Vestfirska fréttablaðið - 14.12.1981, Blaðsíða 5

Sr. Agnes Sigurðardóttir:
Jólahugvekja

5
Ein sælasta minning mín frá uppvaxtarárunum á Vestfjörð-
um eru guðsþjónusturnar á jólunum. Allir komu til kirkjunnar
með jákvæðu hugarfari. Hátíðarsöngvarnir og jólasálmarnir
voru sungnir af mikilli innlifun. Það lá við að kirkjan titraði af
söng safnaðarins.
Lúkas guðspjallamaður segir okkur frá atburðum jólanna, frá
fyrsta boðbera þeirra og fyrstu vottum þeirra, sem urðu mjög
hræddir er engill Drottins stóð skyndilega hjá þeim. ,,En
engillinn sagði við þá: „Verið óhræddir, því sjá, ég boða yður
mikinn fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum: Yður er í dag
frelsari fæddur, sem er Kristur Drottinn í borg Davíðs.“ (Lk. 2:
10-12).
Engillinn er fyrsti boði jólanna. Fyrstu boð jólanna voru
þannig komin frá himnum. En fyrstu vottarnir voru hirðar.
Ekki menn af hæstu stigum þjóðfélagsins, heldur menn, sem
voru að gæta hjarðar sinnar úti í haga, þegar þeir fengu að
heyra boðskapinn. Vegna engilsins og hirðanna höfum við
fengið að heyra boðskap jólanna, um barnið, sem fæddist hér á
jörð fyrir hartnær 2000 árum við frumstæðar ytri aðstæður.
Þegar það fæddist í vesælu gripahúsi veitti enginn því athygli.
Engum fannst það merkilegt þótt smælingjum eins og Maríu
fæddist sonur. Þannig var það lítt áberandi á jörðinni, sem haft
er í hæstum heiðri á himnum. En söguna um fæðingu þessa
barns fengju menn varla að heyra öld eftir öld ef ekki hefði neitt
fylgt henni. Vegna orða Lúkasar guðspjallamanns hér að
framan er hún í frásögur færandi. Menn hafa tekið við
boðskapnum öld eftir öld eins og fjárhirðarnir. Boðskapnum um
fæðingu frelsarans og hann þurfum við ekki að óttast.
„Yður er í dag frelsari fæddur, sem er Kristur Drottinn.“
Þetta er boðskapur jólanna. Sá sem gefur frelsið, flytur friðinn
er fæddur. Guð hefur vitjað lýðs síns. Hann leysir úr fjötrum
ótta og spillingar og reisir við hinn fallna mann. Jólaboðskapur-
inn er því ekki hugljúft ævintýr um unga stúlku, sem fæddi son
sinn frumgetinn og vafði sjálf reifum, heldur lifandi raunveru-
leiki og boð til þeirra sem við Guð vilja tala. Þetta er kostaboð,
um frelsara, sem er stöðugur og kærleiksríkur og er alltaf við.
Hann hefur ekki viðtalstíma fáeinar stundir á viku, heldur allan
sólarhringinn, alla daga jafnt.
Þegar börn fæðast í þennan heim, hefur það jafnan miklar
breytingar í för með sér fyrir foreldra þeirra. Ekki aðeins að þau
breyti um lífshætti, heldur einnig lífsviðhorf. Þeir líta lífið
öðrum augum, kynnast nýju fólki í gegnum barnið og gleyma
aldrei tilveru þess. Þannig er það einnig við fæðingu jólabarns-
ins. Með tilkomu þess er nýtt viðhorf komið í heiminn. Viðhorf
sem tekur mið af því að Guð er með okkur. Hann er sá sem
gefur styrk og græðir sár. Hann er sá sem leysir manninn úr
fjötrum myrkurs og ótta. Hann er sá sem gefur t.d. ofdrykkju-
mönnum styrk til að láta af drykkju sinni og hann er sá sem
gefur fjölskyldu ofdrykkjumannsins gleðileg jól, þrátt fyrir
drykkju hans. Vegna hans eins getur fjölskyldan þolað við og
jafnvel glaðst, þrátt fyrir þá röskun, sem hún verður fyrir.
Hann gefur hinum sjúka kraft til að takast á við veikindi sín
og hann gefur honum von um bata. Einungis vegna hans hefur
hinn sjúki von, og getur horft björtum augum til framtíðarinn-
ar, þrátt fyrir allt. Með fæðingu jólabarnsins eignaðist heimur-
inn vonina. Vonina um fögnuð, frið og frelsi í heimi sem er
réttlátur ef Guð fær að ráða. Sá heimur er heimur þar sem allir
hafa jafna aðstöðu til lífsins gæða og hafa þar af leiðandi getu
til að framkvæma langanir sínar, svo framarlega sem þær ganga
ekki á rétt náungans.
Með því að taka við litla jólabarninu, eignaðist maðurinn
nýtt líf. Hann lítur það öðrum og bjartari augum. Þessu má
líkja við sjóndapran mann sem setur upp gleraugu. Án þeirra
sér hann allt óskýrt, í hálfgerðri móðu, en við það að setja upp
gleraugu, verður allt skýrt og það er sem afstaða eins hlutar til
annars breytist. Á sama hátt breytist afstaðan til lífsins við að
taka við jólabarninu.
Minning mín frá uppvaxtarárunum á Vestfjörðum hefði
aldrei orðið, ef jólabarnið hefði ekki fæðst. Vegna nærveru þess
og lífs fékk söfnuðurinn að syngja af svo mikilli innlifun.
Nærvera þess var augljós annars hefði svo ekki verið.
Guð gefi að söfnuðirnir á Vestfjörðum finni hana einnig á
þessum jólum, sem endranær.
Agnes Sigurðardóttir.
a