Dagblaðið Vísir - DV - 04.10.2013, Síða 20

20 Fréttir 4.–6. október 2013 Helgarblað
H
ildur kemur gangandi til
fundar við blaðamann í
miðborginni. Hún er nýr
borgarfulltrúi Reykvíkinga.
Hann var einkar líflegur,
fyrsti vinnudagurinn hennar.
Reykvíkingar voru mættir á pall-
ana til að mótmæla kynbundn-
um launamun í borginni. Á sama
tíma var Gísli Marteinn Baldursson
kvaddur og borgarfulltrúar rifust
yfir öllu mögulegu. Fundarsköpum,
meintri sundrung innan flokkanna
og hvað eina. Hildur vakti sjálf
athygli. Skrifuð var frétt á fréttavef
Vísis um hárgreiðslu hennar sem
var í anda Lilju prinsessu úr kvik-
myndinni Stjörnustríði.
Í djúpu laugina
„Já, þetta var hressandi og krefj-
andi fundur, það var aldeilis djúpa
laugin að hafa fólk á pöllunum
þegar ég flutti fyrstu ræðuna mína,“
segir Hildur og segist reyndar hafa
fundið styrk í því þegar hún fór í
ræðupúlt. „Enda verið að mótmæla
mikilvægum hlut á málefnalegan
hátt.“
En hvað með hársnúðana sem
urðu fréttnæmir? „Hárgreiðslan var
kannski pent pönk og því skiljan-
legt að það sé fjallað um það sem
slíkt,“ segir Hildur kankvís.
„Svo er það önnur saga hvort
það sé ekki eðlilegra að fjalla um
það sem er sagt og gert í stað þess
að einblína á útlitið – skiptir það
einhverju máli?“
Dulin skilaboð hársnúða
Hildur tók umfjölluninni hins
vegar ekki sem kynbundinni, að
hér væri á ferð dæmigerð hlutgerv-
ing konu þar sem einblínt er á út-
litið. „Ég held að það hafi bara ver-
ið að reyna að lesa í hvaða skilaboð
fælust í hárgreiðslunni.“
Frjálslyndi er nauðsynlegt
Mikið hefur verið fjallað um
andann innan Sjálfstæðisflokksins
eftir brotthvarf Gísla Marteins.
Sjálfur lýsti hann því yfir að hann
yrði feginn því að hverfa á brott úr
harðlífi stjórnmálanna og verða
laus við illdeilur við kunningja og
vini.
Hildur segir mikinn missi að
Gísla Marteini. Hann sé heiðarleg-
ur og góður stjórnmálamaður og
nauðsynlegt að halda inni víðsýn-
um og frjálslyndum viðhorfum. „Ég
held að þetta séu áhugaverðir tímar
fyrir borgina og hvert hún ætlar að
stefna til framtíðar.
Frjálslyndið er nauðsynlegt til
að hlúa að fjölbreytileika og búa
til valkosti fyrir alla borgarbúa.
Í skipulagsmálum núna sé verið
að skoða aðrar útfærslur en hafa
orðið ofan á síðustu áratugi. Í því er
ekki aðför að einu né neinu. Það er
ekki verið að tala yrir því að hinum
valkostunum fækki. Það er aðeins
verið að fjölga þeim fyrir aðra.“
Vantar fleiri valkosti
Hildur segir bráðnauðsynlegt að
huga að stöðu húsnæðismála í
Reykjavík. Það þurfi að vanda vel til
þeirra skrefa sem verða tekin í ná-
inni framtíð. „Staða húsnæðismála
í Reykjavík er grafalvarleg. Sérstak-
lega er ungt fólk í alvarlegri stöðu.
Það þarf að horfa til næstu 20 ára,
ekki bara út næsta kjörtímabil. Ég
trúi því að með því að þétta byggð
sé hægt að gera almenningssam-
göngur að alvöru valkosti.
Það í stóru samhengi hlutanna
er mikilvægt og varðar lýðheilsu
og fjárhag. Það þarf að líta á þetta
heildstætt. Mér finnst að hið op-
inbera eigi að stuðla að því að fólk
geti hagað þessu sem mest sjálft
eftir því hvernig það vill lifa lífinu.
Hið opinbera ætti að láta af for-
ræðishyggju, því hvað segir að
það sé nauðsynlegt að ríkið ákveði
fyrir fólk hvort það vilji búa í íbúð-
um með geymslu eða þvottahúsi.
Það þarf því að endurskoða gaml-
ar kröfur um staðlaðar byggingar-
reglugerðir til að bregðast við þeirri
stöðu að það vantar ódýrari val-
kosti fyrir ungt fólk.“
Keyra-í-gegn-hverfi
Hildur nefnir að í nýju aðal-
skipulagi sé ákveðin framtíðarsýn
sem skipti máli hvað þessa val-
kosti varðar. „Borgin verður ekki
sett í formalín eins og hún er núna.
Það er bara tvennt í boði, það er að
þétta byggð eða byggja í austur.
Fólki í Reykjavík mun fjölga og
það verður að búa einhvers stað-
ar. Við verðum að pína okkur í að
hugsa þetta á þann hátt. Ætlum við
að búa þéttar eða þenja út borgina
lengra í austur?
Ef niðurstaðan verður sú að
byggja í austur, þá er það gott og
blessað – en dýrt og hefur af-
leiðingar í heildrænu skipulagi
borgarinnar hvað varðar samgöng-
ur og lífsgæði. Við þurfum líka að
passa upp á frábæru úthverfin okk-
ar. En þau eru frábær af því þau eru
einmitt úthverfi. Ef við byggjum í
austur þá verða þau það ekki mik-
ið lengur, þau verða þá bara keyra-
í-gegn-hverfi með tilheyrandi um-
ferð og mengun. Reykvíkingar vilja
minni umferð og öruggari hverfi.
Ég held að það sé mikilvægt að
hugsa um að borgin mun þróast
en við þurfum að vanda okkur við
að skipuleggja hana og hugsa hvert
skref með framtíðina í huga.“
Að búa til borg
Skipulagsmálin höfða til Hildar
sem hefur gaman af því að hugsa
abstrakt um stjórnmál. „Það er stór-
kostlega skemmtilegt verkefni að
fá að búa til borg. Skipulagsmálin
eru grunnurinn að því hvernig við
leynt eða ljóst sendum skilaboð til
borgarbúa. Þau eru lýðheilsumál,
velferðarmál og skólamál. Þau eru
lífæðin. Ég hef líka svolítið gaman
af abstrakt pælingum um hvað er
að vera stjórnvald. Hvert samband
stjórnvalds er við borgarana. En
fyrst og fremst er ég mikill talsmað-
ur að þessi borg sé fyrir alla. Fólk
hafi rými til að ráða sér sjálft.“
Ætti Ráðhúsið að vera
skrifstofa?
Hildur er hugsi yfir áherslum Besta
flokksins í borginni. Hún segist
skilja umhverfið sem flokkurinn sé
sprottinn upp úr þar sem stjórn-
mál voru ekki hátt skrifuð en telur
varhugavert að þá sé hægt að taka
ábyrgðina úr stjórnmálum.
„Besti flokkurinn er mjög
áhugavert fyrirbæri. Það er áhuga-
vert út af fyrir sig að meirihlutinn í
borginni sé með þá stefnu að vera
ekki með stefnu. Mér finnst að
pólitíkin eigi enda fyrst og fremst
að snúast um það að taka ábyrgð á
verkum sínum. Mér finnst að það
eigi ekki að viðgangast að stjórn-
málamenn geri það ekki.
Besti flokkurinn sagðist vilja
hlusta á embættismennina í
borginni. Þeir hafa margir verð-
mæta þekkingu sem nauðsynlegt
er að leita ti. En erum við að segja
að sú þekking trompi stefnuna? Af
hverju breytum við þá ekki bara
Ráðhúsi Reykjavíkur í eina stóra
skrifstofu og sleppum stjórnmál-
um?
Ég er gagnrýnin á þessa þróun
og finnst hún varhugaverð. Átök
eru mjög mikilvæg. Í stjórnmál-
um er það er þitt hlutverk að segja
það sem þér finnst. Það er þitt
hlutverk að segja frá því þegar þú
ert ósammála og hvers vegna. Þú
mátt alveg gera það fallega,“ segir
hún og brosir. „En þú ert ráðinn í
vinnu af borgarbúum. Það þarf að
tala mjög hátt og skýrt. Ef að það
kallar fram átök þá verður það að
vera svo.“
Of langt gengið
Hildur segir þó margt hafa þróast
á betri veg og finnst aukið samtal
við borgarbúa gott og nauðsynlegt.
En það megi aldrei velta ábyrgð-
inni yfir á borgarbúa sjálfa og ekki
gleyma þeim sem geta ekki tekið
þátt í beinu lýðræði.
„Beint lýðræði er alltaf
meirihlutalýðræði. Það er
nauðsynlegt að taka samtal við
borgarbúa, það má hins vegar
ekki verða þannig að fáir borg-
arbúa tali hæst og taki völdin af
þeim sem hafa ekki sömu tækifæri
til þátttöku. Ég nefni sem hugsan-
leg dæmi, innflytjendur, aldraða
og þá sem eiga ekki heimangengt.
Stjórnmálamenn eru hugsjóna-
menn, þeir eru valdir af borgar-
búum til að sinna þörfum þeirra
allra. Ekki bara þeirra háværustu.“
Eiga borgarbúar að liggja yfir
skjölum?
Hún veltir fyrir sér þróuninni. „Ég
veit að fólk er ólíkt. Sumir vilja taka
þátt. Sumir nenna því alls ekki eða
hafa ekki tíma. Hvað erum við að
segja? Erum við að segja að það
bætist við foreldrahlutverkið að
liggja yfir öllum skýrslum og bók-
haldi af því þú getur ekki treyst því
að kjörnir fulltrúar geri það fyrir
þig?
Eiga þeir að taka ábyrgð á henni?
Ég held að það skapi óþarfa álag
á marga ef þeir geti ekki treyst því
að réttindi þeirra verði ekki á ein-
hvern hátt hlunnfarin því þeir
höfðu ekki tíma til að mæta á íbúa-
fund. Á meðan við erum með full-
trúalýðræði verðum við að bera
virðingu fyrir því að það séu fyrst
og fremst kjörnir fulltrúar sem
bera ábyrgðina þrátt fyrir að sam-
ráð sé oft nauðsynlegt. Mér finnst
gott að peningum sé ráðstafað í
pott til borgarbúa sem þeir geta
ráðstafað í sínu hverfi. Þetta eru
þeirra peningar eftir allt saman.
Þeir koma ekki úr ráðhúsinu, þeir
koma frá okkur. Borgarvitund er
að taka þátt. En við þurfum að fara
varlega í að þetta verði verklagið.“
Ánægð með að berjast
Hildur fær oft að heyra með undr-
unartón spurninguna: Af hverju
ertu í Sjálfstæðisflokknum?
Hún á ekki í vandræðum með
svarið. „Því ég trúi á grunngildi
Sjálfstæðisflokksins og að virðing
sé borin fyrir einstaklingnum. Það
er áhugavert að vera í Sjálfstæðis-
flokknum því þar er vissulega tek-
ist á um mismunandi útfærslur og
blæbrigði sjálfstæðisstefnunnar en
það er pláss fyrir ólíkar skoðanir.
Þess vegna eru prófkjör svo mikil-
væg. Þau eru lýðræðisleg leið til
þess að takast á um hvað þú trúir á.
Ég er ánægð að þurfa að berjast.
Það gerir mig að stjórnmálamanni
og ég er til í slaginn.“ n
Hildur Sverrisdóttir kemur af krafti inn í borg-
armálin. Hún er borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins
í Reykjavík og tók sæti Gísla Marteins Baldurssonar.
Kristjana Guðbrandsdóttir ræddi við Hildi um
hugsjónirnar og andrúmsloftið í stjórnmálunum sem
er sagt einkennast af sundrung og átökum. Hildur
segir ekkert eðlilegra en að takast á um það sem máli
skiptir og vill að kjörnir fulltrúar borgarinnar taki meiri
ábyrgð á verkum sínum.
Til í slaginn
Kristjana Guðbrandsdóttir
kristjana@dv.is
Viðtal „Hár-
greiðslan
var pent pönk
Í djúpu laugina Fyrsti
borgarráðsfundur Hildar var
líflegur. Á pöllunum mótmælti
fólk og á fundinum var tekist
á um fundarsköp og meinta
sundrung innan flokka.
MynD SiGtRyGGuR ARi