Félagsbréf - 01.10.1960, Qupperneq 21

GUÐBERGUR BERGSSON:
Gildi hugsjóna
Eg heí oft heyrt ykkur segja
og lesið orð ykkar
og hríslað gleði um hörund mitt þegar
þið steytið penna og munni og hnefa
framan í ógnina:
Þó vindurinn sé kallaður til að
velta hafi yfir tún, og þó þið
hlaðið upp valköstum, og þó þið
krýnið djöfla til hásœta, og þó þið
rignið myrkri úr sólinni, og þó þið
leggið daginn í hramma nœtur, og þó þið
leggið heim allan í rúst, og þó þið
þurrkið allt líf út með dauða, þó það,
mun mannsandinn að eilífu li'fa!
Og eins og ég sagði áðan, þá hefur
hríslað gleði um hörund mitt í trú
á mátt hins mannlega anda
og gildi hugsjóna.
En eftir þá skammvinnu gleði,
eftir andvöku hrifninnar
hefur vaknað mér kyrrlát spurning:
Hvar á hann þá að lifa?