Dagblaðið Vísir - DV - 23.02.2011, Blaðsíða 26

26 | Umræða 23. febrúar 2011 Miðvikudagur
„Það eru mörg
hús hrunin en
ekki okkar.“
n Hera Hjartardóttir
sem býr í miðborg Christ-
church á Nýja-Sjálandi þar sem harður
jarðskjálfti varð á þriðjudag.
– Rás 2
„Nei, ég er í
grundvallarat-
riðum ósam-
mála því að
ríkisstjórnin þurfi
að segja af sér.“
n Össur Skarphéðinsson utanríkisráð-
herra um stöðu ríkisstjórnarinnar. – DV.is
„Hann var búinn að vera
veikur síðan í október.“
n Kristjana Margrét Svansdóttir,
eigandi hundsins Lúkasar sem nú er
dauður. – DV.is
„Með því að
synja lögum
Alþingis í
þrígang hefur
Ólafur Ragnar
Grímsson fært embættið
af friðarstóli á Bessastöð-
um og í fremstu víglínu
íslenskra stjórnmála.“
n Eiríkur Bergmann, doktor í stjórn-
málafræði, um ákvörðun forseta Íslands í
Icesave-málinu – DV
„Ég er þess
fullviss að ég
fái að gefa blóð
fyrr en varir. Ég
trúi ekki öðru.“
n Úlfar Logason nemi sem hefur kært
þær reglur sem koma í veg fyrir að hann
megi gefa blóð sökum kynhneigðar
sinnar. – DV
Fitulagið fóðrað
Þ
egar kemur að því að íslenskt
samfélag skipti upp gæðum
milli þegna sinna er venju-
lega vitlaust gefið. Verkafólk
í bræðslum var borið ofurliði þegar
það vildi fá launahækkun í samræmi
við betri afkomu fyrirtækja sinna.
Láglaunafólk má sætta sig við kjara-
skerðingar sem felast í aukinni dýrtíð
en kyrrstöðu launa. Umönnunarstétt-
ir verða að axla auknar byrðar vegna
hrunsins. Í einkageiranum stendur
gjarnan val launþega um aukið álag
eða atvinnuleysi. Lífsgæði hrynja án
þess að hægt sé að lyfta svo mikið sem
litla fingri.
Flestar starfstéttir í landinu glíma
við samdrátt. Í kreppunni er leitað
allra leiða til þess að minnka kostnað
með því að láta færri hendur en áður
vinna verkin. Sáralítil umræða er um
að fólkið sem leggi meira af mörk-
um til að halda vinnunni beri meira
úr býtum. En þetta er ekki algilt. Nú
hafa dómarar fengið bætur vegna
aukins álags. Hver þeirra fær 101 þús-
und krónur aukalega á mánuði vegna
aukins álags. Launabónusinn sam-
svarar um 70 prósentum af lágmarks-
launum. Það er opinber nefnd á veg-
um ríkisins sem ákvarðar að þessi
rjómi íslensks samfélags skuli njóta
sérstakra kjara.
Það er augljóst að allar starfsstétt-
ir muni fylgja á eftir og krefjast sömu
krónutölu í bætur. Það er á ábyrgð
þeirra firrtu einstaklinga sem hækk-
uðu laun dómaranna að samfélags-
sáttin um að halda niðri launum hafi
verið rofin. Auðvitað er full ástæða
til þess að lagfæra laun fjölmargra í
landinu. Það á ekki við um skikkju-
klædda fólkið í dómstólunum sem
er vel haldið í launum og líður eng-
an skort. Líklega er þessi ákvörðun
einkennandi fyrir þá hroðalegu mis-
munun sem á sér stað í landinu þar
sem siðspillt fólk fer sínu fram og nýt-
ur sérréttinda. Það undarlega er að
kjararáð skyldi ekki í leiðinni hækka
laun þingmanna og ráðherra vegna
álags. Og furðu sætir að forseti Íslands
skuli ekki fá bætur vegna álagsins í
kringum Icesave. Fitulagið í samfé-
laginu verður að fá sínar 101 þúsund
krónur aukalega. Aðrir mega éta það
sem úti frýs. Þeirra eru þrengingarnar.
Leiðari
Ætlar þú í umtal-
aðasta partí árs-
ins?
„Nei, ég kemst ekki því ég verð ekki í
bænum en kannski hefði ég drifið mig
annars,“ segir Haffi Haff. Nafn hans
var á lista yfir boðsgesti
í VIP-partí sem haldið
verður á Re-play á
laugardaginn. Hann
bætir við að hann
hafi skemmt sér vel
við að lesa um partíið
umtalaða.
Spurningin
Bókstaflega
Reynir Traustason ritstjóri skrifar„Aðrir mega éta
það sem úti frýs.
Sægreifa í þjóðarat-
kvæði
n Eftir ákvörðun Ólafs Ragnars
Grímssonar, forseta Íslands, um að
vísa Icesave enn og aftur í atkvæða-
greiðslu þjóðar-
innar bíða menn
spenntir eftir
framhaldinu.
Viðbúið er að ný
fjölmiðlalög fari
sömu leið. Þá er
gráupplagt fyrir
Jóhönnu Sigurð-
ardóttur og með-
reiðarsveina hennar að matreiða
sem fyrst lög sem ógilda eignar-
hald sægreifa á auðlindum sjávar.
Víst er að náhirðin, sem nú er öll að
baki forsetanum, mun taka því illa
að kvótinn verði hirtur af Guðbjörgu
Matthíasdóttur og öðrum sem halda
hirðinni uppi.
Óreiðumenn Davíðs
n Það mun koma í ljós eftir nokkr-
ar vikur hvort þjóðin tekur að
sér að greiða skuldir Björgólfs
Guðmundsson-
ar og Kjartans
Gunnarsson-
ar sem báru
stærsta ábyrgð
á Icesave-ævin-
týri Landsbank-
ans. Þeir félagar
voru skilgreind-
ir rækilega sem
óreiðumenn Íslands í útlöndum.
Ekki hefur enn náðst að koma
böndum á þá en nú er von til þess
að skilanefnd og slitastjórn Lands-
bankans komi málum í þann far-
veg að óreiðumönnunum verði
stefnt og þeir dæmdir til greiðslu
hárra bóta.
Frægir borguðu
n Uppskeruhátíð kvikmyndageir-
ans, Eddan, var haldin í Íslensku
óperunni liðna helgi undir styrkri
stjórn Björns Jörundar Friðbjörnsson-
ar. Þetta er glamúrhátíð þar sem
pressan fylgist með íslenska brans-
anum leika sér í dálitlum Holly-
wood-leik. Það kom þó fát á ýmsa
þegar í ljós kom að glamúrinn var
í lágmarki. Það versta var að eng-
ir fríir drykkir voru á boðstólum.
Drykkirnir reyndust rándýrir aura-
lausri kvikmyndastétt sem þurfti að
grafa vandræðalega í götóttum vös-
unum til að borga sitt vín. Eflaust
mæta flestir reynslunni ríkari með
vasapelann í næsta sinn.
Sykurpabbi Binga
n Það vekur athygli í viðskiptalíf-
inu að skyndilega virðist Björn Ingi
Hrafnsson, aðaleigandi Pressunnar
og Eyjunnar, hafa talsvert fé milli
handanna. Nýverið keypti hann
hjálpartækjaverslunina Monu og
Bútík sem eru netverslanir. Hermt
er að hann hafi staðgreitt dótið með
sjö milljónum króna. Þetta er sér-
lega áhugavert í því ljósi að mikið
tap hefur verið á Pressunni. Þá er
Björn Ingi í miklum vandræðum
með einkafélag sitt, Caramba, sem
ekki hefur sýnt ársreikning árum
saman. Velta menn nú fyrir sér hver
sé „sykurpabbi“ Binga og leggi hon-
um til fjármuni til að dekka tapið.
Sandkorn
TRYGGVAGÖTU 11, 101 REYKJAVÍK
Útgáfufélag: DV ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
Jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr Vilhjálmsson, ingi@dv.is
Ritstjórnarfulltrúi:
Jóhann Hauksson, johann@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
Ásgeir Jónsson, asgeir@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
S varthöfði viðurkennir það fús-lega að hann er hræddur við Ólaf Ragnar Grímsson. Hann er
hræddur við Ólaf Ragnar af svipuðum
ástæðum og hann er hræddur við aðra
framsóknarmenn í stjórnmálum sem
hugsa fyrst og fremst um eigið skinn
og byggja ákvarðanir sínar á eigin-
hagsmunagæslu og hentistefnu.
J ónas Jónsson frá Hriflu, Halldór Ásgrímsson, Finnur Ingólfsson og Björn Ingi Hrafnsson eru ein-
ungis nokkur dæmi um stjórnmála-
menn sem komist hafa til metorða í
Framsóknarflokknum sem deila verð-
ur um hvort gert hafi öðrum gagn en
sjálfum sér. Framsóknarflokkurinn er
hugsjónalaus flokkur sem í gegnum
tíðina hefur fyrst og fremst tekið við
flokkspólitískum munaðarleysingjum
sem þyrstir aðeins í eitt: Völd og auð.
Í hinum flokkunum er þó að minnsta
kosti gert út á örlitlar grunnhugsjónir
í framhjáhlaupi, hægra megin hampa
menn frelsi einstaklingsins en á
vinstrivængnum er það félagshyggjan.
Framsóknarflokkurinn er hins vegar
aðeins stökkpallur sérhyggjunnar.
Ö fugt við þessa þekktu framsókn-armenn náði Ólafur aftur á móti engu brautargengi í flokknum.
Eins og frægt er orðið reyndi Ólafur
Ragnar fyrir sér innan Framsóknar-
flokksins á sjöunda áratugnum. Hann
gaf sig þá út fyrir að tilheyra meintum
vinstriarmi hans og var hluti af ætl-
aðri umbótahreyfingu sem kallaði sig
Möðruvallahreyfinguna. Framsóknar-
bein Ólafs Ragnars var hins vegar ekki
sterkara en svo að þegar forystumenn
flokksins komu í veg fyrir að hann
kæmist til metorða í flokknum hvarf
hann á braut og varð síðar að sögn
yfirlýstur vinstrimaður og formaður
Alþýðubandalandsins. Flestir þekkja
afganginn af stjórnmálasögu Ólafs.
L íkt og Ólafur náði að endur-skapa sig sem vinstrimann eftir brotlendinguna í Framsóknar-
flokknum náði hann að endurskapa
sig sem virðulegan forseta á árun-
um fyrir hrunið. Eftir einkavæðingu
banka endurskapaði hann sig enn á
ný og varð útrásarforseti. Þá þjón-
aði hann innlendum og erlend-
um auðmönnum sem mest
hann mátti, flaug í einkaþotum
þeirra, skrifaði meðmælabréf
til að liðka til fyrir útrás þeirra
erlendis og flutti lofrollur um
íslenska efnahagsundrið og
sérstöðu Íslendinga.
Þ egar þessi heims-mynd Ólafs hrundi og harðna tók á
dalnum endurskapaði
Ólafur sig enn og aftur í
ljósi breyttra aðstæðna.
Nú er Ólafur Ragnar
orðinn forseti fólksins
sem fyrst og fremst
er umhugað um
hagsmuni fjöldans, þjóðarinnar, en
ekki fámennu útrásarinnar sem hann
áður hampaði. Með því að gefa sig
út fyrir að vera prinsipp maður þegar
kemur að þjóðaratkvæðagreiðslum
um mál eins og Icesave hefur Ólafur
náð því endanlega markmiði sínu að
verða valdamesti maður þjóðarinn-
ar. Svarthöfði telur snilld Ólafs hvað
helst liggja í því að hann nær þessu
markmiði sínu með velþóknun
meirihluta landsmanna og í skjóli
þess að hann sé að fylgja prins-
ippi sem gangi út á að þjóðin eigi
að ráða. Ef Ólafur hefði hins vegar
verið í sporum Davíðs þegar hann
neitaði að staðfesta fjölmiðlafrum-
varpið eða Steingríms og Jóhönnu
nú hefði skoðun hans væntanlega
verið önnur því þá hefði verið farið
inn á valdsvið hans sjálfs.
M eð þessum ákvörðunum sínum hefur Ólafur því ekki aðeins endurskapað sjálf-
an sig í svona eins og tíunda skiptið
heldur hefur hann einnig endurskap-
að stjórnskipun Íslands og embætti
forseta Íslands með því að taka aftur
og aftur fram fyrir hendurnar á þing-
inu vegna þess að honum sýnist svo.
Þannig grafa geðþóttaákvarðanir Ól-
afs undan þingræðinu og setja hann
á stall sem valdsmann, höfðingja yfir
Íslandi, öfugt við ætlað hlutverk forset-
ans, sem baðar sig í ljóma valdsins og
kastljósi fjölmiðlanna.
S varthöfði telur því að Ólafur sé réttnefndur framsóknarforsetinn því hann lætur sitt eigið vald og
löngunina til að finna til sín verða hafa
forgang fram yfir hagsmuni þjóðar-
innar sem hann á að starfa fyrir. Öfugt
við hina alræmdu og úthrópuðu fram-
sóknarkónana nær Ólafur að viðhalda
þessari mynd af sér sem manni fólks-
ins, en ekki manni valdsins, þrátt fyrir
að fortíð hans bendi til að honum sé
fyrst og fremst umhugað um að tryggja
eigin völd: Ólafur Ragnar hefur gert
sérhagsmunagæslu sína að listgrein í
tímans rás.
Svarthöfði
FRAMSÓKNARFORSETINN