stórkostleg mann-
eskja og sannur vinur, trúr og
traustur. Hann hafði mikið
innsæi og tilfinningu fyrir per-
sónuleika annarra og var fljótur
að átta sig á því hvernig manni
leið. Hann hafði mikil áhrif á mig
og sýn mína á lífið og vinnuna
mína, hann kenndi mér þolin-
mæði, næmi og nákvæmni. Hann
lagði mikið uppúr því að ég hlust-
aði á hjartað í mér við þjálfun
hrossa og sagði að ég yrði að
mynda mér tilfinningu fyrir við-
fangsefninu og bera virðingu fyr-
ir hverju einasta dýri. En þetta
eru þeir eiginleikar sem ég reyni
hvað helst að tileinka mér í mínu
starfi.
Elsku Einar minn, ég vildi
óska þess að ég hefði verið dug-
legri við að heimsækja þig síð-
ustu ár. Þú átt hluta í hjartanu
mínu og ég vildi að ég gæti sagt
þér hversu mikils virði vinátta
okkar er mér. Þú varst einstakur
maður og fyrirmynd. Þú hreifst
mig alltaf með þér með einlægni,
ástríðu, jákvæðni og frábærum
húmor. Ég á þér svo margt að
þakka. Núna sé ég þig fyrir mér á
útreiðum í sólsetrinu, einstaklega
vel ríðandi á föllnum gæðingum,
með bros á vör og jafnvel fleyg í
vasa – það þætti okkur nú ekki
leiðinlegt.
Elsku Svana og börn, megi all-
ir Guðs englar og góðir vættir
varðveita ykkur og veita ykkur
styrk á erfiðum stundum.
Eitt er það sem aldrei gleymist,
aldrei, það er minning þín.
(Guðmundur G. Halldórsson.)
Rósa Birna Þorvaldsdóttir.
Það var um haust úti í Noregi
eftir að hópur Íslendinga hafði
öskrað sig hásan til stuðnings ís-
lenzka landsliðinu í fótbolta að
menn héldu sigurreifir á næsta
bar. Ég hafði gert mér sérstaka
ferð frá Bergen til að taka þátt í
gleðinni með vinahópnum í Osló
sem í hafði bætzt viðkunnanlegur
gæi, opinn og skemmtilegur.
Kynnin við Einar Øder voru gef-
andi með líflegum samræðum,
mikilli og einlægri hreinskilni og
óvenjulegri sanngirni af hans
hálfu, hvað sem bar á góma. Á
þessum tíma hafði Einar þegar
unnið stóra sigra í hestakeppni
en ekki fundust í fasi hans nein
merki um ofmetnað eða stæri-
læti. Sumarið eftir átti ég leið út
til Íslands og ferjaði í leiðinni bíl
fyrir Einar með Norrænu, bund-
ið þeim fastmælum að við hitt-
umst á fjórðungsmótinu á Kald-
ármelum. Sem við og gerðum.
Hvað sem ég paufaðist uppi við
Laugarvatn næstu árin þá varð
það hluti af bæjarferðinni að
koma við hjá þeim feðgum, taka
umræðuna og líta á hrossin og
voru þetta stundir af þeim toga
sem lifa með manni alla tíð og fyr-
ir þær er ég þakklátur. Þótt leiðir
okkar Einars Øder lægju sjaldan
saman eftir að ég flutti norður á
Grund þá var hver stund sem við
hittumst þannig að engin hefði
liðið frá þeirri síðustu, slíkt var
vinarþel þessa góða félaga.
Nokkrum dögum fyrir næst-
síðustu jól hittumst við nýlentir í
Keflavík. Einar bar sig vel, opinn
og hreinskilinn sagðist hann vera
kominn á plan B. Það var dýr-
mætt að geta kvatt hann með
faðmlagi og óskum um góðan
bata. Síðar kom í ljós að ekki varð
aftur snúið.
Ég á því láni að fagna að eiga
gæðing undan Oddi frá Selfossi,
leirljósan, skjóttan hest sem ber
nafnið Gimli en það er í goða-
fræðinni heiti sælubústaðar guð-
anna eftir ragnarök. Ég hafði
lengi átt þann draum að geta boð-
ið Einari á bak þessum hesti, án
þess þó að gera vini mínum ómak.
Af því varð ekki en við fráfall Ein-
ars hefur nafnið á hestinum feng-
ið aukið gildi.
Með þessum fábrotnu minn-
ingarorðum votta ég fjölskyldu
Einars Øder innilega samúð og
virðingu. Auk hans sterku ein-
kenna sem einstaklings þá verður
bautasteinn hans mótaður í anda
brautryðjandans í faglegri og
sanngjarnri reiðmennsku og
reiðkennslu.
Kveðja frá
Þorsteini á Grund.
Einn morgun í febrúar ég frétti
vetrarhríðin úti var eins og
almættið væri að mótmæla órétti
ljúfur strengur slitnar
gleðin fer í leyni
faðir, eiginmaður, vinurinn besti
fellur fyrir krabbameini
sorgin grefur sig inn að beini.
Þegar að leiðarlokum kemur
og ævintýrin enda
þegar tíminn líður
og sumarlandið bíður
þá kemur þú á hvítum hesti.
(IDB)
Maður er minntur á hversu
dýrmætt lífið er þegar fregnir
berast af alvarlegum veikindum
samferðamanna sinna. Einhvern
veginn var þó fjarri okkur að eitt-
hvað gæti lagt Einar Øder að
velli, þar sem maðurinn var
fæddur sigurvegari. En ekki er
spurt að leikslokum. Einar
reyndist fjölskyldu okkar alltaf
vel og viljum við þakka honum
fyrir samfylgdina.
Einar skilur eftir sig gullfal-
lega og yndislega fjölskyldu sem
nú syrgir. Við vottum Svönu,
Hildi, Magnúsi, Hákoni, Dagmar,
Tove, Karenu og Óla okkar
dýpstu samúð.
Tinna, Inga Dóra, Lilja
og Fríða Björnsdætur.
Mig langar með nokkrum orð-
um að minnast vinar okkar, Ein-
ars Øders Magnússonar, reið-
kennara og hrossaræktanda í
Halakoti, sem lést 16. febrúar,
aðeins 52 ára gamall, eftir lang-
varandi veikindi.
Einar veitti ungum sem öldn-
um innblástur með visku sinni,
hjálpsemi, glaðlyndi og reynslu.
Og þannig var hann öflugur tals-
maður hestsins og íslenskrar
reiðmennsku bæði hér heima og á
erlendri grundu.
Einar var einn af okkar snjöll-
ustu reiðmönnum. Ógleymanleg
er sýning Einars Øders á Lands-
mótinu 1978 á Þingvöllum, þá að-
eins 16 ára gamall, þegar hann
reið glæsihryssunni Leiru frá
Þingdal til fyrstu verðlauna. En
Leira er ásamt syni sínum Oddi
frá Selfossi ættstofninn í ræktun
þeirra heiðurshjóna Einars Ød-
ers og Svanhvítar í Halakoti.
Einar sýndi mörg hross til af-
reka eins og Júní frá Syðri-Gróf,
Tinnu frá Flúðum, Otur og Kjar-
val frá Sauðárkróki, Flosa frá
Brunnum, Odd frá Selfossi,
Hruna frá Skálá og nú síðast úr
eigin ræktun hinn mikla gæðing
Glóðafeyki frá Halakoti.
Einar Øder vann marga og
frækna sigra á sínum ferli en
sennilega eru sigrarnir í A-flokki
á Landsmótinu 1986 á Júní frá
Syðri-Gróf og sigurinn í B-flokki
2012 á honum Glóðafeyki hans
það sem upp úr stendur.
Margar viðurkenningar fékk
Einar Øder Magnússon fyrir
störf sín í þágu hestamennskunn-
ar og má þar nefna gullmerki FT,
Félags tamningamanna, og gull-
merki LH, Landssambands
hestamannafélaga.
Einar var brautryðjandi í
markaðsstarfi íslenska hestsins
bæði í Ameríku og í Evrópu. Á
haustmánuðum 2014 hlaut ís-
lenski hesturinn þann heiður að
vera valinn hestakyn ársins í
Frakklandi – en það var ávöxtur
verkefnis sem Einar leiddi með
þekkingu sinni og fagmennsku.
Einar Øder hefur verið einn af
virtustu reiðkennurum Íslands-
hestamennskunnar. Hann hefur
um árabil verið einn af máttar-
stólpum íslenska landsliðsins í
hestaíþróttum sem knapi, þjálf-
ari, liðsstjóri og landsliðseinvald-
ur.
Með næmi sínu á hestum og
mönnum átti Einar þátt í fjöl-
mörgum sigrum landsliðsins.
Með störfum sínum í þágu ís-
lenska landsliðsins og sem reið-
kennari setti Einar Øder mark
sitt á reiðmennsku á Íslandi og
erlendis.
Við í landsliðsnefnd LH sökn-
um góðs vinar og minnumst hans
af hlýhug og virðingu.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Við í landsliðsnefnd LH send-
um eiginkonu hans, Svanhvíti
Kristjánsdóttur, og börnunum
þeirra, Hildi, Magnúsi, Hákoni
og Dagmar, okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Pjetur N. Pjetursson.
Haustið 1973 fluttist ég búferl-
um úr Reykjavík austur á Sel-
foss. Fljótlega kynntist ég þeim
mikla áhuga sem yngri kynslóðin
hafði fyrir hestamennsku og var
Einar Øder þar á meðal. Eitt sem
olli því að hann skar sig úr var að
hann var sífellt spyrjandi. Vel
minnugur minna æskuára þegar
það var eiginlega ómögulegt að fá
svör, reyndi ég að upplýsa ung-
dóminn eftir minni bestu getu og
þekkingu. Einar Øder var fróð-
leiksfús og þyrsti í þekkingu enda
bar hans hestamennska þess
merki. Eitt sinn ræddum við
saman um tamningu kúreka-
hesta. Hans skoðun var sú að Ís-
lendingar ættu að kynna sér allar
tamningaraðferðir annarra þjóða
til að þroska, vega og meta hvað
er áhugavert og hvað síður. Einar
Øder er sönnun þess hvað hægt
er þegar saman fer áhugi, dugn-
aður og samviskusemi, að settu
marki.
Þegar Einar nam gagnfræðin
fannst honum og öðrum félögum
hans í skólanum skorta „Gagn-
fræðaskólamót í hestamennsku“,
haldin voru mót í öllu öðru. Leit-
uðu þeir þá til mín um aðstoð.
Samdi ég þá reglur um sérstaka
þrígangs- og hraðkeppni og fór
fyrsta Gagnfræðaskólamót hér-
lendis fram á Selfossi. Voru mót
þessi haldin í nokkur ár eða þang-
að til LH fór að taka til í sínum
ranni. Þannig var áhuginn og
Einar jafnan fremstur meðal
jafningja.
Mikil eftirsjá er að Einari,
manni á besta aldri, sem átti svo
mikið eftir að gera hestamennsk-
unni til góða. Hann hafði mikla og
góða hæfileika til að miðla og
fræða okkur hin. Ég geymi góðar
minningar um mætan dreng og
þau kynni sem við áttum saman.
Innilegustu samúðarkveðjur
sendi ég Svanhvíti og börnum,
móður, systkinum og öðrum
vandamönnum.
Steingrímur Viktorsson.
Látinn er heiðursmaðurinn og
hestamaðurinn Einar Øder
Magnússon eftir erfiðan sjúk-
dóm. Kynni okkar og Einars hafa
varað í langan tíma og hafa helst
snúið að hestamennsku, hvort
heldur í félagsmálum, daglegu
amstri hestamennskunnar eða
landsliði Íslands í hestaíþróttum
en þar voru okkar kynni mest og
náin.
Einar Øder var einn af helstu
máttarstólpum landsliðsins í
hestaíþróttum með störfum sín-
um hvort heldur sem knapi, þjálf-
ari eða liðsstjóri en þar tók hann
við af Sigurði Sæmundsyni eftir
farsælt samstarf þeirra auk Haf-
liða Halldórssonar. Helstu kostir
Einars voru næmi hans á menn
og hesta en þessi kostur hans átti
þátt í fjölmörgum sigrum lands-
liðsins til margra ára.
Einar skipaði sess meðal bestu
þjálfara í hestaheimi Íslands. Það
var gaman að fylgjast með þegar
knapar sem Einar aðstoðaði
fögnuðu sigri eftir góðan árangur
í keppni, hversu náin tengsl og
vinátta mynduðust á milli Einars
og þeirra. Með störfum sínum
sem reiðkennari og við fræðslu
hefur Einar með næmi á menn og
hesta sett mark sitt á reið-
mennsku á Íslandi og víða um
heim á löngum ferli sínum.
Félagsmál voru Einari ávallt
kær og lagði hann þar margt til
málanna og var mikið í mun að
standa vörð um félagskerfið,
hestamannafélögin og önnur þau
félög sem störfuðu að framgangi
hestamennskunnar hvarvetna í
heiminum. Einar hefur unnið til
fjölmargra verðlauna á öllum
sviðum hestamennskunnar á
landsmótum. Þar bar hæst sigur
hans í B-flokki gæðinga á hest-
inum Glóðafeyki, Íslandsmótum,
Norðurlandamótum og heims-
meistaramótum auk fjölmargra
viðurkenninga, t.d. heiðursviður-
kenningar LH., gullmerkis félags
tamningamanna, sem segir
margt um hann og hans störf.
Viljum við þakka fyrir að hafa
kynnst Einari og hans mannkost-
um í leik og starfi um leið og við
vottum Svanhvíti, Hildi, Dagmar,
Magnúsi, Hákoni og fjölskyldu
hans samúð okkar.
Kærleikskveðja frá samstarfs-
félögum
Bjarnleifur Bjarnleifs-
son, Sigurður Sæmunds-
son, Hafliði Halldórsson.
Nú er ein af hetjum okkar
Sleipnismanna gengin um garð
allt of fljótt eftir harða baráttu
við krabbamein. Einar Øder gekk
ungur í Hestamannafélagið
Sleipni og byrjaði að sýna hross
strax sem unglingur og vakti
fljótt athygli fyrir sýningar á
hrossum úr eigu þeirra feðga.
Stóra frumraun Einars var þegar
hann sýndi Leiru frá Þingdal í
kynbótadóm á Landsmóti á Þing-
völlum 1978, þá fór ferillinn fyrir
alvöru af stað. Hann sló í gegn á
Landsmótinu 1986 á Hellu þegar
hann vann A-flokk gæðinga á
Júní frá Syðri-Gróf, auk þess að
sýna nafnkunna stóðhesta svo
sem Otur og Kjarval frá Sauðar-
króki. Einnig vann Einar Sleipn-
isskjöldinn á Murneyrum í nokk-
ur skipti á Mími sem var í eigu
föður hans og úr þeirra ræktun.
Einar starfaði alla tíð að málum
íslenska hestsins bæði innan-
lands og utan og var hann góður
sendiherra hvar sem hann fór.
Hvort sem var í reiðkennslu eða
sýningum þar sem hann vann til
margra Norðurlandameistara-
titla. Einar varð síðan fyrsti
knapinn til að vinna bæði A og B
flokk gæðinga á Landsmóti þeg-
ar hann sýndi hest sinn Glóða-
feyki frá Halakoti og vann til sig-
urs í B-flokki á LM 2012 í Víðidal.
Það var síðan mikill heiður fyrir
undirritaðan að fá að gera Einar
að heiðursfélaga Sleipnis á af-
mælishátíð okkar Sleipnismanna
sl. haust þar sem 340 gestir hylltu
Einar og þökkuðu hans framlag
til Íslenska hestsins. Megi minn-
ing Einars lifa. Fyrir hönd
Sleipnis votta ég Svönu, Hildi,
Magnúsi, Dagmar og Hákoni
samúð okkar Sleipnismanna.
F.h Hestamannafélagsins
Sleipnis,
Magnús Ólason formaður.
 Fleiri minningargreinar
um Einar Øder Magnússon
bíða birtingar og munu birt-
ast í blaðinu næstu daga.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SÓLVEIG ÁRNADÓTTIR,
Uppsölum,
Akrahreppi,
lést á Heilbrigðisstofnun Sauðárkróks
miðvikudaginn 18. febrúar.
Útförin fer fram frá Silfrastaðakirkju laugardaginn 28. febrúar
kl. 14.
.
Árni Bjarnason,
Eyþór Árnason, Sigríður H. Gunnarsdóttir,
Elín Sigurlaug Árnadóttir, Rúnar Jónsson,
Drífa Árnadóttir, Vigfús Þorsteinsson,
Anna Sólveig Árnadóttir, Steinarr Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
ANNA VIKTORÍA HÖGNADÓTTIR,
Kambahrauni 6,
Hveragerði,
sem lést miðvikudaginn 18. febrúar,
verður jarðsungin frá Stóra-Dalskirkju undir Eyjafjöllum
laugardaginn 28. febrúar kl. 15.
.
Brynjólfur S. Hilmisson,
Hulda Vigdís Brynjólfsdóttir, Eyþór Gunnar Gíslason,
Árni Ágúst Brynjólfsson, Jóhanna Katrín Jónsdóttir
og barnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÁSLAUG JÓNASDÓTTIR,
Laufskálum 6,
Hellu,
sem lést sunnudaginn 15. febrúar, verður
jarðsett frá Oddakirkju á Rangárvöllum laugardaginn
28. febrúar kl. 11.
.
Óskar Jónsson, Dóra Sjöfn Stefánsdóttir,
Ágústa Jónsdóttir, Hreiðar Hermansson,
Anna Jónsdóttir, Bjarni Diðrik Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
MAGNEA MAGNÚSDÓTTIR
frá Kleifum,
lést þriðjudaginn 17. febrúar á
dvalarheimilinu Hlíð Akureyri.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn
2. mars kl. 13.30.
.
Sigrún S. Baldursdóttir, Ásgeir Þórhallsson,
Borghildur R. Baldursdóttir, Gunnbjörn Jensson,
Guðrún Í. Andrésdóttir, Sveinn Egilsson,
Magnús H. Baldursson, Eyrún Magnúsdóttir,
Jóhann S. Baldursson, Íris Jóhannsdóttir,
ömmu- og langömmubörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
LILJA RÖGNVALDSDÓTTIR
frá Hóli í Svarfaðardal,
lést mánudaginn 23. febrúar á heimili
aldraðra Dalbæ, Dalvík.
Útför hennar fer fram frá Dalvíkurkirkju laugardaginn 28. febrúar
kl. 13.30.
.
Súsanna Friðbjörnsdóttir, Júlíus T. Steingrímsson,
Rögnvaldur S. Friðbjörnsson, Guðríður Ólafsdóttir,
Atli Friðbjörnsson, Halla S. Karlsdóttir,
Sólborg Friðbjörnsdóttir, Sigurður S. Alfreðsson,
Soffía I. Friðbjörnsdóttir, Teitur Gylfason,
barnabörn og barnabarnabörn.