Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.2013, Síða 40
V
ilborg Arna Gissurardóttir
suðurpólfari á nú að
baki meira en 1.140 kíló-
metra leið. Í hálfan ann-
an mánuð hefur hún
átt næturstað í litlu göngutjaldi.
Á miðvikudag gekk Vilborg tæp-
lega 20 kílómetra og átti eftir 18
kílómetra á pólinn. „Góður dag-
ur að baki og ég er búin að hugsa
mikið. Ég skíðaði 19.2 km í dag í
ágætu veðri rétt áður en ég fékk út-
sýni að sjálfum pólnum. Þvílík til-
finning! Núna er það svo síðasta
kvöldið áður en ég klára, það er
mikil spenna og gleði í Hilleberg
höllinni. Á morgun verður skíðað
til sigurs og gleði,“ sagði Vilborg á
miðvikudagskvöldið ánægð með
afraksturinn.
Síðustu dagar hafa reynst henni
mjög erfiðir, veður og aðstæður
hafa verið með versta móti og
einnig glímdi hún við magakveisu
og kal á lærum. Hún hefur gengið
10 dögum lengur en gert var ráð
fyrir og afrek hennar þeim mun
meira. Vilborg áætlaði að vera
komin á suðurpólinn klukkan
18.00 að íslenskum staðartíma.
Það gekk ekki eftir og þremur tím-
um síðar höfðu ættingjar ekki enn
heyrt frá Vilborgu. Þegar blað-
ið fór í prentun á fimmtudags-
kvöldið fylgdust ættingjar Vil-
borgar spenntir með vefmyndavél
sem sýnir brekkur og inngang að
suðurpólstöðinni. Þar óskar Vil-
borg sér að eyða nóttinni og er
með nokkra dollara á sér til að
eyða í minjagripi sem þar eru seld-
ir. Aðstandendur hafa hvatt hana
til þess að taka nokkur dansspor á
pólnum; Vilborg style!
Mörg brýn verkefni
Bjarney Harðardóttir, varaformað-
ur Lífs styrktarfélags, segir næstu
verkefni kvennadeildar brýn.
Kvennadeild reiðir sig á gjafafé
Áheitasöfnun Vilborgar Örnu í
þágu Lífs styrktarfélags kvenna-
deildar Landspítalans hefur tekið
kipp á síðustu dögum. Nú hafa
safnast um fimm milljónir króna.
Styrktarfélagið Líf var stofnað af
starfsmönnum kvennadeildar og
konum sem hafa dvalist á kvenna-
deild. „Ljósmæður og hjúkrunar-
konur ákváðu að bregðast við í
stað þess að sætta sig við að þjón-
usta við konur hafi verið neðar-
lega í forgangsröðinni áratugum
saman. Konur eru ekki lengur sett-
ar niður, nú hefur orðið breyting
á,“ sagði Bjarney Harðardóttir hjá
Lífi á síðasta ári þegar DV gerði
úttekt á aðstæðum kvennadeildar
og blaðamaður fór í leiðangur um
deildina. Í þeim leiðangri varð ljós
góður árangur af starfi styrktar-
félagsins á vöggustofunni en líka
slæmt ástand á kvenlækningadeild
þar sem sex, oft mikið veikar kon-
ur, dvelja saman og nota lítið bað-
herbergi í sameiningu. Í úttektinni
kom í ljós að í þessu herbergi hafa
konur látið lífið vegna meina sinna
án þess að fjölskyldumeðlimir hafi
getað verið með þeim.
„Það er ekkert pláss fyrir maka
eða fjölskyldu á þessum erfiða
tíma í lífi þeirra kvenna sem koma
hingað til meðferðar,“ sagði Bjarn-
ey.
„Uppbygging kvennadeildar-
innar hefur að miklu leyti byggst
á gjafafé allt frá stofnun hennar
árið 1975. Þannig hefur það verið
og verður áfram. En þetta er mik-
ið réttindamál, að koma málum
kvenna á kvenlækningadeild í
rétt horf. Hér sést sá góði árang-
ur sem við viljum ná með alla
hluta kvennadeildar. Við viljum að
fæðingarþjónusta og kvenlækn-
ingar geti áfram staðist samjöfn-
uð við þjónustu á hinum Norður-
löndunum.“ n
40 Lífsstíll 18.–20. janúar 2013 Helgarblað
Reynir
Traustason
Baráttan
við holdið
J
ólin og áramótin
voru mér erfið í þeim
skilningi að freistingar í mat
og drykk voru við hvert fótmál
og ég féll fyrir þeim flestum. Þetta
byrjaði allt með skötunni á Þorlák
og lauk með lambinu á nýársdag.
Þá var staðan orðin þannig að
fjögur kíló sátu eftir á skrokknum
á mér. Í fyrsta sinn í meira en ár
bankaði vigtin í þriggja kílóa tölu.
Ég gerði mér grein fyrir því að tími
aðgerða var runninn upp.
Í
gegnum tíðina hef
ég reynt alls kyns
megrunarkúra.
Ég hef alltaf verið
veikur fyrir patent-
lausnum. Sár reynsla
mín er sú að um leið og
kúrunum sleppir þá gengur allt til
baka aftur og vel það. Ekki var óal-
gengt að í stað 20 horfinna kílóa
kæmu 30 í staðinn á nokkrum
mánuðum. Allt frá því ég hóf stór-
fellt heilsuátak mitt í ársbyrjun
2011 hefur þó orðið sú breyting á
að ekki hefur komið nema örlítið
brot til baka. Af 40 sem fóru hafa í
versta falli komið 5 kíló til baka.
S
trax í janúar hóf ég að snúa
við þeirri óheillaþróun sem
hófst í desember. Ég tók að
nýju upp mataræði þar sem
sykri, hveiti og feitmeti er að mestu
úthýst. Tími hrökkbrauðsins var
aftur runninn upp. Þar sem ég var í
miðjum klíðum að skipuleggja mín
mál rak á fjörur mínar bók nokkra.
Titill hennar var heillandi: Sex kíló
á sex vikum. Þarna var að finna
uppskriftir af ýmsu tagi sem mér
virtust einstaklega heillandi. Ég
ákvað að taka slaginn og láta reyna
á hvort þetta virkaði. Fyrsta mál-
tíðin var gæðakjötbollur með alls
kyns grænmeti með. Ég var alsæll
og pakksaddur.
E
itt af lykilat-
riðunum við
vel heppn-
að heilsuá-
tak er að setja sér
markmið og standa
við þau í stóru sem smáu. Ef þú
ákveður að borða ekki sykur þá
skaltu láta konfektið og helsykraða
gosið í friði. Það eru engar undan-
tekningar leyfðar af þeirri einföldu
ástæðu að einni undantekningu
fylgir gjarnan önnur og þá er stutt
í fallið. Það hefur komið fyrir að
ég hef af rælni stungið upp í mig
konfektmola. Strax og mér varð
ljóst hvað var að gerast ákvað ég að
hætta við að innbyrða meinvætt-
inn. Ég fékk sykurbragðið en slapp
við að gumsið settist utan á mig.
V
andinn hefur verið sá að ég
hef verið of undanlátssamur
við sjálfan mig. Ég hef látið
eftir mér að grípa til sælgætis
annað veifið. Það sem öllu skiptir
er staðfesta og skipulag. Það er allt
í lagi að fá sér sælgæti annað veifið
en það þarf að vera meðvitað.
Undantekningar eru ekki leyfðar.
Það eru liðnar tvær vikur frá því
ég hóf að fylgja uppskriftunum.
Það undarlega er að mér finnst
ég borða meira en ég gerði áður.
Á hverjum degi, án samviskubits,
er borðaður veislumatur. Og það
merkilega er að á þessum tveimur
vikum hefur vigtin snarlækkað sig
og sýnir mig fjórum kílóum léttari
en á nýárs dag. Jólafitan er farin. Á
endanum snýst þetta auðvitað ekki
um kraftaverkalausn heldur að
innbyrða aðeins þær kaloríur sem
tryggja að það fari jafnmikið út og
kemur inn. Um miðjan febrúar
mun ég síðan upplýsa um endan-
legan árangur.
Svona fór
jólafitan Skíðað til sigurs
n Ættingjar hvetja Vilborgu til að taka dansspor á suðurpólnum
Ferðir Vilborgar:
n Vilborg gekk að meðaltali um 22 kílómetra á dag
n Leiðin er 1.140 kílómetrar
n Sleðinn sem Vilborg dró var 115 kíló og léttist um kíló á dag
n Vilborg hefur gengið yfir Grænlandsjökul og upplifði gríðarlega bráðnun jökulsins
n Tvisvar hefur hún siglt á skonnortu til austurstrandar Grænlands og kannað óbyggðir
n Áætluð brennsla á hverjum degi er 6.000 hitaeiningar
n Í vistum Vilborgar var þurrmatur, fita, harðfiskur, múslí, kex og súkkulaði
n Á hverjum morgni þurfti Vilborg að bræða snjó fyrir dagneyslu
Pólfari Vilborg Arna náði ekki
að fylgja settri áætlun í gær.
Vindasamt og kalt var í veðri.
Kristjana Guðbrandsdóttir
blaðamaður skrifar kristjana@dv.is
Ískaldar
staðreyndir:
n Hitastig: -26 gráður
n Vindkæling: -32 gráður
n Vindhraði 3 hnútar
n Loftþrýstingur 687 millibör
Númer söfnunar-
innar er 908 15 15
og dragast þá 1.500 krónur af símreikn-
ingi. Einnig er hægt að heita á spor Vil-
borgar með frjálsum framlögum á
heimasíðu hennar.
Sex veikar konur þurfa
að nota þetta herbergi
Margar þeirra eru í afar bágu ástandi.
Með miklar og þungar blæðingar og
nýkomnar úr skurðaðgerð. Hér hafa
konur dáið. Vilborg safnar fé til þess að
byggja upp starf kvennadeildar.
Ein á ferð Vilborg dró vistir sínar á sleða á
suðurpólinn.
Hvílir lúin bein Vilborg hefur verið dugleg að deila gleði sinni og vonbrigðum á netinu.
Tignarlegt útsýni
Kalt og tært loft á einum
áningarstað Vilborgar.