Hagskýrslur um landbúnað - 01.01.1959, Blaðsíða 39

Búnaðarskýrslur 1957
37*
I. Vélknúin tœki
Beltisdráttarvélar................ 286
Hjóladráttarvélar............ 4 383
Garðadráttarvélar ................ 153
Skurðgröfur........................ 50
H. Verkfœri við dráttarvélar
Plógar....................... 1 192
Skerpiplógar ...................... 31
Kílplógar ......................... 30
Diskaplógar........................ 42
Herfi............................. 802
Tætarar .......................... 112
Sláttuvélar (þar með 130
jeppasláttuvélar og 20 vagn-
sláttuvélar) .................. 4261
Snúningsvélar .................... 872
Rakstrarvélar..................... 115
Múgavélar.................. 1 524
Vagnar 2ja og 4ra hjóla ca. 2 000
Heyhleðsluvélar................ 170
Heyýtur......................... 58
Mykjudreifarar................. 354
Áburðardreifarar .............. 725
Avinnslukerfi ................. 247
Amoksturstæki.................. 414
Heygreipar ..................... 50
Kornsláttuvélar ................. 4
Kartöflusetjarar................ 40
IH. Önnur tæki
Súgþurrkunartæki ..... ca. 2 200
Mjaltavélar.................... 900
Saxblásarar og knosblásarar 105
Heyblásarar ................... 161
Upptökuvélar................... 204
Auk þess, er nú befur verið talið, er mikið til af hestaverkfærum, en þau eru að
miklu leyti komin úr notkun. Hér á eftir eru talin þau hestaverkfæri, sem helzt
eru notuð og jafnframt er gefin upp tala þeirra: Áburðardreifarar (fyrir tilbúinn
áburð) 1 307, rakstrarvélar 3 906, ávinnsluberfi á 4. þús., snúningsvélar ca. 1 800.
Enn fremur valtar, múgavélar og forardælur.
9. Verðmæti landbúnaðarframleiðslunnar 1957.
Value of the agricultural production 1957.
Töflur XI A og B á bls. 44—47 sýna verðmœti landbúnaðarframleiðslunnar
1957 sundurliðað á afurðir og eftir sýslum. Tafla XI A sýnir verðmæti landbún-
aðarframleiðslunnar alls, tafla XI B verðmæti framleiðslu bænda sérstaklega.
Það skal fyrst tekið fram, að verðmæti landbúnaðarafurða er hér ekki upp
tekið eftir skattmati þeirra, heldur eru afurðirnar reiknaðar með því verði, er
endanlega fékkst fyrir þær eftir þeim heimildum, er beztar fengust, aðallega frá
Framleiðsluráði landbúnaðarins. Jafnframt skal þess getið, að útreikningar þessir
á verðmæti framleiðslunnar eru ýmsum vandkvæðum bundnir og niðurstöður þeirra
ekki eins öruggar og æskilegt væri.
Útreikningar á verðmœti mjólkurinnar voru fremur auðveldir og niðurstöður
þeirra munu vera tiltölulega öruggar. í sýslum, þar sem meiri hluti mjólkurfram-
leiðslunnar fór til mjólkurbúa, var öll nýmjólk reiknuð á því meðalverði, er fram-
leiðendur fengu fyrir innlagða sölumjólk. I sýslum, þar sem mjólk var ekki seld
til mjólkurbúa, var öll mjólk reiknuð því verði, er lægst var greitt af mjólkur-
búi 1957 (þ. e. af mjólkurbúinu á Blönduósi, kr. 2,93 á kg). Þar sem mjólk var
seld úr bluta sýslunnar, var reiknað meðalverð seldrar mjólkur og beimanotaðrar
mjólkur. Alls staðar var reiknað með fram töldu mjólkurmagni.
Afurðir af nautpeningi aðrar en mjólk eru vandreiknaðar. Engar skýrslur eru
tU um þunga á kjöti og húðum á hverjum stað, og varð því að áætla hvort tveggja
eftir tölu fram talinna sláturgripa. Við þá áætlun var byggt á atliugun, er hag-
deUd Framkvæmdabankans gerði 1954 um hlutfaU milh þunga húðar og faUs á
stórgripum, bæði nautgripum og hrossum. Samkvæmt þeirri athugun áttu 137 kg
af kjöti að svara til hverrar kýrhúðar að meðaltali, 144 kg til hverrar nautshúð-
ar (geldneytishúðar) og 53^4 kg tU hverrar smálxúðar (húðar af aUkálfum). Einnig