Morgunblaðið - Sunnudagur - 17.05.2015, Blaðsíða 57

17.5. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 57
„Og þessi voðalega kona …“
Hvernig samtíminn brást
(við) þremur konum á síð-
ustu öld er yfirskrift fundar
PEN á Íslandi sem fram fer í Borgar-
bókasafni í dag, laugardag, kl. 15.
Rædd verða verk Vigdísar Gríms-
dóttur, Olgu Guðrúnar Árnadóttur
og Elínar Thorarensen.
2
Þorsteinn Gíslason og
Kristján Pétur Sigurðsson
opna innsetninguna Wood
you see Wood you listen
í Verksmiðjunni á Hjalteyri í dag,
laugarag, kl. 14. Sýningin er opin í
Verksmiðjunni helgarnar 16.-17. maí
og 23.-24. maí kl. 14-17.
4
Síðasta sýning vorsins á Ör-
lagasögu Hallgríms og Guð-
ríðar verður í Landnámssetr-
inu í Borgarnesi á morgun,
sunnudag kl. 16. Steinunn Jóhann-
esdóttir, rithöfundur og leikkona,
veitir innsýn í ævi og störf þessara
stórbrotnu einstaklinga og hjóna.
5
Hjónin Paulius og Juventa
Mudéniené opna sýninguna
Lísa og undur engisins í
Kaffi 111 á efri hæð Gerðu-
bergs á morgun, sunnudag, kl. 14.30.
Sérstök bókakynning hefst kl. 13.30
þar sem Juventa Mudéniené les upp
úr litháísku úr bók sinni Sögur af Tay-
or Silvestre. Sögurnar eru um
skemmtilega kanínufjölskyldu og eru
ætlaðar börnum á aldrinum 3-6 ára.
3
Náttúrusýn – Þar sem fjallið
teygir kollinn mót himni nefn-
ist myndlistarsýning sem
Guðmundur Ármann Sig-
urjónsson opnar í Mjólkurbúðinni á
Akureyri í dag, laugardag, kl. 15. Sýn-
ingin stendur til 25. maí.
MÆLT MEÐ
1
Stórsveit Reykjavíkur heldur lokatónleika
starfsársins í Silfurbergi í Hörpu á morgun,
sunnudag, kl.16. Á tónleikunum verða frum-
fluttar nýjar útsetningar Kjartans Valde-
marssonar á verkum eftir Jóel Pálsson saxó-
fónleikara og tónskáld. Báðir hafa þeir verið
meðlimir sveitarinnar um árabil, en að þessu
sinni mun Kjartan stíga upp af píanóstólnum
og stjórna hljómsveitinni.
„Þetta var í raun samstarfsverkefni okkar
enda höfum við þekkst lengi,“ segir Jóel
þegar spurt er um valið á lögunum sem
Kjartan hefur útsett. „Ég hef spilað með
Kjartani síðan ég var unglingur, leiðir okkar
skarast oft, eins og gerist í litlu landi. Við
erum báðir í Stórsveitinni svo það má segja
að þetta sé innherjabrask!“ Hann hlær.
Jóel hefur verið atkvæðamikill í íslensku
tónlistarlífi á undanförnum árum og tekið
þátt í fjölmörgum verkefnum á ólíkum svið-
um tónlistar. Eftir að hafa útskrifast frá
Tónlistarskóla FÍH og Tónmenntaskóla
Reykjavíkur hélt hann til náms við Berklee
College of Music í Boston og útskrifaðist
þaðan með hæstu einkunn árið 1994. Hann
hefur leikið á yfir 100 hljómplötum og komið
fram víða um lönd. Jóel hefur gefið út plöt-
urnar Prím, Klif, Septett, Varp og Horn með
frumsaminni tónlist auk platna sem hann
hefur unnið í samstarfi við aðra, Stikur með
Sigurði Flosasyni og Skuggsjá með Eyþóri
Gunnarssyni. Tónlist Jóels hefur meðal ann-
ars verið gefin út af Naxos hljómplötufyrir-
tækinu í 40 löndum. Hann hefur hlotið ís-
lensku tónlistarverðlaunin fimm sinnum, þar
á meðal fyrir djasshljómplötu ársins fjórum
sinnum og var tilnefndur til Tónlistar-
verðlauna Norðurlandaráðs 2011.
Jóel segir að þeir Kjartan hafi hist oft
meðan hann vann að útsetningunum, þar
sem þeir báru saman bækur sínar. „Þetta
hefur verið skemmtilegt ferli og mér finnst
hann fara með lögin leiðir sem mér hefði
ekki endilega dottið í hug að fara.“
Hann bætir við að Kjartan hafi krukkað
mismikið í lögin. „Sum hljóma í einskonar
stærri útgáfum af frumgerðinni en öðrum
snýr hann á hvolf.
Kjartan er með svolítinn rómantískan og
impressjónískan stíl, sem píanóleikari og út-
setjari, en um leið ákveðið frjálsræði og
áræðni. Sú blanda hugnast mér vel.“
Jóel tekur þátt í flutningi verkanna með
sveitinni. „Ég sit á mínum stól eins og
venjulega og blæs í hornið. Ég er vanur að
vasast í ýmsu, er með marga bolta á lofti og
vil gjarnan hafa stjórn á hlutunum, en það
verður gaman að sleppa annarri hendinni af
verkunum og leika þau svona með félögun-
um,“ segir hann.
STÓRSVEIT REYKJAVÍKUR FLYTUR NÝJAR ÚTSETNINGAR LAGA EFTIR JÓEL PÁLSSON
Innherjabrask í Stórsveitinni
„ÉG SIT Á MÍNUM STÓL EINS OG
VENJULEGA OG BLÆS Í HORNIÐ,“
SEGIR SAXÓFÓNLEIKARINN OG
TÓNSKÁLDIÐ JÓEL PÁLSSON.
Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is
Jóel Pálsson blæs í saxófóninn. „Þetta hefur ver-
ið skemmtilegt ferli,“ segir hann um samstarfið
við útsetjarann Kjartan Valdimarsson.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
sig yfir sporin og tæknina í hreinni miðlun.
Okkur Ernu finnst spennandi þegar dans-
aranir ná að vera líkt og í leiðslu, en slíkt er
aðeins hægt með mikilli sannfæringu og
ótrúlegu úthaldi. Dans fyrir mér er ekki
bara fagurfræði eða tækni heldur leið til að
tengja við eldra sjálf, æðri vitund eða guð-
legan kraft,“ segir Jalet og tekur fram að
hann geri líka kröfur til áhorfenda. „Per-
sónulega finnst mér mest spennandi að sjá
átök á sviði sem birtast bæði sem innri og
ytri átök. Markmið mitt er að verk mín
krefjist 300% einbeitingar af hálfu áhorf-
enda,“ segir Jalet.
Misst tengslin við náttúruna
Titillinn Black Marrow vísar með afgerandi
hætti í jarðefnaeldsneyti á borð við olíu, en
að sögn Jalets leggur hann mjög mikið upp
úr hinu sjónræna. Leikmyndin er gerð úr
svörtu plasti auk þess sem efnið þekur gólfið
og bylgjast fyrir tilstilli blásturs. „Meðal
hluta sem við notum á sviðinu eru styttur
sem gerðar eru með því að þekja dýrabein
með bráðnu plasti,“ segir Jalet og hand-
leikur einn slíkan grip sem nýkominn var í
hús þegar viðtalið fór fram.
„Nútíminn eins og við þekkjum hann
byggist nær alfarið á notkun jarðefnaelds-
neytis á borð við olíu. Við erum háð olíu, en
umgöngumst hana eins og óþrjótandi auð-
lind. Fyrir hálfri öld sáu menn ekki fyrir
þær aukaverkanir sem fylgja jarðefnaelds-
neytisnotkuninni. Í dag stöndum við frammi
fyrir því að maðurinn ógnar sinni eigin tilvist
hér á jörðinni,“ segir Jalet og bendir á að
slíkt sé afleiðing af því að maðurinn hafi
misst tengslin við náttúruna og þann æðri
mátt sem í henni búi.
„Maðurinn hefur barist við náttúruna ár-
þúsundum saman og því óhætt að segja að
samband manns og náttúru sé býsna flókið.
Við erum ávallt háð náttúrunni, en teljum
okkur hafa fundið leið til að beisla hana. En
slíkri beislun fylgir viss firring sem að lokum
leiðir til dauða náttúrunnar sem óhjákvæmi-
lega leiðir til endaloka mannsins,“ segir Jalet
og ítrekar mikilvægi þess að manneskjan
glati ekki tengslum sínum við náttúruna. „Ef
við tilbæðum enn náttúruna, eins og mann-
eskjan gerði til forna, væri staðan í heim-
inum örugglega mun betri. Við hefðum því
mjög gott af því að líta til baka og snúa aft-
ur til rótanna,“ segir Jalet.
Þess má að lokum geta að aðeins verða
tvær sýningar auk frumsýningarinnar, en
þær verða 25. og 28. maí.
Damien Jalet danshöfundur handleikur hluta
af leikmyndinni sem búinn er til úr dýrabein-
um sem þakin hafa verið bráðnu plasti.
Morgunblaðið/Golli