Dagblaðið Vísir - DV - 13.01.2012, Síða 45

Lífsstíll 45Helgarblað 13.–15. janúar 2012
Velsæld í fimm skrefum
n Verkefnabók fyrir þá sem vilja breyta lífi sínu
G
uðni Gunnarsson hefur gef­
ið út bókina Mátt athyglinnar.
Í henni beinir hann sjónum
sínum að því hversu einfalt er
að gera breytingar á lífi sínu og til­
vist. Bókin er notuð sem verkefna­
bók. Framarlega í bókinni setur fram
stystu leið að velsæld og segir hana
felast í fimm einföldum skrefum:
1. Athygli
Að vera í vitund, vera kærleiksríkt vitni í
eigin lífi og skilja að maður er ekki hugsanir
sínar. Til að viðhalda þessari vitund þarf
maður að iðka eða æfa hana.
2. Öndun
Öndun er öflugasta leiðin til að iðka vitund;
umfang öndunar er umfang lífsins. Við
virkjum getu okkar til að vinna úr súrefni og
súrefnishæfni líkamans opinberar þá heimild
sem við höfum veitt okkur til ástar á eigin lífi.
3. Tyggja
Að tyggja inn í velsæld krefst vitundar:
við nærum okkar vitund og skiljum að við
getum fimmfaldað nýtungu á þeirri orku
sem við innbyrðum. Slík nálgun á næringu
er í eðli sínu öflug ástarjátning sem hefur
samstundis mikil áhrif.
4. Að drekka vatn
Vatn er ekkert annað en ást. það tærasta
sem til er, forsenda alls lífs og velsældar.
Við vökvum blómið okkar í vitund til að við
getum blómstrað og borið ávöxt. Við böðum
okkur í í vökva ljóssins og drekkum 6–8 glös
af hreinu vatni daglega.
5. Að taka ábyrgð
Við tökum ábyrgð á þeirri orku sem við
höfum unnið út úr eigin orkuveri. Þegar
við vökvum blómið okkar, nærum okkur
í vitund, öndum og tyggjum verðum við
að kjarnorkuveri. Munurinn á orkuveri og
kjarnorkuveri er vitundin.
Stysta leiðin Í nýrri bók sinni,
Mætti athyglinnar, telur Guðni
upp fimm atriði sem stytta
leiðina að velsæld.
Að prófa eitthvað nýtt
„Vikuleg stefnumót á upp­
áhaldsstaðnum munu ekki
auka ástríðuna,“ segir Arthur Aron,
sálfræðingur við Stony Brook­há­
skólann. Samkvæmt rannsóknum
Arons skipta nýjungar mestu máli.
„Þið þurfið ekki að gefa staðinn ykk­
ar upp á bátinn en leggið aðeins á
ykkur til að auka á spennuna. Ger­
ið eitthvað sem þið hafið aldrei gert
áður. Bjóddu honum í rússíbanaferð.
Upplifun sem veldur flæði dópamíns
sem bætir skapið og ef makinn er ná­
lægt tengir hann þessa góðu tilfinn­
ingu við þig.“
Hlæja saman
Unglingarnir ykkar rang­
hvolfa eflaust augum þeg­
ar þið rifjið upp gamla tíma en
fyrir ykkur eru slíkar minningar
gull fyrir sambandið. Í rannsókn
Appalachian State­háskólans kom
í ljós að þeir sem hlæja reglulega
með maka sínum er yfirleitt ham­
ingjusamari en aðrir. „Hlátur styrk­
ir böndin. Sér í lagi ef hlegið að ein­
hverju sem aðrir skilja ekki,“ segir
Doris Bazzini, höfundur rannsókn­
arinnar.
Mikilvægasta spurningin
„Hvernig var dagurinn
þinn?“ hljómar eins og klisja en
samkvæmt geðlækninum Angelu
Hicks við háskólann í Westminster
eru þau hjón sem spyrja þessarar
spurningar daglega hamingjusam­
ari en önnur hjón.
Það er í lagi að rífast
Ekki hafa áhyggjur af ein­
staka rifrildi. Samkvæmt dr. Kiru
Birditt við háskólann í Michigan er
pirringur oftast merki um heilbrigt
samband. „Það sýnir að þú getur
tjáð þig í sambandinu. Náin sam­
bönd geta líka tekið heilmikið á.“
Hins vegar séu uppnefni, öskur og
læti merki um alvarleg vandamál.
Rífast heiðarlega
Að takast á án þess að
skemma sambandið getur verið
spurning um orðalag. Vísinda­
menn sem rannsökuðu rifrildi 154
hjóna komust að því að þau hjón
sem notuðu fleirtölu, eins og „við“
og „okkur“ meðan á rifrildi stóð
voru líklegri til að upplifa lítið and­
legt álag eftir átökin.
Svitna saman
Þú slærð tvær flugur í einu
höggi ef þú æfir með makan­
um. Þú kemst í betra form sem hefur
svo jákvæð áhrif á kynlífið. Í rannsókn
kom fram að 94% para héldu áfram í
ræktinni ef það mætti í hana saman.
Fagna sigrum
Samkvæmt sálfræðingi við
UCLA eru viðbrögð þín við
jákvæðum fréttum makans mikil­
vægari fyrir hann en fréttin sjálf.
Mundu að brosa breitt þegar hann
segir þér frá stöðuhækkun eða mont­
ar sig af því hvað hann er orðinn góð­
ur í golfi.
Hlustaðu, ekki bara bíða
eftir að tala
Vísindamenn við Harvard­
háskóla segja pör sem hlusta á hvort
annað líklegri til að haldast sam­
an. Hjónaráðgjafinn Harville Hend­
rix mælir með að fólk noti spegil­
aðferðina. „Sannaðu að þú sért að
hlusta með því að endurtaka það
sem makinn sagði,“ segir Hendrix
sem mælir ekki með framígripi. „Tal­
aðu rólega og sýndu skilning.“
Kynnstu vinunum
Líklega ertu náin vinahjón­
um ykkar en makinn á örugg­
lega vini sem þú þekkir afar lítið. Í
rannsókn sem gerð var á 347 hjónum
kom í ljós að því meira sem vinir og
fjölskylda hjóna blandast því ham­
ingjusamara er fólk. „Það er næstum
jafn mikilvægt að kynna makann fyr­
ir samstarfsfólkinu og að kynna hann
fyrir fjölskyldunni,“ segir Kenneth
Leonard, bandarískur geðlæknir.
Hlúðu að kynlífinu
Ekki má vanmeta vægi nánd­
ar, rómantíkur og kynlífs þeg­
ar kemur að því að byggja upp gott
hjónaband.
Er hjóna-
bandið
skothelt?
n Tíu lítil atriði sem gera gæfumuninn
Reynir Traustason
skrifar
Baráttan
við holdið
H
ás og skerandi hóstinn glumdi
í herberginu og rauf nætur­
kyrrðina. Öndunarvegurinn
var hálfstíflaður og það tók
nokkrar mínútur að róta til tjöru og
slími svo súrefnið kæmist sína leið
ofan í lungun og tryggði að líkam­
inn næði að viðhalda sér.
Eftir að ég lagðist til rekkju þurfti
ég nokkrar mínútur til að þess að ná
tökum á önduninni. Ég hóstaði
og greip andköf þar til viðun­
andi árangri var náð. Svo
náði svefninn yfirhöndinni
næstu klukku­
stundirnar þar
til kom að því að
vakna, hósta aft­
ur og tryggja lífs­
andanum farveg.
Þá gat verið gott
að lama bifhárin
alveg með einni
sígarettu.
A
uðvitað vissi ég að reykingar
í 40 ár höfðu þessi áhrif. Eitt
sinn hafði mér tekist að hætta
að reykja í fimm ár. Því lauk
með falli. Það gerðist að vísu smám
saman. Fyrst byrjaði ég að taka
í nefið eins konar mentóltóbak.
Þegar það var á góðri leið með að
brenna í sundur miðnesið ákvað ég
að létta álaginu af nefinu með stöku
vindli. Eftir næturlangan glaum og
algleymi vaknaði ég með hálfan
pakka af Marlboro í vasanum. „Ég
er fallinn,“ hugsaði ég mér í örvænt­
ingu.
Áfram var reykt. Nóttina sem
bankinn Glitnir féll hætti ég að vísu
í sígarettunum og snéri mér alfarið
að pípunni í sparnaðarskyni. Af
þessu var mikill peningasparnaður
en öndunarerfiðleikarnir jukust.
Það var með herkjum að mér tókst,
á milli hóstakviðanna, að svæla í
mig fyrstu tvær pípur dagsins. Ég
var á valdi fíknarinnar.
H
jartalæknirinn taldi sig vita
að ég væri með þrengingar í
ósæð en gerði ekki athuga­
semdir við reykingarnar að
neinu marki. Svo rann
upp stundin. Hann
hringdi og boðaði mig
í tékk. Hjartalæknirinn
hafði ýmsar athuga­
semdir við ríkisstjórnina
og ræddi þau mál einhliða. Eftir
hálftíma einræðu tók hann upp
penna, skrifaði lyfseðil og rétti mér.
„Þú gerir það sem þú vilt,“ sagði
hann og þakkaði mér fyrir komuna.
Á lyfseðlinum
stóð Champix. Ég
gúgglaði það og
komst að því að
þetta væri lyf til að
hætta að reykja.
Mér krossbrá eitt
andartak. Átti nú
að svipta mig þeirri
gleði sem fólst í
reyknum og þeirri áskorun að lifa
tjöruna af? Þetta var óvænt útspil
hjá doksa. Eftir nokkurra daga
umhugsun innleysti ég lyfið og
byrjaði á kúrnum. Mér til undr­
unar slokknaði þörfin fyrir nikó­
tínið nánast strax. Við hátíðlega
athöfn jarðaði ég pípurnar mínar,
Zippó­kveikjarann og allan annan
útbúnað í garðinum heima. Ég var
hættur.
S
ex vikum síðar var kúrnum
lokið. Ég tók út tveggja daga
fráhvörf með tilheyrandi
geðvonsku og svartnætti. Svo
varð allt gott. Hálft annað ár er lið­
ið frá því kúrnum lauk. Ég er hætt­
ur að hósta og þarf ekki lengur
að vakna á nóttunni til að reykja.
Bifhárin eru í fullu fjöri í galopn­
um öndunarveginum. Og það sem
meira var. Þetta var lykillinn að því
að geta klifið fjöll.
Þegar ég féll
1
3
5
4
6
7
8
9
102