RM: Ritlist og myndlist - 01.03.1948, Blaðsíða 10

RM
Herra, segir Þórður, hann á allt
hálft við mig, en hefur engar nytjar
fjárins og engin afskipti sér veitt
um peninga, beiðst þessa eins hlut-
ar að fara utan með mér, og þótti
mér ósannlegt, að eigi réði hann,
þar sem hann lætur mig mörgum
ráða. Þótti mér og líklegt, að liann
mundi gæfu af yður hljóta, ef
hann kæmi á yðar fund.
Sjá vildi ég hann, segir kon-
ungur.
Svo skal og, segir Þórður, en
brottu er liann nú hrjáður nokkuð.
Konungur sendi nú eftir hon-
um, og er Hreiðar heyrði sagt, að
konungur vildi hitta hann, þá
gengur liann uppstert mjög og
nær á hvað sem fyrir var, og var
hann því óvanur, að konungur
hefði beiðzt fundar hans.
Hann var á þá leið búinn, að
hann var í ökulbrókum og hafði
feld gráan yfir sér.
Og er hann kemur fyrir kon-
ung, þá fellur hann á kné fyrir
honum og kveður hann vel.
Konungur svaraði honum hlæj-
andi og mælti: Ef þú átt við mig
erindi, þá mæl þú skjótt slíkt, er
þú vilt. Aðrir eiga enn nauðsvn að
tala við mig síðan.
Hreiðar segir: Mitt erindi þykir
mér skyldast, ég vildi sjá þig, kon-
ungur.
Þykir þér nú vel þá, segir kon-
ungur, er þú sér mig.
Vel víst, segir Hreiðar, en eigi
þykist ég enn til gjörla sjá þig.
HREIÐARS ÞÁTTUR HEIMSKA
Hvernig skulum við nú þá? segir
konungur, vildir þú, að ég stæði
upp?
Það vildi ég, segir hann.
Konungur mælti, er hann var
upp staðinn: Nú muntu þykjast
gjörla sjá mig mega.
Eigi enn til gjörla, 6egir Hreið-
ar, og er nú þó nær hófi.
Viltu þá, segir konungur, að ég
leggi af mér skikkjuna?
Það vildi ég víst, segir Hreiðar.
Konungur mælti: Við skulum
þar þó nokkuð innast til áður um
það málið. Þið eruð hugkvæmir
margir Islendingar, og veit ég eigi
nema þú virðir þetta til ginningar.
Nú vil ég það undan skilja.
Hreiðar segir: Enginn er til þess
fær, konungur, að ginna þig eða
ljúga að þér.
Konungur leggur nú af sér
skikkjuna og mælti: Hyggðu nú
að mér svo vandlega sem þig tíðir.
Svo skal vera, segir Hreiðar.
Hann gengur í kring um konung-
inn og mælti oft hið sama fyrir
munni sér: Allvel, allvel, segir
liann.
Konungur mælti: Hefur þú nú
séð mig sem þú vilt?
Að vísu, segir hann.
Konungur spurði: Hversu lízt
þér nú á mig þá?
Hreiðar svarar: Ekki hefir Þórð-
ur bróðir minn ofsögum frá þér
sagt, það er vel er.
Konungur mælti: Máttu nokkuð
að finna um það, er þú sér nú, og
8