Fréttablaðið - 10.12.2016, Blaðsíða 131

Ljóð m
una rödd
70 70145 145
211
12

„Algjörlega frábær bók … Ofsalega fallegt.“
Eiríkur Guðmundsson / Kiljan
✶✶✶✶
„Þetta er falleg bók, utan sem innan.“
Sölvi Sveinsson / Morgunblaðið
„Í þessari bók er allt vel gert. Þetta er ákaflega falleg bók. Örugglega áhrifamesta
verk sem Sigurður hefur sent frá sér á sínum ferli.“
Kolbrún Bergþórsdóttir / Kiljan
„Þetta er með allra bestu bókum hans og þá er mikið sagt.“
Jón Yngvi Jóhannsson / Víðsjá
„… ljóð Sigurðar Pálssonar í Ljóð muna rödd munu seint líða mér úr minni.
Svo sterk eru þau, fögur og magnþrungin og ægifögur sáttargjörð við lífið.“
Sigríður Albertsdóttir / Víðsjá
✶✶✶✶
„Verkið er svellandi óður til lífsins, óður til ástarinnar og sjónarhorns
skáldskaparins, sem er ljósið sem lýsir; hin eilífa bergvatnsá, birtan.“
Arnaldur Máni Finnsson / DV
„Meistaraverk.“
Egill Helgason / Kiljan
Metsölulisti
Eymundsson
ljóð vika 48
1.
29. nóvember –
05. desember 2016
L J Ó Ð1
www.forlagid.is – alvöru bókabúð á netinu
1. PRENTUN UPPSELD
2. PRENTUN Á ÞROTUM
3. PRENTUN VÆNTANLEG
TónlisT
Kórtónleikar
HHHHH
Jólatónleikar Mótettukórs
Hallgrímskirkju.
Stjórnandi: Hörður Áskelsson
Organisti: Mattias Wager
Einsöngvari: Maria Keohane
Hallgrímskirkja
þriðjudagurinn 6. desember
Sænsk jólastemning var í algleym-
ingi á tónleikum Mótettukórs
Hallgrímskirkju á þriðjudags-
kvöldið. Ástæðan var sú að organ-
istinn, Mattias Wager, er sænskur,
og einsöngvarinn, Maria Keohane,
er það líka. Wager er sérlega snjall
í að leika af fingrum fram og því
var spuni áberandi á efnisskránni.
Orgelspuni var oft á milli laga, og
í sumum tilvikum tók kórinn þátt
í spunanum. Engu að síður var
prógrammið ekki aðeins einhver
tilraunamennska, þarna var hefð-
bundin músík líka sem flutt var á
virðulegan máta.
Eða hvað? Ef ég á að segja alveg
eins og er þá saknaði ég þess síðar-
nefnda, þrátt fyrir að það hafi
vissulega verið til staðar. Það var
bara ekki nóg af því. Sópransöng-
konan Maria Keohane var mjög
ráðandi og þó hún hafi sungið
glæsilega Rejoice Greatly úr Mess-
íasi eftir Händel og annað í svip-
uðum dúr, voru hófsamari lög full
ýkt í meðförum hennar. Tilfinn-
ingasemin var of mikil, útkoman
átti það til að vera væmin. Söng-
konan GERÐI of mikið í stað þess
að leyfa tónlistinni að njóta sín í
einfaldleika sínum.
Wager var aftur á móti með allt
á hreinu við orgelið. Það sem hann
spilaði var svo sem ekki krefjandi,
en spunarnir hans voru skemmti-
legir. Þeir tóku á sig ólíkar myndir,
allt frá villtum sveitadansi yfir í
fjarlægar kirkjuklukkur. Orgelið
býr yfir ótal möguleikum – enda
er það kallað drottning hljóðfær-
anna. Kannski hefði mátt vera smá
einleikur á efnisskránni.
Kórinn söng fallega undir stjórn
Harðar Áskelssonar, hreint og af
innlifun. Spunarnir voru áhrifa-
ríkir. Það var  til dæmis  dásam-
legt þegar kórinn söng Hátíð fer
að höndum ein um leið og hann
gekk hægt inn í kirkjuna – sem
leystist svo á undursamlegan hátt
upp í allt annað lag. Sömuleiðis
var Heims um ból í lokin magnað.
En kórinn var bara í aukahlut-
verki á tónleikunum. Mistækur
einsöngurinn var alltof áberandi,
sem gerði dagskrána belgingslega.
Ekkert er eins jólalegt og þegar
Mótettukórinn syngur án ein-
söngs þekkta jólasálma. Stundum
er minna meira. Það hefði mátt
hafa í huga hér.
Jónas Sen
niðursTaða: Fínn en nokkuð til-
gerðarlegur einsöngur, kórinn söng
hins vegar prýðilega og organistinn
var góður.
Einfaldleikinn er stundum bestur
Þannig geymist tíminn
eftir barsmíðar hans. Þarna veit
heilt þorp af því hvað er á sey i
en tíðarandinn var þess eðlis að
enginn taldi sig þess umkominn að
skipta sér af. Þannig er lífið í þorp-
inu ekki eintóm póstkortasæla en í
endurliti æskunnar er allt samt svo
bjart og Bjartmari tekst vel að fanga
þennan áhyggjulausa blæ með létt-
um og gamansömum frásagnarstíl.
Hann dregur upp skemmtilegar
og fróðlegar mannlýsingar og lýsir
æskuvinum sínum einkar vel og af
miklum kærleika, einkum situr þó
Indi vinur hans eftir með lesand-
anum, Indi sem var alltaf snyrti-
legri en allir hinir, sem skipulagði
fyrsta fylleríið þeirra félaganna
með því að leggja á borð og hafa
til munnþurrkur og var bara allt of
líkur Paul McCartney. Eftirminni-
legur er einnig Meysi frændi, sem
gat ekki átt eina konu heldur vildi
eiga þær allar uns að því koma að
hann fékk magasár af eintómri
rómantík. Lýsingar Bjartmars af
sjálfum sér á unglingsárunum eru
einnig glettnar, hann lýsir því vel
hvernig hormónar sveifla fólki milli
svæsinnar minnimáttarkenndar og
upphafinnar sjálfsástar, fyrsta ástin
er krufin vandlega og þroskastigið
milli barns og fullorðins kannað af
virðingu og húmor.
Frásagnirnar eru stuttar og hnit-
miðaðar frekar en að um langa og
samfellda frásögn sé að ræða, meira
svipmyndir af aðstæðum en heild-
stætt skáldverk eða sjálfsævisaga.
Bókina prýða teikningar og mál-
verk eftir hinn fjölhæfa listamann
og einnig textabrot og ljóðsögur
sem brjóta bókina upp á skemmti-
legan hátt.
Í þessari bók lifa sögur og minn-
ingar góðu lífi og spretta fram hver
af annarri, vel varðveittur og vand-
lega pressaður tími og sannarlega
ekki týndur. Brynhildur Björnsdóttir
niðursTaða: Fallega unnið og
skemmtilega skrifað minningakver
sem aðdáendur Bjartmars eiga eftir að
njóta þess að lesa.
Í þessari bók er
tÍminn einmitt til
umræðu, bjartmar lÍtur
langt um öxl, alla leið til
æskunnar sem er kannski
það tÍmaskeið sem lifir
skýrast og sterkast Í
minningunni.
M e n n i n g ∙ F r É T T a B l a ð i ð 75l a u g a r D a g u r 1 0 . D e s e M B e r 2 0 1 6
1
0
-1
2
-2
0
1
6

0
4
:3
4
F
B
1
5
2
s
_
P
1
3
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
5
2
s
_
P
1
1
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
5
2
s
_
P
0
2
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
5
2
s
_
P
0
3
9
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
B
A
1
-0
F
7
4
1
B
A
1
-0
E
3
8
1
B
A
1
-0
C
F
C
1
B
A
1
-0
B
C
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
B

F
B
1
5
2
s
_
9
_
1
2
_
2
0
1
6
C
M
Y
K