Félagsbréf - 01.03.1961, Blaðsíða 31

Félagsbréf - 01.03.1961, Blaðsíða 31
FÉLAGSBRÉF 21 fyrir öllu, sem hann hefur fengið frá öðrum, til að eiga það með öllum rétti. Og — hann á í rauninni aldrei neitt nema það, sem hann er. V. Þrátt fyrir hið geysimikla úrval ljóða og laga frá ýmsum löndum, sem Gagga kann að syngja, og allar þær tilbreytingar, sem hún getur gert á söngskrá sinni, hefur hún aldrei svo þjóðlagakvöld, að hún syngi ekki einhver Gyðingalög — og íslenzk lög. Og eitt er það, sem áheyrendur hennar hér á landi verða að fara á mis við: að heyra, hvernig hún flytur formálana að þessum íslenzku lögum i öðrum löndum. Þá tekst henni veru- lega upp. Öll ást hennar á Islandi og endurminningunum þaðan gerir þá formála óvenjulega hrífandi. Þegar hún lét gefa út í Englandi sýnishorn þeirra þjóðlaga, sem hún syngur, setti hún íslenzkt lag, StóSum tvö í túni, fremst í bókina. Hún gleymir aldrei að láta þess getið, að hún sé borin og barnfædd á íslandi, og hún er oft blátt áfram kölluð „hin fræga íslenzka söngkona.“ Einu sinni hafði hún í auglýsingu í Þýzkalandi verið kölluð „íslenzki næturgalinn“. Hún gerði skemmtilega athugasemd um þetta næsta skipti, sem hún söng: „Ég er enginn næturgali, og á ís- landi eru engir næturgalar. En ef þið viljið endilega kalla mig fugl, þá skuluð þið kalla mig mávinn úr NorSurhöjum.“ , Eins og geta má nærri, dettur Göggu ekki í hug að afneita sínu danska þjóðerni og föðurlandi. En landið, sem fóstraði hana í barnæsku, á svo djúp ítök í hjarta hennar, að henni finnst hún aldrei geta goldið því þakk- arskuld sína nógu rækilega. Ilún hefur áreiðanlega borið nafn Islands víð- ar en flestir aðrir og alltaf á þann hátt, að það hefur varpað ljóma á land og þjóð. Við íslendingar þurfum ekki að hafa vonda samvizku af því, þó að aðrir steli Göggu handa okkur við og við. Það er ekki nema lítil uppbót fyrir það, hvað mörgu hefur verið stolið frá okkur. Og það er Iíka mikið til í því, að Gagga Lund sé íslenzk. Hún hefur að vísu sínar meðfæddu gáfur frá foreldrum sínum, dönskum forfeðrum og formæðrum. En hún hefði aldrei orðið það sama, sem hún er, ef hún hefði ekki verið hér á Islandi á barnsaldri. Gagga hefur alls staðar vakið undrun manna með hæfileikum sínum að læra og tala tungumál. Auðvitað hefur hún að upplagi verið mjög næm á þetta. Meðal annars er alveg furðulegt, að hún skuli hafa haldið íslenzkunni svona vel við, eins ung og hún var, þegar hún fór héðan, eins slæm skilyrði
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Félagsbréf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Félagsbréf
https://timarit.is/publication/1060

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.