Félagsbréf - 01.10.1962, Page 9

ODYSSEIFUR
Loks hef ég hlýtt á Sírenurnar syngja.
Söngvum var ég fanginn djöfullegs mcrttar.
Banvœna fegurð drakk ég með eigin eyrum.
Loks hef ég hlýtt á Sírenurnar syngja.
Sœrótið dunar að nýju. Og Iþaka bíður
mitt ríki, mín höll, minn snarkandi arineldur.
Og veit: Sá einn sem vœddur er guðlegri kœnsku
má voga sér í nánd þeirra, megnar að hlusta
án þess að glatast, gista hið blómvaxna engi.
Eg sem hef hlýtt á Sírenurnar syngja
mun senn koma úr hafi, una kyrrlátum ströndum
með seiðmáttkar raddir runnar mér í blóð.