Morgunblaðið - 12.09.2015, Page 33

MINNINGAR 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 12. SEPTEMBER 2015
✝ Þóra fæddist áAkureyri þann
2. apríl 1935. Hún
lést þann 1. sept-
ember 2015.
Foreldrar Þóru
voru Þorvaldur Ste-
fásson frá Kálfa-
felli, Vestur –
Skaftafellsýslu, og
Svava Helgadóttir
frá Tjarnarkoti í
Miðfirði, þá búsett á
Akureyri. Bræður hennar eru
Ágúst og Haraldur Skarphéðins-
synir.
Þóra ólst upp á Akureyri fram
Þau giftu sig þann 25. desem-
ber 1954. Hófu þau búskap í
Njarðvík og bjuggu þar til 1965
er þau fluttu að Síðumúla. Síð-
ustu árin bjó hún með eftirlifandi
manni sínum í Borgarnesi en var
ávallt með annan fótinn í Síðu-
múla.
Synir þeirra eru Andrés, f. 23.
október 1954 og býr í Síðumúla,
kvæntur Eygló Lúðvíksdóttur.
Þorvaldur Þórður, f. 31. mars
1959 og býr í Reykjavík, maki er
Ólöf Jónsdóttir. Börn þeirra eru:
Þóra Þorvaldsdóttir, maki Sig-
urður Ingibergsson, synir þeirra
Victor Fannar og óskírður
drengur. Eyþór Þorvaldsson,
maki Karólína Þórisdóttir. Jón-
þór Þorvaldsson.
Þóra verður jarðsungin frá
Reykholtskirkju í dag, 12. sept-
ember 2015, og hefst athöfnin kl.
11.
á unglingsár er hún
flutti til Njarðvíkur
til móður sinnar, en
foreldrar hennar
skildu þegar hún
var á níunda aldurs-
ári. Hún tók gagn-
fræðapróf frá Hér-
aðsskólanum á
Laugarvatni vorið
1952. Síðan vann
hún ýmis störf í
Njarðvík og á
Keflavíkurflugvelli uns hún
kynntist eftirlifandi eiginmanni
sínum, Eyjólfi Andréssyni, f. í
Síðumúla þann 29. mars 1925.
Elsku amma sín. Hér sit ég á
afmælisdaginn minn og er hálf-
partinn að bíða eftir því að þú
hringir í mig og óskir mér til
hamingju með daginn eins og þú
varst vön að gera.
Aldrei hef ég verið jafn döpur
og ég er búin að vera síðustu
daga nú þegar ein af mínum
uppáhalds manneskjum er farin
og líður mér eins og hluti af mér
hafi farið með þér.
Það var ýmislegt gert í sveit-
inni sem mig langar til að rifja
upp. Þú sást um að kenna mér
bænirnar og var ég ekki gömul
þegar þú varst búin að kenna
mér faðirvorið ásamt fleiri bæn-
um. Guttavísurnar voru líka mik-
ið sungnar og er ég byrjuð að
syngja þær fyrir Victor.
Oft fór ég út og tíndi blóm
handa þér og þótti mér alltaf svo
vænt um það þegar þú tókst einn
vöndinn og þurrkaðir hann og
geymdir í litlum vasa í hillunni
fyrir ofan sjónvarpið í mörg ár.
Sem minnir mig á óskalistann
sem ég lét þig fá fyrir eina Spán-
arferðina og var síðast þegar ég
vissi ennþá í veskinu þínu.
Ég mun alltaf minnast þess
með bros á vör þegar stjörnurn-
ar voru taldar í sveitinni, þær
voru miklu fleiri en í bænum. Þá
settumst við út á pall, þar sem
sólstofan er í dag, og létum lapp-
irnar hanga fram af og svo var
byrjað að telja.
Ég var að reyna að kenna Vic-
tori að valhoppa um daginn og
fór þá að hugsa um það þegar þú
kenndir mér. Það voru farnar
ófáar ferðirnar hönd í hönd niður
í kirkju og til baka. Svo var auð-
vitað alltaf gripið í spil þegar við
hittumst.
Ég var ekki gömul þegar þú
hættir að spila krakkaspil við
mig og fórst að kenna mér ca-
nasta, tveggja manna kapal og
kínverska skák svo eitthvað sé
nefnt. Mikið vildi ég að við gæt-
um tekið eitt spil enn.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það en samt ég verð að
segja,
að sumarið líður allt of fljótt.
Við gætum sungið, gengið um,
gleymt okkur með blómunum.
Er rökkvar ráðið stjörnumál.
Gengið saman hönd í hönd,
hæglát farið niður á strönd.
Fundið stað, sameinað beggja sál.
(Vilhjálmur Vilhjálmsson)
Þín,
Þóra Þorvaldsdóttir.
Þóra í Síðmúla átti heima á
næsta bæ við ömmu mína og afa
á Laugarási í Hvítársíðu. Þegar
ég var aðeins um fjögurra mán-
aða gömul passaði Þóra mig í tvo
sólarhringa og eftir það urðum
við mjög góðar vinkonur.
Þegar ég var í heimsókn með
ömmu og afa hjá Þóru og Eyjólfi
var það hápunkturinn að fá að
horfa á Tomma og Jenna-spólu
inn í stofu og maula á kexi. Það
var líka dásamlegt að koma til
hennar um jólahátíðina því þar
var eitt fallegasta jólatré sem ég
hafði séð, grænt keramiktré með
marglitum ljósum. Það var aldrei
í boði fyrir mig að kyssa hana
Þóru bara einu sinni á kinnina,
nei þrír kossar skyldu þetta vera
og til skiptis á hægri og vinstri
kinn, hvorki meira né minna.
Þó að sambandið okkar hafi
minnkað eftir að ég varð full-
orðin að þá varð tengingin sterk-
ari eftir að ég flutti aftur í Borg-
arnes fyrir átta árum. Það var
alltaf jafn hlýtt og gott að geta
hitta hana og fengið kossana
þrjá, hlegið dátt með henni og
rifjað upp minningar.
Ég þakka fyrir allar þær góðu
stundir sem ég átti með Þóru
minni frá Síðmúla.
Ég votta Eyjólfi og fjölskyldu
Þóru mína samúð.
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta.
Á grænum grundum
lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég langa ævi.
(23. Davíðssálmur)
Kristín Þuríðardóttir.
Þegar ég var tíu ára var ég
þess láns aðnjótandi að dvelja í
Síðumúla hjá þeim yndislegu
hjónum Þóru og Eyja. Fljótt
vildi ég hvergi annarsstaðar
vera, enda með eindæmum vand-
að og gott fólk.
Flestum þætti það eflaust
ekki auðvelt verkefni að sjá um
lítið stelpuskott heilu sumrin, en
það var lítið mál fyrir Þóru. Við
urðum strax miklar vinkonur og
hún var mér mikil stoð og stytta,
hún tók mér sem sinni eigin
dóttur og var mér ómetanleg
vinkona og uppalandi. Þóra var
bæði kímin og skemmtileg og
hafði djúpa réttlætiskennd og
var alltaf sanngjörn, það var því
aldrei erfitt að taka leiðsögn
hennar.
Þóra var vinamörg og fé-
lagslynd og fórum við oft í heim-
sóknir á næstu bæi, hún hafði
gaman af samtölum við gott og
skemmtilegt fólk og ekki var
verra að grípa í spil. Hún var
mikill vinur vina sinna og ef ein-
hver hafði gert á hlut vina henn-
ar hafði sá hinn sami gert á
hennar hlut.
Síðasta samtal mitt við Þóru
var í síma, þá hafði dregið mikið
af henni og það var augljóst að
hún var mjög þjáð, þrátt fyrir
það var hún áhugasöm um að
heyra allt um mig og strákana
mína og hvað væri að frétta af
okkur, þetta var dæmigert fyrir
hana.
Þótt stundum líði langur tími
á milli þess að við heyrðumst þá
var alltaf sama hlýja umhyggjan
og nána sambandið okkar á milli,
ég fann svo vel hvað henni þótti
mikið vænt um mig og hvað hún
hugsaði fallega til mín.
Takk fyrir samfylgdina elsku
Þóra mín, það var mín gæfa að fá
að vera litla stelpan þín og eiga
vináttu þína um alla tíð. Þín
Rúna.
Elsku Eyjólfur, Andrés, Tolli
og fjölskyldur. Ég og strákarnir
mínir vottum ykkur samúð okk-
ar á þessari sáru kveðjustund.
Guðrún Jónsdóttir.
Mig langar með örfáum orð-
um að minnast Þóru Þorvalds-
dóttur, eða Þóru í Síðumúla eins
og hún var jafnan nefnd, en hún
lést 1. september síðastliðinn eft-
ir hetjulega baráttu við illvígan
sjúkdóm, er hún greindist með á
síðasta ári. Ef undan er skilin
spítalavist þrjá síðustu dagana
sem hún lifði, annaðist Eyjólfur
eiginmaður hennar hana af mik-
illi umhyggju og æðruleysi og
vék hann tæpast frá henni allan
þann tíma.
Mér er enn í fersku minni
þegar ég hitti Þóru í fyrsta sinn,
en það var á heimili foreldra
minna á Hagamel 4 þegar Eyj-
ólfur kom með unnustu sína til
að kynna hana fyrir okkur. Mikil
vinátta var með fjölskyldum okk-
ar Eyjólfs, en ég hafði verið í
sveit hjá foreldrum hans, Ingi-
björgu og Andrési í Síðumúla, í
mörg sumur sem strákur. Eyj-
ólfur hafði þá um alllangt skeið
átt lögheimili hjá foreldrum mín-
um í Reykjavík og var þessari
glæsilegu og geðþekku ungu
konu vel tekið, enda var augljóst
hversu vel þau áttu saman.
Við Anna áttum síðar meir
margar góðar ánægjustundir
með Þóru og Eyjólfi, hvort sem
það var í Síðumúla, við Hreða-
vatn, í Reykjavík eða í útlöndum.
Það var alltaf gaman að koma til
þeirra hjóna í Síðumúla og þar
tók Þóra ávallt vel á móti gest-
um. Hún hafði til að bera góða
kímnigáfu, ríka réttlætiskennd
og var sannur vinur vinna sinna.
Hennar verður sárt saknað.
Við Anna vottum Eyjólfi,
Andrési, Þorvaldi og fjölskyld-
unni svo og öðrum aðstandend-
um innilega samúð.
Blessuð sé minning Þóru Þor-
valdsdóttur.
Jón Ingvarsson.
Þóra
Þorvaldsdóttir
Þegar minnast
skal vinar og sam-
ferðamanns á lífsins
leið leitar margt á
hugann. Ef ég ætti
að nefna eitthvert eitt orð, sem
mér fyndist hafa einkennt Guðna
væri það ljúfmennska. „Ljúflyndi
yðar verði kunnugt öllum mönn-
um,“ segir Páll postuli í bréfi sínu
til Filippímanna.
Ég hygg að öllum þeim sem
kynntust Guðna hafi fljótlega
orðið ljúflyndi hans kunnugt.
Okkar leiðir lágu saman á tónlist-
arsviðinu í Digraneskirkju og síð-
ar með eldri félögum Karlakórs
Reykjavíkur, en í þessum kórum
söng hann undir minni stjórn. Í
kórastarfi verður alltaf nokkur
verkaskipting, eins og raddfor-
mennska og þátttaka í stjórnum.
Snemma var Guðna falið starf
nótnavarðar í kirkjunni og kom
hann nótnasafni kórsins í að-
gengilegt horf og hafði allt í röð
og reglu. Í því starfi var sann-
arlega réttur maður á réttum
Guðni Frímann
Guðjónsson
✝ Guðni FrímannGuðjónsson
fæddist 13. júlí
1944. Hann lést 26.
ágúst 2015. Útför
Guðna fór fram 9.
september 2015.
stað. Hann varði vel
tíma sínum og út-
sjónarsemi í þessa
vinnu þannig að
jafnan var nóg fyrir
okkur að spyrja
Guðna ef vantaði
nótur og þá var mál-
ið leyst.
Kórastarfið var
honum gleðigjafi,
söngurinn, fé-
lagsskapurinn og
stundum ferðalög innanlands og
utan.
Alltaf var hann sami góði,
trausti félaginn og söngmaðurinn
með allt sitt á hreinu. Aldrei varð
okkur sundurorða, ekki alltaf
sammála en það skal viðurkennt
að stundum kom hann vitinu fyrir
mig á sinn ljúfa og drengilega
hátt. Það hefur auðgað mig mjög
að eiga vináttu Guðna og fyrir
það er ég afar þakklátur.
Hans væna kona, Alda, og fjöl-
skyldan, sjá nú á bak góðum og
göfugum manni og er þeirra
missir mikill.
Þeim vil ég votta innilega sam-
úð okkar Bergljótar um leið og ég
veit að hugur okkar allra, sem
Guðna þekktu, eru hjá ykkur.
Blessuð sé minning Guðna Frí-
manns Guðjónssonar.
Kjartan Sigurjónsson.

  


 

 


  

       
  




ÞAR SEM FAGMENNSKAN
RÆÐUR
Blómaverkstæði Binna | Skólavörðustíg 12 | Sími: 5613030
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Auðbrekku 1, Kópavogi Útfararþjónusta síðan 1996
Vaktsímar: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is • Allan sólarhringinn
ALÚÐ • VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
Kristín
Ingólfsdóttir
Hilmar
Erlendsson
Sverrir
Einarsson
Ástkær sonur, bróðir og mágur,
KRISTJÁN DANÍELSSON,
lést þann 3. ágúst í Bandaríkjunum.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
.
Daníel B. Pétursson, Marsibil Sigríður Eðvaldsd.
Ársæll Daníelsson, Dýrunn Hannesdóttir,
Ingibjörg Ragnarsdóttir,
Pétur Daníelsson, Ágústa Linda Bjarnadóttir,
Sigurbjörg Ragnarsdóttir,
Eðvald Daníelsson, Sigurbjörg B. Sölvadóttir,
Þorkell Ragarsson,
Haraldur R. Ragnarsson,
Gústav J. Daníelsson, Guðrún J. Axelsdóttir,
Helgi Már Ragnarsson, Jennifer C. Ragnarsson,
Arnar Ragnarsson
og fjölskyldur.
GUÐRÚN ÁRNADÓTTIR,
Meiðavöllum,
Keldukverfi,
lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga
fimmtudaginn 27. ágúst. Útför hennar fer
fram frá Garðskirkju í Keldukverfi
laugardaginn 19. september kl. 14.
.
Ingólfur Herbertsson,
Óskar Ingólfsson,
Ágústa Ágústsdóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SOFFÍA INGIBJÖRG
KRISTBJÖRNSDÓTTIR,
Fjarðargötu 17,
Hafnarfirði,
lést á Landakotsspítala mánudaginn
7. september 2015. Útförin fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn 18. september kl. 13.
.
Pétur Ó. Stephensen, Sigríður Sigurðardóttir,
Ólafur Ó. Stephensen, Sigurbjörg Jóhannesdóttir,
Guðrún Stephensen,
Halla Þ. Stephensen, Sævar Magnússon,
Steinar Ó. Stephensen, Sigrún Lóa Sigurgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.