Dagblaðið Vísir - DV - 30.08.2013, Blaðsíða 13

Fréttir 13Helgarblað 30. ágúst–1. september 2013
„Þá tapa ég
trausti hans“
n Unglingur á vergangi eftir að hann kærði starfsmann meðferðarheimilis
D
rengur sem kærði
þvingunaraðgerðir starfs­
mannsins á vistheimili í
febrúar hefur enn ekki feng­
ið réttargæslumann. Lög­
reglurannsókn á átökum drengsins,
sem er fimmtán ára, og starfsmanns
á meðferðarheimilinu að Lækjar­
bakka er að auki ekki lokið. Starfs­
maðurinn er kominn aftur til starfa
á meðferðarheimilinu eftir leyfi. „Ég
get ekki sent barnið mitt aftur til
starfsmanns sem hefur verið kærður
eftir átök þeirra,“ segir móðir drengs­
ins, Edda Guðnadóttir.
Drengurinn flutti því út af með­
ferðarheimilinu og er nú á hálf­
gerðum vergangi í kerfinu. Eina úr­
ræðið sem honum virðist standa til
boða er vistheimili á Norðurlandi,
Háholt. Þar yrði hann eina ung­
mennið með starfsmönnum.
Á fundum foreldra og barna­
verndaryfirvalda hefur margoft kom­
ið fram að drengurinn eigi ekki er­
indi þangað, en nú er rætt um það
sem eina úrræðið. „Barn, foreldri og
starfsmaður eru öll í lausu lofti,“ segir
Edda.
Þvingunaraðgerðir
Drengurinn var vistaður á með­
ferðarheimili á vegum Barna­
verndarstofu í byrjun þessa árs, en
nokkrum vikum eftir komuna þang­
að lenti honum saman við starfs­
mann heimilisins.
Í skýrslu starfsmanna og skýrslu
sem tekin var af vitnum í málinu,
og framburði drengsins og starfs­
mannsins, kemur fram að drengnum
og starfsmanninum hafi lent saman.
Starfsmaðurinn hafði óskað eftir
því að drengurinn væri úti að reykja
og stæði ekki í dyragætt heimilis­
ins. Drengurinn tók því óstinnt upp
þegar að starfsmaðurinn lagði hönd
sína á drenginn. Drengurinn sagði
að ef hann kæmi aftur við sig myndi
hann bilast.
Starfsmaðurinn tók þá í öxl
drengsins, þrýsti fast að og bað hann
að róa sig. Við það hófust átök þeirra
tveggja, en drengurinn mun hafa
ráðist að starfsmanninum, sem tók
á móti honum og beitti þvingunar­
aðgerðum til að stöðva hann.
Drengurinn lá á gúmmímottu,
en starfsmaðurinn setti hönd á
háls drengsins, hné í andlit hans og
drengurinn fékk blóðnasir.
Annar starfsmaður kom og tók
í fætur drengsins og hélt honum
þannig á meðan hinn hélt efri búk
hans föstum. Annar starfsmaðurinn
segist hafa misst takið á drengnum
og rekið olnboga sinn í andlitið á
honum.
Eftir þvingunaraðgerðina, sem
samkvæmt skýrslu tók aðeins um
eina mínútu, var drengnum sleppt,
en hann hrækti þá í átt að starfs­
manninum sem hann lenti upp­
runalega í átökum við og hafði í hót­
unum við hann. Sama kvöld var haft
samband við móður drengsins. „Það
hringdi starfsmaður og sagði mér
að hann væri í smá áfalli og hvort ég
gæti tekið á móti honum. Hann var
svo keyrður heim um nóttina,“ segir
móðir hans. Hún segir að drengur­
inn sjái mikið eftir hótununum og
geri sér grein fyrir því að hann hafi
gengið þar of langt. „Hann veit að
maður segir ekki svona.“
Kært til lögreglu
Í áverkavottorði, myndir má sjá hér
til hliðar, kemur fram að drengurinn
var tekinn hálstaki, en fingraför voru
greinileg vinstra megin á hálsi hans.
Hann var með rispur í andliti, kvið,
baki sem og á handleggjum. Þá segir
læknir að greinileg skóför hafi verið
á baki (sem meðferðarheimilið tel­
ur að séu eftir gúmmímottuna, ekki
skó) og höfði drengsins.
Hann var með bólgu á nefi og
eymsli í andliti. Hann var óbrotinn
en aumur bæði í öxl og hálsliðum.
Læknir tók eftir roðadílum við augu
og sagði óvíst hvort það væri eftir
högg eða hálstak.
„Ég hef þurft að taka á honum
áður, til að fá hann til að róa sig og
það hafa aðrir líka þurft, en það hefur
aldrei séð svona á honum áður,“ segir
Edda og telur að þvingunaraðgerð­
irnar hafi gengið of langt.
Missir traust
Starfsmaðurinn var í leyfi frá störf­
um í nokkra mánuði, en hefur hafið
störf þar aftur. Þegar það kom í ljós
var drengurinn tekinn af heimilinu
og fór heim. Það sem Edda er sér­
staklega ósátt við er að hún telur
sig tapa trausti drengsins sendi hún
hann aftur á meðferðarheimili þar
sem starfsmaðurinn er við störf. „Ég
get ekki gert barninu mínu það að
senda hann aftur þangað sem hann
var beittur ofbeldi, þá tapa ég trausti
hans,“ segir hún. Barnaverndarstofu
er hins vegar sniðinn þröngur stakk­
ur þar sem samkvæmt lögum er ekki
hægt að segja starfsmanninum upp
nema hann verði dæmdur vegna
málsins, segir Bragi Guðbrandsson
forstöðumaður Barnaverndarstofu.
Ekki viðunandi úrræði
Drengnum stendur nú til boða
vistun á meðferðarheimilinu Há­
holti og hefur móður hans verið tjáð
af barnaverndaryfirvöldum í Kópa­
vogi, að það sé eini kosturinn í stöð­
unni. Þar yrði hann, enn sem komið
er, eina ungmennið, en eins og stað­
an er núna er ekkert barn vistað þar.
Edda vill hins vegar að hann fái inni
hjá Vinakoti í Hafnarfirði og drengur­
inn vill það sjálfur. Vinakot er einka­
rekið úrræði og ekki undir væng rík­
isins, en Háholt er rekið af ríkinu.
Kostnaðurinn myndi því falla á
sveitarfélagið en ekki ríkið, sem hefur
tjáð móður drengsins að hann hafi ekki
nægilegar greiningar (sbr. hegðunar­
vandamál eða geðræna erfiðleika) til
að fara þangað og kostnaðurinn sé of
mikill. Eini kosturinn sé Háholt.
„Ég veit ekki hvað verður, hann er
mjög ósáttur við þetta og vill alls ekki
fara á Háholt,“ segir Edda og óttast
framhaldið. Lækjarbakki var lang­
þráð úrræði fyrir drenginn og móður
hans sem batt mikla von við að hann
gæti fundið sig þar. „Lækjarbakki var
síðasta úrræðið sem hentaði syni
mínum, en svo er brotið á honum og
hvað þá?“
Enn í rannsókn
Samkvæmt upplýsingum frá lög­
reglunni á Hvolsvelli sem fer með
rannsóknina er hún enn í fullum
gangi, en sem áður sagði urðu átök­
in í febrúar. Starfsmaðurinn hefur
því ekki verið ákærður og málið ekki
látið niður falla.
Kópavogsbær lagði fram kæru
fyrir hönd drengsins til lögreglunnar
og óskaði eftir því að hann fengi rétt­
argæslumann. Sá hefur þó ekki verið
skipaður eftir því sem móðir hans
kemst næst. Hún hefur undanfarna
daga unnið í því að finna réttar­
gæslumann fyrir drenginn og segir
það mikilvægt að málinu ljúki sem
fyrst. Það á þó ekki að vera í verka­
hring hennar, heldur lögreglunn­
ar og barnaverndaryfirvalda. Eftir
stendur þó að drengurinn stendur
frammi fyrir því að viðunandi úrræði
eru ekki í boði fyrir hann.
Dregist úr hófi fram
Í samtölum DV við Barnaverndar­
stofu, sem ber ábyrgð á með­
ferðarheimilinu, sagði Bragi Guð­
brandsson að málið hefði tekið
langan tíma í úrvinnslu enda hefði
það verið talsvert flókið. Hann kvaðst
eiga erfitt með að tjá sig um einstök
mál en að í þessu máli hefði verið
leitað lögfræðiálits víða. Þar sem
starfsmaðurinn hafði hvorki verið
dæmdur, né ákærður í málinu, var
ekki talið eðlilegt að hann yrði lengur
í leyfi, samkvæmt lögum og reglum
sem gilda um opinbera starfsmenn.
Allir eru sammála um að málið hafi
dregist úr hófi fram. n
Ásta Sigrún Magnúsdóttir
blaðamaður skrifar astasigrun@dv.is
„Ég veit
ekki hvað
verður, hann er
mjög ósáttur við
þetta og vill alls
ekki fara á Háholt.
Hálstak Hér má sjá
áverka eftir hálstak.
Skóför eða mottuför
Læknisvottorði og vottorði
Lækjarbakka ber ekki saman
um það hvort áverkarnir séu
eftir skó eða mottu.
För á kolli Hér sást áverkar á höfði drengsins.