Víkurfréttir - 13.12.2012, Blaðsíða 42

fimmtudagurinn 13. desember 2012 • VÍKURFRÉTTIR42
JólablaðIð 2012
Eins og málin
horfa við
þessa stundina
benda allar
líkur til
þess að Fjöl-
brautaskóli
Suðurnesja sé
nauðbeygður
til að draga saman seglin,
synja nemendum um skólavist
á næstu önnum og segja upp
starfsfólki. Hver er ástæðan?
Skólastjórnendur FS og mennta-
málaráðuneytið greinir á um
þær. Ráðuneytið telur sig ekki
geta aðhafst, að sinni, til að
mæta þeim vanda sem fulltrúar
skólans hafa kynnt og ekki sé
unnt að bregðast við breytingum
miðað við þær forsendur sem
fyrir liggja. Skólastjórnendur
FS telja sig hafa sýnt fram á að
framlag ríkisins á ársnemanda
sé hærra í öllum samanburðar-
skólunum. Þá greinir einnig á
við ráðuneytið um að ástæðan
fyrir lítilli hækkun á ársfram-
lagi á hvern nemanda liggi í
minnkandi þörf fyrir þjónustu
á starfsbrautum eða fækkun á
nemendum í hægferðum eða á
almennri braut, þvert á móti. Það
er með öllu óásættanlegt að fá
ekki skýr svör við ábendingum
skólans sem kynntar voru
ráðuneytinu í byrjun mars sl.
Endurskoða verði allar áætlanir
skólans í ljósi stórfellds niður-
skurðar, á sama tíma og skól-
anum er ætlað að taka virkan
þátt í mótvægisaðgerðum vegna
ástandsins hér á Suðurnesjum,
sem krefst enn frekari útgjalda.
Fjölbrautaskóli Suðurnesja er
stærsti vinnustaður sveitafélagsins.
Hann hýsir nú um 1100 nem-
endur á aldrinum 16 – 20 ára.
Eins og fyrr greinir er allt útlit
fyrir að synja þurfi fjölmörgum
nemendum um skólavist á vor-
önn og jafnvel líka á haustönn
2013 vegna þess að fé skortir til
þess að reka skólann. Á Suður-
nesjum er gífurlegt atvinnuleysi
sem hefur margháttaðar alvarlegar
afleiðingar bæði fyrir þann sem
missir vinnuna, fjölskyldu hans og
allt hans nánasta umhverfi. Fyrir
stuttu kom út skýrsla þar sem segir
að heimilisofbeldi sé mest á Suður-
nesjum. Langvarandi atvinnuleysi
leiðir til fátæktar, vanlíðunar,
heilsubrests og félagslegrar ein-
angrunar, aðstæður sem gjarna
geta af sér ofbeldi. Margir nem-
endur FS eiga um sárt að binda
vegna atvinnuleysis heima fyrir.
Margir nemendur eru í FS vegna
eigin atvinnuleysis. Skólinn hefur
orðið þessum nemendum n.k.
félagslegt úrræði, skjól á erfiðum
tímum. FS hefur verið virkur þátt-
takandi í verkefnum ríkisvaldsins
og úrræðum gegn atvinnuleysi og
tekið inn nemendur í samstarfi
við Vinnumálastofnun. Í staðinn
fyrir að sjá engan tilgang með
því að fara á fætur á morgnana
annan en að mæla götur eða að
vera í tölvuleikjum daginn út og
inn fara þeir í skólann og eru þar
í ákveðinni rútínu og félagslegu
samneyti við annað fólk. Skiptir
þetta félagslega hlutverk skólans
engu máli í því mannfjandsamlega
ástandi sem ríkir í samfélaginu?
Getur ríkisvaldið bara horft kalt
á þreyttar einingar og veitt fé til
skólans samkvæmt einhverju
reiknilíkani sem margir telja að sé
meingallað? Hvers virði er líf og
framtíð ungmennanna sem ekki
munu fá skólavist í FS á næstu
önnum, vegna fjárskorts og ekki
munu komast í nokkra vinnu
heldur, vegna atvinnuskorts?
Hefur ríkisvaldið eitthvert reikni-
líkan til að reikna það út?
Skýring stjórnvalda er sú að ekki
sé til fé. Hver hugsandi maður
veit að hér varð hrun. Hver
hugsandi maður veit líka að það
er nauðsynlegt að forgangsraða í
fjármálum. Er það rétt forgangs-
röðun að hlúa ekki að æsku þessa
lands, einkum og sér í lagi nú
þegar illa árar? Er meira um vert
að grafa göng gegnum fjöll fyrir
nokkrar blikkbeljur? Höfum við
efni á því sem þjóð, jafnt fjár-
hagslega sem siðferðilega, að
synja fjölmörgum nemendum um
skólavist á næstu önnum eins og
sakir standa? Niðurskurður fjár-
magns til Fjölbrautaskóla Suður-
nesja grefur enn frekar undan
þeim sem verst eru staddir á þessu
svæði. Er ekki kominn tími til að
hafa manngildið að leiðarljósi?
Allir starfsmenn FS hafa verið til-
búnir til að leggja sitt af mörkum,
taka á sig aukið vinnuálag til
að kljást við þá örðugleika sem
við stöndum öll frammi fyrir í
kjölfar hrunsins. Og það fyrir mjög
kjaraskert laun. Ég býst við að
kennarar séu ein hámenntaðasta
láglaunastétt landsins. Því má gera
þá kröfu til ríkisvaldsins að það
leggi líka lóð á vogaskálarnar og
veiti skólanum a.m.k. nægilegt
fé til að hann fái sinnt sómasam-
lega þeim nemendum sem sækja
um skólavist. Að ríkisvaldið sjái
til þess að starfsumhverfið verði
bærilegt bæði fyrir nemendur og
annað starfsfólk. Nú er lag fyrir
þingmennina okkar að þeir taki
málið upp, skoði það ofan í kjölinn
og berjist fyrir áframhaldandi
öflugri starfsemi Fjölbrauta-
skóla Suðurnesja. Þeir verða að
horfast í augu við þá staðreynd að
skólinn er ekki bara mennta- og
uppeldisstofnun heldur hefur
hann líka hlutverki að gegna sem
félagslegt úrræði á krepputímum.
Þar fá þeir verðugt verkefni til
að kljást við og sýna okkur hvað
í þeim býr. Ef til vill þyrfti líka
að endurskoða dreifingu fjár til
menntastofnana á Suðurnesjum
í ljósi heildstæðrar menntastefnu
stjórnvalda. Ef hún er þá til.
Jórunn Tómasdóttir
kennari við FS
Það sem felst m.a. í
stefnu Vinstri
grænna um
kvenfrelsi
er að í sam-
félaginu fái
bæði konur og
karlar notið
sín og því er
hafnað að fólki sé mismunað
eftir kyni. Laun séu ákvörðuð
með tilliti til þess sem leyst er af
hendi en ekki því hvort karl eða
kona vinnur verkið. Konum og
börnum sé tryggt öryggi gegn
öllu ofbeldi og að kynferðis-
ofbeldi sé meðhöndlað sem
lögbrot og gerendur kallaðir til
ábyrgðar. Kynferðisofbeldi birtist
m.a. í nauðgunum, sifjaspellum,
klámi, vændi, mansali, kynferðis-
legri áreitni og líkamlegu og
andlegu ofbeldi gegn konum og
börnum inni á heimilum þeirra.
Kynbundið ofbeldi er grófasta
birtingamynd kynjamisréttis.
Unnið samkvæmt stefnu
Vinstri grænna
Baráttan gegn þessu ofbeldi hefur
verið í öndvegi í innanríkisráðu-
neytinu á yfirstandandi kjör-
tímabili. Austurríska leiðin, um
að fjarlægja megi ofbeldismann
af heimili sínu, var leidd í lög og
vinna er hafin við að fullgilda sátt-
mála Evrópuráðsins um ofbeldi
gegn konum. Sáttmáli Evrópuráðs-
ins um varnir gegn kynferðislegri
misnotkun og kynferðislegri mis-
neytingu gegn börnum hefur nú
verið fullgiltur og á grunni þess
sáttmála hefur innanríkisráðu-
neytið leitt vitundarvakningu um
kynferðisofbeldi gegn börnum.
Þar er fræðslu beint að börnum
og fólki sem á samskipti við börn
í starfi sínu. Á haustdögum 2010
hófst í ráðuneytinu viðamikið
samráð um meðferð nauðgunar-
mála þar sem saman komu allar
helstu stofnanir réttarvörslu-
kerfisins, grasrótarsamtök og
aðrar stofnanir sem koma að
málaflokknum. Á grunni þessarar
umræðu hefur verið ráðist í margs
konar aðgerðir, þ.m.t. fræðslu
um kynferðisofbeldi í samvinnu
við Evrópuráðið og lagadeild HÍ,
samstarf við EDDU – öndvegis-
setur við HÍ um fræðilega rann-
sókn á meðferð nauðgunarmála í
réttarkerfinu og nauðsynlegar laga-
breytingar, s.s. varðandi greiðslu
miska- og skaðabóta. Ráðstefna
um klám og samráð hefur verið
haldin í samstarfi innanríkis-,
mennta- og menningarmálaráðu-
neytis og velferðarráðuneytis. Það
skiptir máli hvaða stefnu er verið
að vinna eftir í ráðuneytunum.
Vinstri græn hafa sett fram skýra
stefnu í kvenfrelsismálum og
komið mörgu í framkvæmd á
kjörtímabilinu. Margt er óunnið
– höldum áfram á braut Vinstri
grænna í kvenfrelsismálum.
Besti vinur ofbeldisins
er þögnin
Það er áhyggjuefni að nýleg rann-
sókn sem gerð var á landsvísu hafi
leitt í ljós að yfir 23% einstaklinga
á Suðurnesjum eldri en 18 ára hafi
orðið fyrir heimilisofbeldi. Könn-
unin sýndi að á Suðurnesjum væri
ástandið hvað alvarlegast. Brugðist
hefur verið við þessari niðurstöðu
af mikilli alvöru. Aðgerðaráætlun
félagsþjónusta á Suðurnesjum í
samstarfi við Suðurnesjavakt vel-
ferðarráðuneytis hefur verið ýtt
úr vör. Byrjað var á að halda mál-
þing sem fram fór í Reykjanesbæ.
Viðbrögðin við þessari alvarlegu
niðurstöðu og sú aðgerðaráætlun
sem hefur verið kynnt sýnist mér
vera til mikillar fyrirmyndar.
Einmitt með því að stuðla að
vitundarvakningu um heim-
ilisofbeldi er dregin lína í sandinn
og því lýst yfir að heimilisofbeldi
verði ekki liðið. Við ætlum að stíga
fram og segja frá. Rjúfa þögnina.
Vera frjáls.
Arndís Soffía Sigurðardóttir
Varaþingmaður Vg í
Suðurkjördæmi
Hver er þín afstaða
til virkjana?
var ein af þeim
spurningum
sem ég fékk
á ferð minni
um Suður-
land nýlega.
Spurningin
kom frá bóndakonu í Álftaveri.
Ég svaraði því til að ég væri
hlynnt virkjanaframkvæmdum
en að sjálfsögðu yrðu þær að vera
gerðar á ábyrgan og sjálfbæran
hátt. Konan var sátt við svarið og
bætti við: „Ég er ánægð að heyra
þetta. Virkjun fyrir okkur myndi
breyta öllu. Hér er þetta spurning
um að sveitin lifi af eða ekki“.
Talið barst að Rammaáætlun og
fólkið á bænum var mjög ósátt
við þá meðferð sem hún hefur
fengið hjá núverandi ríkisstjórn.
Græn orka er besti kosturinn
Vinna, vöxtur, velferð eru slagorð
sem Framsóknarflokkurinn hefur
notað um árabil. Fremst ætti að
standa orka, því án orku er erfitt að
skapa atvinnu og án atvinnu verða
ekki til verðmæti. Öll fyrirtæki,
stór sem smá, sem og heimilin í
landinu þurfa orku. Það eru ekki
bara álver sem þurfa orku. Mér
finnst oft að orkuöflun og ráð-
stöfun orkunnar sé sett undir sama
hatt og allt á þetta að vera mjög
neikvætt. En þá spyr ég, hvernig
væri samfélagið án orkunnar?
Vilja menn fara að kynda aftur
með kolum og olíu eða vilja menn
alls ekkert kynda? Vilja menn
kannski fá kjarnorkuver? Eitt
er víst að fólk vill búa í hlýjum
húsum og hafa rafmagn. Vatnsafls-
virkjanir og jarðvarmavirkjanir
framleiða græna orku. Ég vona
að flestir geri sér grein fyrir því
að orkan er nauðsynleg og þá
er græn orka besti kosturinn.
Svo geta menn haft sína skoðun
á stóriðju. Það er annað mál.
Hrokinn sigraði vísindin
Rammaáætlun er áætlun um skil-
greiningu virkjanakosta framtíðar.
Virkjunarkostir eru flokkaðir í
verndarflokk, biðflokk og virkj-
unarflokk. Þó að svæði fá stimpil-
inn virkjunarflokkur er ekki þar
með sagt að virkjanaframkvæmdir
séu samþykktar. Eftir sem áður
þurfa fyrirhugaðar virkjanir að
fara í gegnum langt og strangt ferli
áður en nauðsynleg leyfi eru veitt.
Vinna við gerð Rammaáætlunar
hófst fyrir 13 árum síðan og
að henni komu okkar færustu
vísindamenn og sérfræðingar.
Áætlunin var unnin á þverpóli-
tískum grunni og átti því ekki að
þjóna stefnu einhvers sérstaks
stjórnmálaflokks, heldur vera
fagleg niðurstaða fyrir alla Ís-
lendinga. Það er sorglegt að segja
frá því að núverandi ríkisstjórn
er búin að eyðileggja þetta mikla
starf. Fagnefndin skilaði af sér
rammaáætluninni 2010 og síðan
þá hefur henni verið snúið á haus
og nú er fátt eftir af upphaflega
plagginu. Góðir virkjanakostir
sem fóru í gegnum umhverfismat
á sínum tíma, eins og Hvamms-
virkjun og Holtavirkjun í Neðri-
Þjórsá, eru komnar í biðflokk.
Virkjanakostur sem hefur lítið
sem ekkert verið rannsakaður er
hins vegar komin í virkjanaflokk,
þ.e. Stóra Sandvík á Reykjanesi.
Það er von
Stjórnmálamenn hafa gersam-
lega farið offari í þessu máli og
sniðgengið faglegt mat okkar
færustu vísindamanna. Hrokinn á
sér greinilega engin takmörk. Vís-
indaleg þekking og 13 ára starf er
að engu haft. „En hvað getum við
gert? Getum við snúið þessu við.
Getum við fengið nýja Ramma-
áætlun?,“ spurði konan í sveitinni
þar sem við sátum við eldhús-
borðið hjá henni. Svar mitt er já,
við getum það en ekki með þessa
ríkisstjórn við völd. Við verðum að
koma henni frá borðinu og fá að
hefja síðan vinnu við nýja Ramma-
áætlun. Sú Rammaáætlun ætti að
vera byggð á Rammaáætlun eins
og hún var áður en hún var tekin
í gíslingu af vinstri stjórninni.
Silja Dögg Gunnarsdóttir,
býður sig fram í Suðurkjördæmi í
2. sæti á lista Framsóknarflokksins
til alþingiskosninga 2013.
PÓSTKASSINN
n SIlJa DÖGG GUNNaRSDóTTIR SkRIfaR:
Orkan er undirstaða öflugs atvinnulífs
n JóRUNN TómaSDóTTIR SkRIfaR:
Enn höggvið í
sama knérunninn
n aRNDíS Soffía SIGURðaRDóTTIR SkRIfaR:
Eru konur ekki frjálsar?
vf@vf.is
FRÉTTAVAKT VF Í SÍMA 898 2222
VAKTSÍMI ALLAN SÓLARHRINGINN