Félagsbréf - 01.12.1960, Qupperneq 52

50
FÉLAGSBRÉF
að etatsráð M[agnús] Stephensen væri
orsök og undirrót til alls þess er hann
hefði sér fyrirtekið hér.“ — Þetta er und-
irstrikað með blýanti í handritinu, hvort
það er gert af höfundi sjálfum eða síðar
er ekki hægt að ráða. En hitt tel ég hik-
laust, að hér sé einmitt lýst aðferð Jör-
undar til að ná tangarhaldi á íslenzkum
embættismönnum með því að vekja tor-
tryggni á þeim.
Stundum er orðalag síra Gunnars all-
óljóst og á nokkrum stöðum sennilega
dulmál. Tel ég þetta stafi af því, að til-
gangur hans með ritun dagbókarinnar
hafi verið sá að geta glöggvað sig á at
burðunum síðar, ef hann þyrfti á einhvern
hátt að gefa skýrslu um þjónustu sína hjá
Jörundi. En til þess kom ekki svo ég
viti. Af þessum orsökum eru atriði i dag-
bókinni óskýranleg með öllu, höfundur-
inn einn hefur skilið þau, og til þess kom
aldrei að hann leysti þær rúnir.
Dagbók síra Gunnars hefur verið notuð
af dr. Jóni Þorkelssyni er hann reit Sögu
Jörundar hundadagakóngs, er kom ut
í Kaupmannahöfn 1892, og af dr. Helga I’-
Briem í Sjálfstæði íslands 1809, er kom
út í Reykjavík 1936. Báðir þessir ágætu
fræðimenn taka orðréttar tilvitnanir úr
handriti síra Gunnars, en á stundum hafa
þeir ekki lesið eins.
Dagbókin er varðveitt i eiginliandarriti
síra Gunnars, Lbs. 1135, 8vo í Landsbóka-
safni íslands. Er hún rituð heldur smárri
hendi og á stundum allvont að lesa. —"
Sennilegt tel ég, uð liann hafi ritað mein
liluta daghókarinnar jafnóðum sér til
minnis og fróðleiks, og fyrst og fremst
í þeim tilgangi, sem ég hef þegar vikið
að. Þó er á nokkrum stöðum ekki rett
dagaröð og eyður eins og ætlað hafi ver-
ið að ba-ta inn í síðar. Getur þetta hvort
tveggja verið eðlilegt, þó að um venju-
lega dagbók sé að ræða. Dagbókin er hér
gefin út eins nákvæmlega og ég hafði tök
á, en stafsetningu og greinarmerkjum er
snúið til þess sem nú tíðkast.
Jún Gíslason.