Víkurfréttir - 13.12.2012, Blaðsíða 28

fimmtudagurinn 13. desember 2012 • VÍKURFRÉTTIR28
JólablaðIð 2012
G: Fólkið á þessari eyju var mjög
opið og tók okkur mjög fagnandi,
vildu gera allt til að hafa okkur. Það
var bankað upp á hjá okkur með
blóm og mér var boðið að koma út
í berjamó og einn hópur bauð mér
m.a. að koma og dansa Zumba.
H: En samt fann maður að það var
eitthvað undirliggjandi sem við
festum ekki hönd á, eins og fólkið
vissi meira en það léti uppi og við
fengum á tilfinninguna að ekki væri
allt með felldu hjá þessum vinnu-
veitanda mínum. Það kom svo fljótt
í ljós. Það er í raun bara ljót saga
og eiginlega andstæðan við reynslu
okkar af Kvaroya. Okkur leið ekki
vel þarna. Það stóðst ekkert af því
sem okkur hafði verið lofað af hálfu
eigandans hvað laun og húsnæði
varðaði og framkoma hans gagnvart
starfsfólki sínu var fyrir neðan allar
hellur. Ég var yfirmaður yfir tæp-
lega 20 manna hópi frá Litháen sem
eigandi vinnslunnar hafði flutt inn
til Noregs. Þeir voru á lúsarlaunum
og algjörlega á valdi vinnuveitand-
ans, voru látnir vinna myrkranna
á milli sex daga vikunnar og fyrst
þeir vildu nota laugardagana til að
versla urðu þeir að gjöra svo vel
og vinna á sunnudögum í staðinn.
Fyrir þetta voru þeir að fá tæpar
9 þúsund krónur á mánuði. Þarna
var til dæmis einn ungur maður
sem átti að fara í sumarfrí tveim
vikum eftir að ég byrjaði en svo
kom eigandinn og tilkynnti honum
að hann fengi ekki að fara í frí, gæti
bara tekið sitt sumarfrí í janúar.
Þetta var bara ljótt í alla staði og illa
farið með þetta fólk. Þarna er í raun
búið að koma málum þannig fyrir
að fólkið er látið afsala sér öllum
réttindum við undirskrift samn-
ings. Mér leið ekki vel í þessari að-
stöðu sem yfirmaður þessa fólks og
vildi alls ekki taka þátt í þessu. Þá
vildi svo vel til að ég fékk tækifæri
á að fara í atvinnuviðtal hjá fyrir-
tæki sem heitir Eureka og er með
aðsetur í Sørumsand, rétt austan
við Osló. Þetta fyrirtæki hannar
og smíðar slökkvibúnað fyrir olíu-
iðnaðinn í Noregi. Ég fékk það starf
bara strax og við vorum svo heppin
að fá strax íbúð í Jessheim og vorum
flutt hingað í ágústbyrjun.
SVEKKT ÚT Í ÍSLENSKA
KERFIÐ
Aðspurð um hvort þau hafi aldrei
verið í vafa um þessa ákvörðun að
flytja frá Íslandi svara þau bæði
neitandi. En um leið eru þau mjög
sár og svekkt yfir að hafa neyðst til
að taka þessa ákvörðun, að þetta
bankahrun sem þau höfðu ekkert
með að gera, hafi splundrað þeim
frá vinum og ættingjum á Íslandi.
G: Mér þykir slæmt að vera svona
langt í burtu frá móður minni og
föður og einnig hvað börnin varðar,
því við vorum og erum í raun mjög
háð þeim og þau okkur. Maður
er náttúrulega með þá ábyrgð að
koma börnunum á legg og þennan
síðasta vetur á Íslandi stóð ég
stundum frammi fyrir því að velja
á milli þess að kaupa lyfin mín svo
ég gæti lifað eða mat handa börn-
unum svo þau gætu lifað. Og þá var
ekki annað en að leita sér aðstoðar
hjá foreldrum sínum. Það er ekki
hægt að búa við svona aðstæður.
H: Það er mjög leitt að vera settur í
þá stöðu að þurfa að sækja lifibrauð
til annars lands til þess eins að
geta staðið undir skuldbindingum
sínum. En ég sé ekkert eftir að hafa
yfirgefið landið því auðvitað hefur
maður fengið helling í staðinn.
G: Svo veit maður ekki hvort það
verður afturkvæmt en ekki annað
að gera en að halda í þá von þó erfitt
sé að sjá þann möguleika eins og
staðan er í dag.
ÓLÍKUR HUGSUNARHÁTTUR
FRÆNDÞJÓÐA
— Hvað er að ykkar mati ólíkt með
Íslandi og Noregi?
H: Hugsunarhátturinn er öðru-
vísi. Norðmenn eru nægjusamari,
lifa fjölskylduvænna lífi með
styttri vinnudegi, fara sér hægt við
ákvarðanir – hugsa áður en þeir
framkvæma. En að öðru leyti erum
við ekki svo ólík. Sumir segja að við
séum ekki frændur heldur bræður.
G: Munurinn er uppeldislegur.
Heima trúum við alltaf að hlut-
irnir reddist og við förum bara í
bankann og tökum lán, þó það hafi
kannski aðeins breyst síðustu ár.
Hérna er fólkið alið upp við það að
þú ert ekki að fara að kaupa neitt
nema safna fyrir því. Heima höfum
við nóg af heitu vatni en hér þarf að
spara það. Maður notaði rafmagn
án þess að spá í það en hér slekkur
maður á eftir sér.
Kvarøy. Hall-
dór heldur hér
á Brun Krabbe
sem er herra-
mannsmatur.
Súpa í boði 6. bekkinga í Jessheim.
Frá Kvarøy þegar amma og afi komu í heimsókn.
Frá þjóðhátíðardegi Norð-
manna, þann 17. maí, í Kvarøy.