Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.2013, Síða 28

28 Viðtal 18.–20. janúar 2013 Helgarblað
Í
móttökunni tekur brosandi kona á
móti mér og réttir mér penna um
leið og hún bendir á blað á borðinu
þar sem nöfn allra gesta í húsinu
eru skráð, ásamt komu- og brott-
farartímum þeirra sem þegar eru farn-
ir. Þegar ég hef skráð nafn mitt og tíma-
setninguna, 14. janúar 2013, klukkan
13.30, fæ ég gestapassa og dyrnar opn-
ast fyrir framan mig. Á eftir mér er
leikhússtjóri og fylgdarlið hennar. Inn
geng ég, inn á gang með gráum flísum
á gólfi og inn í lyftu sem bíður á hægri
hönd, tilbúin til þess að taka mig á
toppinn, alla leið upp á fimmtu hæð.
Þaðan liggur leiðin í átt að Bláfjallasal
og inn á skrifstofu útvarpsstjóra þar
sem önnur kona bíður brosandi, til-
búin til að leiða mig inn á skrifstofu út-
varpsstjóra.
Hrafnar á sveimi
Þar stendur Páll Magnússon svart-
klæddur frá toppi til táar, heldur sport-
legri en á skjánum, í léttri peysu og
gallabuxum, og heilsar með handa-
bandi um leið og hann býður mér upp
á drykk og til sætis í betri stofunni eins
og hann kallar það, leðursettið í horni
skrifstofunnar.
Útsýnið er víðfeðmt, Snæfells-
jökull er að vísu falinn á bak við bláa
blokk en þarna er hægt að horfa yfir
vestari hluta borgarinnar og til næsta
bæjar, fjöllin og hafið. Á góðum degi
gæti hann gengið út á svalirnar sem
ná hringinn í kringum húsið en hann
gerir það sjaldnast. „Það eru mjög
margir sem eiga erindi við RÚV,“ út-
skýrir hann og segist frekar vera hér
inni að vinna, sinna erindum sem
fylgja starfinu, taka á móti fólki og
spjalla, en á annasömum dögum er
gott að geta litið upp og notið útsýn-
isins, finna ró í því að horfa upp í Esj-
una. Hann á það líka til að gleyma
sér skamma stund við að fylgjast með
hröfnunum sem eru hér á sveimi fyrir
utan.
Skrifstofan er snyrtileg, allt er í
röð og reglu. Fyrir framan skrifborðið
standa tveir stólar en á bak við skrif-
borðið er óvenjumikið og gott pláss.
Á veggjunum hanga listaverk,
þriggja mynda sería eftir Egil Eðvarðs-
son, yfirpródúsent Kastljóssins, ann-
að eftir Þorvald Skúlason og það þriðja
er eftir Tolla, verk sem Páll fékk að láni
þegar hann tók við sem útvarpsstjóri
og setur sinn svip á rýmið. Fleiri lista-
verk liggja á gólfinu í einu horninu.
Aðeins tveir persónulegir mun-
ir eru á skrifstofunni, mynd af þeim
hjónum sem stendur á skrifborðinu
við hlið tölvunnar og er stillt upp
þannig að gestir sjái ekki myndefnið
og mynd af fótboltaliði ÍBV sem stend-
ur á skenknum við vegginn fyrir aftan
skrifborðið.
Hvergi skemmtilegra en í Eyjum
ÍBV er skammstöfun fyrir Íþrótta-
bandalag Vestmannaeyja, en Páll er
alinn upp í Eyjum og finnst hann alltaf
eiga heima þar, á reyndar annað heim-
ili þar, og er mikill stuðningsmaður
ÍBV. Hann fer á alla leiki og í lok síð-
asta árs sendi ÍBV honum liðsmyndina
með þökkum fyrir stuðninginn. Og
hún fékk sinn heiðurssess á skrifstof-
unni.
„Eftir því sem ég eldist sæki ég
sífellt meira á gömlu heimaslóðirnar í
Eyjum. Þó að ég segi nú yfirleitt ekki frá
því fæddist ég reyndar í Reykjavík, mér
finnst það frekar ómerkilegt. En pabbi
var frá Vestmannaeyjum og við flutt-
um þangað þegar ég var orðinn eins og
hálfs árs. Mínar fyrstu minningar eru
þaðan og þar var ég alla mína æsku.“
Æskan í Eyjum var góð, ekki síst
vegna þess að þar hafði Páll frelsi til
þess að þvælast um allar trissur, bryggj-
ur og fjöll, og leika sér. Auk þess spil-
aði hann sjálfur með ÍBV í öllum yngri
flokkum og minnist þess með stolti
að hann hafi nú orðið Íslandsmeistari
tvisvar. „Ég held að það sé enginn stað-
ur á Íslandi og sennilega ekki í öllum
heiminum sem er skemmtilegri fyrir
unga stráka en Vestmannaeyjar. Enda
hvatti ég strákinn minn til þess að
eyða þar sumri, sem hann gerði í fyrra.
Hann var þar að vinna og spila fótbolta
eins og ég gerði á hans aldri. Það er
ekki til neitt skemmtilegra en að vera
sextán ára strákur í Vestmannaeyjum.“
Á menntaskólaárunum var Páll í
námi í Reykjavík og útskrifaðist sem
stúdent frá Kennaraskólanum. Þaðan
lá leiðin til Svíþjóðar þar sem systir
hans bjó í Lundi og hann lauk háskóla-
námi.
Blöskraði umræðan
RÚV hefur verið mikið til umræðu að
undanförnu og það þarf ekki að ræða
málin lengi við Pál til að komast að því
að honum hefur stundum blöskrað.
„Við höfum verið mikið í umræðunni
og liggjum undir stöðugu ámæli frá
þeim sem eru lengst til hægri og eins
þeim sem eru lengst til vinstri um hlut-
drægni – þeir sem eru lengst til hægri
og þá skiptir engu hvar þú berð niður, í
leiðurum Morgunblaðsins og á subbu-
vefjum eins AMX, saka okkur um að
vera handbendi ríkisstjórnarinnar og
nánast gargandi kommúnistar. Síðan
eru raddir úr ysta vinstri, sem heyr-
ast sig til dæmis á Smugunni, sem
segja að við séum framlenging á bláu
hendinni og rekum hægri sinnaðan
fjölmiðil. Við liggjum undir ámæli frá
ystu köntum í stjórnmálum á Íslandi til
hægri og til vinstri um að vera hliðholl-
ir hinum.
Á sama tíma virðist vera gjá á milli
þessara sjónarmiða og þess að við höf-
um sjaldan eða aldrei staðið sterkari í
traustsmælingum á meðal þjóðarinn-
ar. Þannig að það virðist ekki vera mik-
ill hljómgrunnur á meðal almennings
fyrir þessum atlögum sem við liggjum
undir úr pólitíkinni.“
Ásakanir forsetans
Hann segir þessar ásakanir ósann-
gjarnar gagnvart starfsmönnum
RÚV. „Á bak við ásökun um að
við séum að þjóna undir ein-
hvern stjórnmálaflokk felst önnur
og alvarlegri ásökun um að starfs-
menn hér innandyra séu óheiðar-
legir, að annaðhvort séu allir starfs-
menn fréttastofunnar vísvitandi
þátttakendur í pólitísku plotti til að
draga taum einhvers flokks á kostn-
að annars eða þá að allir starfsmenn
fréttastofunnar séu þær geðlurður
að þjóna með þessum hætti und-
ir vafasöm sjónarmið yfirmanna
sinna, fréttastjóra eða útvarpsstjóra.
Að fréttamenn hérna séu þær lið-
leskjur að taka við fyrirmælum sem
faglega misbjóða þeim.
Þetta reitir mig til reiði. Undirliggj-
andi er að fréttamennirnir séu annað
tveggja, ófaglegir hagsmunapotarar
eða liðleskjur sem hlýða fyrirmælum
þeirra sem eru samsekir um samsæri
með stjórnmálaflokki. Hvorutveggja er
rangt en í þessum ásökunum felst svo
mikil mannfyrirlitning að það tekur
engu tali, þess vegna bregst ég svona
hart við þessu.
Þetta hefur verið talsvert áberandi
síðustu misseri og jókst við forseta-
kosningarnar í sumar.
Atlaga forsetans að RÚV var í senn
ómakleg og ómerkileg því það var
enginn efnislegur fótur fyrir gagn-
rýni hans heldur var hún taktískt út-
spil í kosningabaráttu sem honum
fannst sniðugt en átti sér engan stoð
í veruleikanum. Að minnsta kosti er
hægt að segja að þetta hafi ekki verið
sérstaklega forsetaleg framganga.“
Stigu varlega til jarðar
Seinna, þegar forsetinn hafði tilkynnt
framboð sitt og fengið mótframboð,
meðal annars frá Þóru Arnórsdóttur,
dagskrárgerðarkonu á RÚV, sakaði
hann fjölmiðla um hlutdrægni.
Páll segir að vissulega hafi sam-
starfsfólk hennar verið í erfiðri stöðu
en það sé alrangt að starfsfólk RÚV
hafi dregið taum Þóru í kosningabar-
áttunni. „Þetta var erfið staða sem
gerði það að verkum að menn voru
sérstaklega mikið á varðbergi. Það er
ekki óhugsandi að RÚV hafi ómeðvit-
að verið of varfærið í allri umfjöllun
um kosningabaráttuna út af framboði
hennar, en það var þó betra að vera
þeim megin við strikið heldur en að
gefa efnislegt tilefni til gagnrýni fyrir
hitt, að hafa gengið of hart fram gagn-
vart sumum frambjóðendum og of
mildilega gagnvart öðrum.
Það var áskorun fyrir RÚV að
koma fram í þessari kosningabaráttu
af hlutlægni og sanngirni en ég held
að það hafi tekist. Það að við höfum
verið hlutdræg eða dregið taum Þóru
í þessari kosningabaráttu er beinlínis
rangt og það hafa ekki verið færð nein
efnisleg rök fyrir þessum ásökunum.“
Skilaði auðu
Vegna stöðu sinnar vill Páll allajafna
ekki gefa upp hvað hann kýs sjálfur, en
eftir smá hik ákveður hann að svara því
núna þegar hann er spurður hvern-
ig hann greiddi atkvæði í forsetakosn-
ingunum. „Ég skilaði auðu. Ég hafði
talsvert fyrir því að skila auðu því ég
var á mínum heimaslóðum í Eyjum
og þurfti að mæta hjá sýslumanni og
greiða atkvæði þar og koma atkvæð-
inu síðan sjálfur út á flugvöll. En ég er
þeirrar skoðunar að fólk eigi að taka
þátt í kosningum og það er ákveðin af-
staða að skila auðu.“
Af hverju auðu? „Að mínu mati
uppfyllti enginn frambjóðandinn all-
ar þær kröfur sem ég geri til forseta Ís-
lands. Þær snúast meðal annars um
heiðarleika, trúverðugleika, það að
„Ekki láta
ræna þig
gleðinni“
Páll Magnússon útvarpsstjóri háir sitt prívatstríð við skapsmunina og segir ekkert eins eftirsóknarvert og
glaðværðin. Það er hans persónulega markmið að halda í gleðina, óháð ytri aðstæðum. Það getur tekið á að
vera stöðugt á milli tannanna á fólki, ekki síst þegar gagnrýnin er ómakleg og ómerkileg, eins og framganga
forsetans í kosningabaráttunni í sumar. Þá segir hann að áherslubreytingar séu mikilvægar fyrir stofnun eins
og RÚV, hún verði að mæta í partíið.
Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir
ingibjorg@dv.is
Viðtal
„Það hefði
verið mikið
þægilegra fyrir
mig ef hún hefði
ekki sótt um
þetta starf