Sagnir - 01.06.2013, Blaðsíða 106

107
Ef sigfús þurfti að bregða sér af bæ,
sem gat oft verið í nokkra daga, þá tók
sól veig að sér að sjá um heimilið að
innan sem utan.46
sólveig hafði mikla unun af því að
syngja og hún var oft beðin um að syngja
opin berlega við hin ýmis tækifæri. Þau
hjón in styttu sér oft stundir við orgelið
eftir erfið an dag og oftar en ekki bættust
fleiri við í sönginn. sigfús var organisti í
reykja hlíðar kirkju í yfir hálfa öld og það
var sung ið saman við hvert tilefni sem
gafst.
sólveig nýtti sér einnig hvert tækifæri
sem gafst til að lesa. Það voru fáar
stund ir sem hægt var að una sér hvíldar,
þann ig að hún varð fljótt lagin við að
lesa við verk in. guðfinna Kristín segir
svo frá:
Ég man sérstaklega vel eftir því þegar
hún var að brenna kaffi. Þá var sett
sirka kíló af kaffibaunum í pott á elda-
vélina og smjörklípa með og svo var
hrært í þangað til að þær voru orðnar
svartar. Það náttúrulega kór auk upp
úr pottinum, það þurfti að brenna þær
vel. Hún skrifaði alltaf átta þegar hún
hrærði og þá hrærð ust allar baunirnar.
síðan stóð hún með bók ina í vinstri
hendi eða sat, hún þurfti nú yfirleitt
að standa við þegar farið var að hitna
verulega í baun unum. Þá las hún og ef
það var farið að hitna vel í baununum
þá gat hún ekki hætt að hræra og fletti
bara með nefi nu.47
trú var sólveigu alltaf mikilvæg en
eftir að hún missti elstu dóttur sína úr
botn langa bólgu leitaði hún enn frekar í
trú til að finna sálarfrið.48 sólveig hallað-
ist einnig mikið að spíritisma og trúði
sterkt á mátt bænar innar. sólveig Erna
segir svo frá að foreldrar hennar hafi
aldrei lagst til svefns án þess að fara
hringinn og biðja fyrir öllum börn unum
sínum. „Það var fastur liður þegar þau
voru búin að hafa yfir „Vertu guð faðir
faðir minn“ á kvöld in. Þau fóru alltaf
sama hringinn til að vera viss að eng inn
væri eftir“.49 Oft kom fyrir að það var
hringt í hana og hún beð in um að biðja
fyrir fólki sem var veikt eða átti um sárt
að binda og þótti ekkert óeðli legt við
það.50
Síðustu árin
Eftir miðja 20. öldina fór aldur inn
verulega að segja til sín. Um sjö tugt
var sólveig orðin fótfúin og líkam lega
veikburða eftir mikla vinnu allt sitt líf.
Börn sólveigar og sigfúsar skiptust
á að sinna þeim en aðal lega kom það
í hlut sig ríðar, tengda dóttur þeirra og
konu Hinriks, að sjá um gömlu hjónin
eftir að heilsa þeirra fór hrak andi. „Hún
var alltaf þakk lát fyrir allt sem maður
gerði fyrir hana, það vant aði ekki og
börnin hennar og tengda börn fengu
lán aðar bækur fyrir hana um alla sveit
svo hún gæti notið allra þeirra bók-
mennta sem völ var á þó hún væri
orðin mjög veik burða“.51 Um ára mótin
1965–1966 fékk sól veig slag sem varð
til þess að hún miss ti allan mátt í vinstri
hendi og hafði lítinn mátt í vinstra fæti.
Í september 1967 fór sól veig til Húsa-
víkur í læknis skoðun en fékk þar áfall
og átti ekki aftur kvæmt í Voga. Hún lést
10. desember 1967.52
Niðurlag
Ýmislegt við líf sólveigar hef ég átt
erfitt með að gera mér í hugarlund, eins
og hvað veður far og fjarlægðir höfðu
mikil áhrif á daglegt líf hennar í æsku.
auð velt er að finna til sam úðar með
henni í því mót læti og þeirri sorg sem
hún varð fyrir í lífinu og eins að hún
Vor2013-A5-288+4bls-BN.indd 107 6/5/2013 5:19:25 PM