Dagblaðið Vísir - DV - 27.09.2010, Blaðsíða 22

22 úttekt 27. september 2010 mánudagur
Varð ófrísk 15 ára
Við barnsfaðir minn lok-uðum á þetta í langan tíma,“ segir Fjóla Einars-dóttir sem varð ófrísk í
lok níunda bekkjar þegar hún og
þáverandi kærasti hennar voru fjór-
tán og fimmtán ára. „Smokkurinn
rifnaði og við vissum að það væri
ekki gott en ýttum því bara frá okk-
ur. Svo fer ég ekki á blæðingar og
tíminn líður. Eitt kvöldið, þegar ég
ligg uppi í rúmi og er að strjúka á
mér magann, hugsa ég með mér að
ég hljóti að vera ófrísk,“ segir Fjóla
sem þá loksins hringdi á spítal-
ann og var strax send í sónar. „Þar
sá ég barnið og var tilkynnt að ég
væri komin 20 og hálfa viku á leið.
Ég öskraði að það væri ekki satt og
þær yrðu að taka það í burtu en fékk
þau svör að ég væri komin of langt
á leið til þess. Ég lét því barnsföður
minn vita og saman fórum við yfir
stöðuna,“ segri Fjóla og bætir við að
fréttirnar hafi einnig reynst erfiðar
fyrir hinn unga verðandi föður.
„Afi kominn heim“
„Þremur dögum síðar spurði
mamma hvort ég vildi ekki fara á
getnaðarvörn þar sem við værum
búin að vera svo lengi saman. Ég
sagði henni að við værum ekki far-
in að sofa saman og hljóp í burtu.
Þroskinn var það mikill. Svo herti
ég mig og sagði henni fréttirnar en
bað hana vinsamlegast um að segja
pabba ekki frá en auðvitað gerði
hún það,“ segir Fjóla og bætir við
að pabbi hennar hafi komið heim
um kvöldið og haft á orði að „afi
væri kominn heim“. „Þá vissi ég að
ég hefði þeirra stuðning. Hins veg-
ar liðu margir dagar þar til barns-
faðir minn þorði að segja sínum
foreldum frá en hann endaði á því
að skilja sónarmyndina eftir á eld-
húsborðinu og koma ekki heim fyrr
en um kvöldið. Þá ræddu foreldr-
ar okkar saman og ákváðu að þau
myndu styðja við bakið á okkur en
að þetta yrði alltaf okkar barn. Þegar
drengurinn fæddist voru báðir afar
og báðar ömmur í skýjunum og að-
stoðuðu okkur mikið fyrstu vikurn-
ar, mánuðina og árin,“ segir Fjóla,
en hún og barnsfaðir hennar hættu
saman þegar sonurinn var hálfs árs.
Stolt mamma
Fjóla segir samband mæðginanna
yndislegt. „Í dag er hann 16 ára og
nýbyrjaður í framhaldsskóla. Ég
hef verið stolt af þessum dreng frá
því ég sá hann í fyrsta skiptið,“ seg-
ir hún og bætir við að hún hafi ekki
almennilega áttað sig á þeirri stað-
reynd að hún væri að verða mamma
fyrr en læknirinn lagði hann ný-
fæddan upp á bringu hennar. „Ég
gleymi því aldrei þegar við horfð-
umst í augu og ég hugsaði með mér:
„Já, ég er mamma þín.“ Við höfum
alltaf verið góðir vinir og ég kalla
hann björtustu vonina mína. Þetta
er duglegur, skemmtilegur, hlýr og
vinamargur strákur og alveg hreint
dásamlegt eintak af mannveru,“
segir hún brosandi.
Sonurinn hvetur mig áfram
Aðspurð segist hún ekki upplifa
sem svo að hún hafi misst af ein-
hverju þótt hún hafi orðið móð-
ir svona ung. „Við fengum góð-
an stuðning frá fjölskyldum okkar
og ákváðum bæði að halda áfram
okkar skólagöngu. Ég fór ekki í tí-
unda bekk en fékk undanþágu til
að taka samræmdu prófin og fór
svo í framhaldsskóla þegar hann
var átta mánaða. Þar kynntist ég
hópi ungra mæðra sem höfðu tek-
ið sig saman og stofnað mömmu-
klúbb. Við ákváðum að láta ekkert
stoppa okkur og kláruðum allar
skólann og sinntum okkar börn-
um. Við lifðum kannski öðruvísi
lífi en jafnaldrar okkar en okkar líf
var svipað og snérist um leikskóla
og það sem átti að vera í kvöldmat-
inn. Allir mínir draumar hafa ræst
og ég er með þrjár háskólagráður.
Ef eitthvað þá hefur sonurinn verið
mér hvatning til að standa mig vel
í lífinu.“
indiana@dv.is
Fjólu Einarsdóttur grunaði að hún gæti verið ófrísk eftir að
getnaðarvörn hennar og þáverandi kærasta hennar brást.
Samt ýtti hún hugmyndinni frá sér í langan tíma og var kom-
in yfir 20 vikur á leið þegar hún fékk grun sinn staðfestan.
Hún og kærastinn voru aðeins 14 og 15 ára þegar þau áttu von
á erfingja. DV ræddi við nokkrar konur sem eiga það sameig-
inlegt að hafa allar orðið ungar mæður.
Ég öskraði að það væri ekki
satt og þær yrðu að
taka það í burtu en
fékk þau svör að ég
væri komin of langt á
leið til þess.
Hvött áfram af syninum Þótt Fjóla Einarsdóttir hafi verið mjög ung þegar hún
varð mamma hefur það ekki stoppað hana í námi eða öðru. Í dag er hún með þrjár
háskólagráður. myndir Sigtryggur Ari JóHAnnSSon
díana Sara guðmundsóttir var 17 ára þegar hún varð ófrísk. Sonurinn fæddist andvana en var endurlífgaður af læknum:
Þetta hefur verið þroskandi og erfið lífsreynsla
„Mér leið hörmulega fyrstu vikur með-
göngunnar og var alltaf kastandi upp.
Ég hafði lent í bílslysi þegar ég var
yngri og var því látin hætta að vinna
þegar ég var komin 17 vikur á leið því
bakið á mér var ónýtt og það tók á að
vera með þennan gaur framan á mér,“
segir Díana Sara Guðmundsdóttir,
sem var 17 ára þegar hún varð ófrísk af
syni sínum og 18 ára þegar hann kom í
heiminn þann 17. apríl 2009.
Þegar Díana Sara var komin 38
vikur á leið greindist hún með með-
göngueitrun og var lögð inn á sjúkra-
hús. „Ég hafði legið inni í tvo daga þeg-
ar ég var sett af stað. Um nóttina fór
svo að blæða. Mér fannst þetta óeðli-
lega miklar blæðingar en var sagt að
þetta væri eðlilegt og þar sem ég var
svo ung trúði ég því. Um morguninn
fannst enginn hjartsláttur svo kallað
var á fæðingarlækni sem var fyrir til-
viljun fyrir utan stofuna mína. Ég var
sett í sónar og þar fannst daufur hjart-
sláttur. Þá upphófst mikil paník og
mér fannst eins og ég væri í bíómynd.
Bjalla ómaði og á meðan mér var rúll-
að inn á skurðstofu voru fötin klippt
utan af mér og joði sullað yfir mig alla.
Ég náði rétt að sofna áður en þeir byrj-
uðu að skera,“ segir Díana Sara þegar
hún rifjar upp lífsreynsluna.
Sonur hennar var andvana þeg-
ar hann kom í heiminn og það tók
læknana um hálftíma að endurlífga
hann. „Hann var algjört peð, aðeins
2.250 grömm og 48 sentimetrar og var
í lífshættu í þrjá daga. Mér var sagt að
kveðja hann og að ég yrði að láta skí-
ra hann sem fyrst því hann myndi ekki
lifa þetta af en ég neitaði því og sagð-
ist myndu skíra hann þegar við kæm-
með soninn í glerkúlu Sonur Díönu Söru fæddist
andvana en var endurlífgaður. Hún segir lífsreynsluna
hafa haft þau áhrif að hún passi mjög vel upp á hann.
mynd Sigtryggur Ari JóHAnnSSon