Morgunblaðið - Sunnudagur - 22.03.2015, Blaðsíða 50

* Þeir vildu fá mig tilað stjórna ræktunhjá sér á tuttugu sinnum
hundrað hekturum. Ég er
með 1,3 hektara hér
heima. Áætlunin hljóðaði
upp á þrjá og svo ein-
hverja súpu af núllum.
Ég hef aldrei séð aðra
eins tölu á blaði. Ég
kvaðst enginn maður í
þetta en Kínverjar eru
einkennilega ákveðið fólk
og gáfu sig hvergi.
Regiane Barros pakkar
Lambhagasalati.
enginn vildi sjá“, svo sem Hafberg kemst að
orði – brokkolí.
„Það var nýtt fyrir landann að fá salat
svona ferskt og viðtökur voru ágætar. Átján
hundruð hausar á viku, eða svo. Ég lét setja
pípur í landið og var með tvær uppskerur yf-
ir sumarið. Það þekktist ekki áður.“
Nóg af góðri vöru
Starfsemin vatt hratt upp á sig. Árið 1981
reis fyrsta gróðurhúsið og tíu árum síðar
fjárfesti Lambhagi í fyrsta færibandinu fyrir
salat. Það þýddi að hægt var að framleiða
tuttugu þúsund plöntur á mánuði sem Haf-
berg viðurkennir að hafi verið býsna stremb-
ið.
„Markmið Lambhaga hefur alltaf verið að
eiga nóg af góðri vöru. Hjá okkur er varan
framleidd á allt annan hátt en aðrir gera á
Íslandi. Við erum til að mynda eini aðilinn
sem hefur útbúnað til að endurnýta vatn.
Við mengum því hvorki ár né vötn með
okkar starfsemi með losun áburðarvatns.
Húsin eru það vel lokuð að engir fuglar
fara inn og mjög snúið fyrir flugur að kom-
ast inn líka. Það er helst að þær geti smygl-
að sér inn með því að setjast á peysuna hjá
manni.“
Hafberg er menntaður skrúðgarðyrkju-
fræðingur og samhliða kálræktinni fór hann
út í pottaplöntur um tíma. Þjónustaði stóra
aðila eins og bankana, flugstöð Leifs Eiríks-
sonar, Perluna og Kringluna. Síðasta verk-
efnið af þeim toga var fyrir Smáralindina ár-
ið 2001.
Boðið að rækta í Kína
Undanfarin áratug hefur Hafberg líka rækt-
að býflugur af miklu kappi. Það er þó meira
til gamans gert. „Það er bara tómstunda-
gaman með tilheyrandi kostnaði, eins og að
fara á skíði.“
Starfsemi Lambhaga hefur vakið athygli
langt út fyrir landsteinana. Garðyrkju-
menn frá hinum löndunum á Norður-
löndum stinga reglulega við stafni og
nýlega komu Bandaríkjamenn frá
Kaliforníu og skoðuðu gróðurhúsin hátt og
lágt. „Það sem heillar menn mest er að
okkur hefur tekist að rækta salatið án
þess að úða eiturefnum yfir framleiðsl-
una,“ segir Hafberg og bætir við að
Bandaríkjamennirnir vilji setja upp
garðyrkjustöð í sama dúr.
Frægt var líka þegar kínverskir ráða-
menn komu í opinbera heimsókn í Lamb-
haga fyrir fáeinum árum. Eftir það hefur
Hafberg farið í tvígang til Kína til að leggja
heimamönnum ráð. „Þeir vildu fá mig til að
stjórna ræktun hjá sér á tuttugu sinnum
hundrað hekturum. Ég er með 1,3 hektara
hér heima. Áætlunin hljóðaði upp á þrjá og
svo einhverja súpu af núllum. Ég hef aldrei
séð aðra eins tölu á blaði. Ég kvaðst enginn
maður í þetta en Kínverjar eru einkennilega
ákveðið fólk og gáfu sig hvergi. Spurðu
hvað ég væri með mörg hús á Íslandi. Tutt-
ugu, sagði ég, og taldi þá hvert einasta
kofaræksni á landareigninni. Það var lítið
mál, ég fengi tuttugu hús hjá þeim líka.
Mér tókst á endanum að sannfæra þá um
að þetta snerist ekki um húsakost, ég væri
glaður með mitt heima á Íslandi. Þeir féll-
ust á það.“
Hafberg ber Kínverjum vel söguna. Þeir
séu gott og stálheiðarlegt fólk sem vilji vel.
Þá séu þeir miklar hópsálir og taki iðulega
ákvarðanir margir saman.
Hafberg er enn í góðu sambandi við Kína
og veitir garðyrkjumönnum þar annað veifið
holl ráð. Hugur hans er þó allur við Lamb-
haga og þá miklu stækkun sem hér á sér
stað. Og metnaðurinn er alltaf sá sami: Að
gera betur í dag en í gær.
Lambhagi sumarið 2013. Mikil stækkun hefur orðið á húsakosti síðan á blettinum ofarlega til hægri, í framhaldi af gamla gróðurhúsinu.
Viðtal
50 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22.3. 2015