Dagblaðið Vísir - DV - 03.09.2012, Blaðsíða 8

8 Fréttir 3. september 2012 Mánudagur
Þ
egar Jón Frímann Jóns-
son fermdist fyrir ári gat
hann látið draum sinn ræt-
ast. Hann fór með alla pen-
ingana sína sem hann hafði
fengið í fermingargjöf og keypti sér
Znen-vespu. Eftir það opnaðist fyr-
ir honum nýr heimur, hann komst
lengra en áður og hann fann til sín
sem sjálfstæður ungur maður, frjáls
og óháður skutli foreldranna og
strætisvagnaferðum. En nú hefur
vespunni hans verið stolið og Jón
Frímann situr eftir með sárt ennið.
Fellur ekki undir tryggingar
Jón Kristinn Friðgeirsson er faðir
Jóns Frímanns. Hann segir að það
sé mjög sárt fyrir Jón Frímann að
tapa vespunni. Vespan kostaði um
190.000 krónur og ekki hlaupið að
því að kaupa nýtt hjól. „Ég tékkaði
á tryggingunum og þar sem vesp-
an fellur hvorki undir sama flokk
og reiðhjól né mótorhjól fáum við
þetta ekki bætt. Ég hef ekki rætt það
við lögregluna hvort það sé hægt að
krefja drenginn sem stal vespunni
um bætur en mér skilst að hann sé í
óreglu og ekkert að sækja þar,“ segir
Jón Kristinn.
Fermingarpeningarnir fóru í
vespuna
Það er miður að svona fór. „Hann
var búinn að hlakka svo mikið til að
fá vespu og eyddi öllum fermingar-
peningunum sínum í hana. Þeir rétt
dugðu fyrir hjólinu og hjálminum.
Svo voru fermingarpeningarnir bún-
ir. Hann er reyndar búinn að vera að
vinna í sumar en það er sama, þetta
er stór biti að kyngja,“ segir Jón Krist-
inn.
„Hann stefndi líka að því að taka
skellinöðrupróf þegar hann verð-
ur fimmtán ára. Þá hefði verið hægt
að setja vespuna á númer og hækka
hámarkshraðann upp í 45 kílómetra
á klukkustund. En það verður ekk-
ert úr því ef hann á ekkert hjól,“ seg-
ir hann og bætir því við að þetta hafi
bara verið svona gangstéttarhjól með
25 kílómetra hámarkshraða. „En
það hefur veitt honum meira frjáls-
ræði, hann er ekki eins háður því að
við skutlum honum á milli staða og
hann þarf ekki að bíða eftir strætó,
því ekki eru strætisvagnaferðir tíðar.“
Þjófurinn fannst en vespan ekki
Það var einmitt á meðan Jón Frí-
mann var í vinnunni sem hjólinu var
stolið. Hann var að vinna í Hagkaup-
um í Skeifunni og þegar um klukku-
tími var eftir af vaktinni sá hann út
um gluggann að vespan var enn á
sínum stað. Þegar hann kom út og
ætlaði heim greip hann hins vegar í
tómt, vespan var horfin.
„Hann talaði strax við lögregluna
þannig að það var ekki liðinn
klukkutími frá því að þetta gerð-
ist þar til hann var búinn að gefa
skýrslu. Hann leitaði líka í kring-
um vinnustaðinn með öryggis-
verði en fann ekkert. Það var síðan
hægt að sjá á eftirlitsmyndavélum
hver stal hjólinu,“ segir Jón Krist-
inn en þjófurinn var unglingspiltur
í óreglu.
„Hann náðist nokkrum dögum
seinna þegar hann var viðriðinn
annað þjófnaðarmál. Það er spurn-
ing hvort hann hafi látið þetta upp
í pant eða greiðslu, ég veit það
ekki. Það er erfitt að rekja þetta því
vespurnar eru seldar í búðum og
eru ekki skráningarskyldar. Það er
lítið mál að breyta henni fyrir lítinn
pening og þá fellur hún bara inn í
umhverfið.“
Að verða úrkula vonar
Nú er liðinn mánuður frá því að
þjófurinn fannst en vespan er enn
týnd og virðist tröllum gefin. „Ég
hef auðvitað verið í sambandi við
lögregluna, bæði til að fylgjast með
málinu og leyfa henni að fylgjast
með því sem við erum að gera. Án
þess að ég viti það geri ég ráð fyrir að
þeir líti bara eftir þessu þegar þeir
eru á ferðinni, ég reikna ekki með
því að lögreglan leiti í öllum krókum
og kimum bæjarins.
Við erum hins vegar búin að leita
úti um allan bæ, taka eitt hverfi fyr-
ir í einu og fínkemba hvert hverfið á
fætur öðru, gangandi og keyrandi.
Jón Frímann hefur stundum komið
með mér þegar ég fer um hverfin og
leita gangandi.
En því miður erum við að nálgast
þann tímapunkt að við vitum bara
ekki hvar við getum leitað. Vesp-
an gæti verið hvar sem er, hún gæti
þess vegna verið komin út á land.
Við gerum okkur grein fyrir því og ég
sé að hann er að missa vonina.“
Rændur fermingargjöfinni
n Jón Frímann eyddi öllum fermingarpeningunum í vespu n Þjófurinn fannst en vespan ekki
Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir
blaðamaður skrifar ingibjorg@dv.is
„Hann var búinn að
hlakka svo mikið
til að fá vespu og eyddi
öllum fermingarpen-
ingunum sínum í hana.
Að verða úrkula vonar
Feðgarnir eru búnir að leita
að vespunni úti um allan bæ
og eru að missa vonina um að
hún finnist. MYND EYÞÓR ÁRNASON