Félagsbréf - 01.12.1960, Page 30

HANNES PETURSSON:
Árni á Hlaðhamri
Fann ég loksins íróun,
fékk ég þráða svölun:
hrundi blóð af hnífi,
hrundi blóð í mold.
Lengi hafði eg, lengi
leitað þessa fylgsnis,
riðið djúpa dali,
dökk og nakin fjöll;
þanið þreytta klára,
þefandi sem tófa,
hlustandi sem hundur,
horfandi sem örn.
Loks í litlum dali
lagði reyk úr hóli,
lágum lambahóli,
lygnan, bláan reyk.