Félagsbréf - 01.03.1961, Qupperneq 31

FÉLAGSBRÉF
21
fyrir öllu, sem hann hefur fengið frá öðrum, til að eiga það með öllum
rétti. Og — hann á í rauninni aldrei neitt nema það, sem hann er.
V.
Þrátt fyrir hið geysimikla úrval ljóða og laga frá ýmsum löndum, sem
Gagga kann að syngja, og allar þær tilbreytingar, sem hún getur gert á
söngskrá sinni, hefur hún aldrei svo þjóðlagakvöld, að hún syngi ekki
einhver Gyðingalög — og íslenzk lög. Og eitt er það, sem áheyrendur
hennar hér á landi verða að fara á mis við: að heyra, hvernig hún flytur
formálana að þessum íslenzku lögum i öðrum löndum. Þá tekst henni veru-
lega upp. Öll ást hennar á Islandi og endurminningunum þaðan gerir þá
formála óvenjulega hrífandi. Þegar hún lét gefa út í Englandi sýnishorn
þeirra þjóðlaga, sem hún syngur, setti hún íslenzkt lag, StóSum tvö í túni,
fremst í bókina. Hún gleymir aldrei að láta þess getið, að hún sé borin
og barnfædd á íslandi, og hún er oft blátt áfram kölluð „hin fræga
íslenzka söngkona.“ Einu sinni hafði hún í auglýsingu í Þýzkalandi
verið kölluð „íslenzki næturgalinn“. Hún gerði skemmtilega athugasemd
um þetta næsta skipti, sem hún söng: „Ég er enginn næturgali, og á ís-
landi eru engir næturgalar. En ef þið viljið endilega kalla mig fugl, þá
skuluð þið kalla mig mávinn úr NorSurhöjum.“ ,
Eins og geta má nærri, dettur Göggu ekki í hug að afneita sínu danska
þjóðerni og föðurlandi. En landið, sem fóstraði hana í barnæsku, á svo
djúp ítök í hjarta hennar, að henni finnst hún aldrei geta goldið því þakk-
arskuld sína nógu rækilega. Ilún hefur áreiðanlega borið nafn Islands víð-
ar en flestir aðrir og alltaf á þann hátt, að það hefur varpað ljóma á land
og þjóð. Við íslendingar þurfum ekki að hafa vonda samvizku af því, þó
að aðrir steli Göggu handa okkur við og við. Það er ekki nema lítil uppbót
fyrir það, hvað mörgu hefur verið stolið frá okkur. Og það er Iíka mikið
til í því, að Gagga Lund sé íslenzk. Hún hefur að vísu sínar meðfæddu
gáfur frá foreldrum sínum, dönskum forfeðrum og formæðrum. En hún
hefði aldrei orðið það sama, sem hún er, ef hún hefði ekki verið hér á
Islandi á barnsaldri.
Gagga hefur alls staðar vakið undrun manna með hæfileikum sínum að
læra og tala tungumál. Auðvitað hefur hún að upplagi verið mjög næm á
þetta. Meðal annars er alveg furðulegt, að hún skuli hafa haldið íslenzkunni
svona vel við, eins ung og hún var, þegar hún fór héðan, eins slæm skilyrði