Jón á Bægisá - 30.09.2004, Síða 109

Frd hjali til tals
sem svara þarf. Millilínuþýðingin hefur þar með leitarhlutverk: Með sam-
anburði á báðum þýðingunum má sjá þá kosti sem þýðandinn hafði eða
hafði ekki um að velja:
L i Hvers vegna breytir þýðandinn orðaröðinni?
Hvers vegna þýðir hann „sanoin“ (ég sagði) með „plapperte ich“
(bablaði ég)?
Hvaða þýðingu hefur þetta fyrir heildartextann, t.d. hljóðfallið í
honum eða hrynjandina? Spurt er sem sé eftir hlutverki og
áhrifum.
L 2 Hvers vegna skrifar þýðandinn „deinen Brei“?
Hvers vegna þýðir hann „áiti“ með „Mama“ í stað „Mutter“?
L 2/3 Hvaða lausn finnur hann á ríminu „puuloa/puuroa“? Hvernig má
meta þá lausn?
L 18 Þýðandinn gerir barnið að dreng, en í finnska frumtextanum er
kyn barnsins ekki skilgreint. Hvað rökstyður þessa breytingu, hvern-
ig skal meta hana?
o.s.frv.
Menningarfræðilegur þýðingasamanburður beinist sérstaklega að þeim
mun sem millilínuþýðingin sýnir að er á frumtexta og marktexta. Eru
þetta þýðingarvillur, jafngild afbrigði eða eru þessi frávik dæmi um mál-
sköpunarhæfni þýðandans?
5. Þýska þýöingin og finnski frumtextinn
Til er þýsk þýðing á ljóðinu „(1905)“. Hún er eftir ljóðskáldið Manfred
Peter Hein.
(1905)
plapp plapp plápp plapperte ich
I(? deinen Brei sagte Mama
Blei Blei sagte ich
In Moskau kámpfen sie
sagte Papa
Moksau dámpfen
sagte ich
Wo hat er das denn aufgeschnappt
fragte Papa
á — Menninga(k)miðlun í ljóði og verki
107