Glóðafeykir - 01.11.1977, Blaðsíða 69

GLOÐAFEYKIR
67
aldrei stór. Sigurður var kosinn í hreppsnefnd Sauðárkróks 1946 og ári
síðar í bæjarstjórn, er Sauðárkrókur hlaut kaupstaðaréttindi. Er það, m.a.,
til marks um vinsældir hans og traust, er til hans var borið, að í bæjarstjórn
sat hann óslitið til 1965, er hann gaf þess eigi lengur kost.
Sigurður P. Jónsson — Siggi í Drangey, eins og hann jafnan var nefndur
af kunningjum — var félagslyndur maður og ágæmr liðsmaður margvís-
legra félagssamtaka. Hann var áhugamaður um íþróttir. Hann starfaði m.a.
í Leikfélagi Sauðárkróks og Lúðrasveit Sauðárkr. Hann var ágætlega
söngvinn og unni tónlist og söng um annað fram. Hann söng með karla-
kómm og með Kirkjukór Sauðárkrókskirkju söng hann frá unglingsárum
og allt þar til heilsan þraut. Hann hafði tiltakanlega djúpa og blæfagra
bassarödd.
Arið 1933 kvæntist Sigurður Ingibjörgi/ Eiríksdóttur bónda og smiðs í
Djúpadal, Jónssonar bórda þar, Jónssonar, og konu hans Sigríðar Hannes-
dóttur bónda í Axlarhaga, Þorlákssonar bónda á Yzm-Grund, Jónssonar,
en kona Hannesar í Axlarhaga og móðir Sigríðar var Ingibjörg Þorleifs-
dóttir bónda á Botnastöðum í Svartárdal vesmr, Þorleifssonar ríka í Stóra-
dal. Voru þau bræðrabörn, Sigríður í Djúpadal og Magnús hreppstjóri á
Frostastöðum.
Tveir em synir þeirra hjón, Sigurðar og Ingibjargar: Sigurgeir, sveitar-
stjóri í Seltjarnarneshr. (nú bæjarstj.) og Eiríkur, bílstjóri (nú sjómaður) á
Sauðárkróki.
Sigurður P. Jónsson var þreklegur meðalmaður á vöxt. Hann var
dökkur á brún og brá, fríður maður hvar sem á var litið, svipurinn heiður
og hýr, geðfarið hlýtt og ljúft. Hann var einstakt prúðmenni, glaður jafnan
í viðmóti og eigi marglyndur, orðstillmr og allur gæfusamlegur. „Hann
kom alls staðar fram til góðs og vildi öllum vel". (G. S.).
JÓHANN ÓLAFSSON, f. bóndi í Miðhúsum í Óslandshlíð, lézt þ. 30.
sept. 1972.
Hann var fæddur i Graíargerði á Höfðaströnd 10. sept. 1891, sonur
Olafs, síðast bónda í Svínavalkoti i Unadal, Kristjánssonar bónda í Snorra-
gerði í Slétmhlíð, Guðmundssonar, og konu hans Engilráðar Kristjáns-
dótmr bónda á Hugljótsstöðum, Jónssonar, en kona Kristjáns og móðir
Engilráðar var Guðrún Þorláksdóttir.
Jóhann ólzt upp með foreldrum sínum á hálfgildings hrakhólum
í Hofshreppi unz hann, um 10 ára aldur, fór til föðurbróður síns, Jóhanns
bónda á Krossi í Óslandshlið, Kristjánssonar, og konu hans Halldóru
Þorleifsdóttur; með þeim hjónum dvaldist hann síðan til fullorðinsára.