Morgunblaðið - 20.10.2015, Blaðsíða 23

samfylgdina gegnum áratugina
og sendum sonum Helga og öðr-
um ástvinum okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Fyrir hönd Fimleikafélags
Hafnarfjarðar,
Viðar Halldórsson,
formaður.
Helgi Ragnarsson, félagi okk-
ar í Golfklúbbnum Setbergi, er
fallinn frá langt um aldur fram.
Helgi tók virkan þátt í starfi
klúbbsins og þótti til að mynda
algerlega ómissandi sem ræsir á
meistaramótum félagsins. Hon-
um var einkar lagið að stappa í
menn stálinu á teig. Þá féllu
gráglettnar athugasemdir sem
voru til þess fallnar að slá á þand-
ar taugar. Helgi leysti vel af
hendi ýmis störf sem hann vann
fyrir klúbbinn.
Hann þótti ekki síður ómiss-
andi í klúbbhúsinu og þegar kalt
„kaffi“ var í krúsinni gátu sög-
urnar runnið upp úr honum. Af
nægu var að taka, ekki síst sög-
um sem tengdust hans eigin af-
rekaskrá, sem var löng.
Helgi var mikil íþróttakempa á
árum áður, hann gerði garðinn
frægan sem knattspyrnumaður í
FH og hann kunni að segja frá
því þegar hann skallaði boltann
glæsilega í netið eftir horn sem
hann hafði sjálfur tekið.
Árangurinn í golfinu gat látið á
sér standa en engan bilbug var á
Helga að finna sem sagði þetta
mestan part labb fyrir sig, því
höggin væru svo fá og hann fengi
ekki mikið fyrir peninginn. Helgi
sagði gjarnan, ef misjafnlega
gekk:
„Ég á allar mínar bestu holur
eftir.“ Við vonum að hann sé að
spila sínar bestu holur á öðrum
stað nú.
Helga verður sárt saknað,
enda með allra skemmtilegustu
mönnum; húmoristi fram í fing-
urgóma. Sonum hans og þeirra
fjölskyldum sendum við, félagar
hans og vinir í golfinu, okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Stjórn og félagar í GSE.
Vinur minn og félagi Helgi
Ragnarsson er fallinn frá. Ég
kynntist Helga fyrst þegar við
bjuggum báðir í Fögrukinn hér í
bæ, hann tólf ára, ég tíu árum
eldri. Það sem tengdi okkur var
FH og þannig hefur það verið all-
ar götur síðan.
Helgi varð snemma mjög góð-
ur boltamaður og lék í öllum
flokkum FH, bæði í handbolta og
fótbolta, og vann þar til fjölda
titla. Þá varð hann snemma mjög
eftirsóttur þjálfari og kom víða
við með góðum árangri. Fyrir ut-
an mikla þjálfun hjá FH þjálfaði
hann unglingalandsliðið í knatt-
spyrnu um tíma og víða um land,
svo sem í Vestmannaeyjum, á
Norðfirði og á höfuðborgarsvæð-
inu. Þá þjálfaði hann í Færeyjum
og Noregi, þar sem lið hans vann
bæði bikar- og Noregsmeistara-
titilinn.
Hin seinni ár stundaði hann
golf eins og heilsan leyfði og varð
strax liðtækur í þeirri íþrótt.
Hvar sem Helgi fór var hann
hrókur alls fagnaðar enda bráð-
fyndinn og ekki síður uppátækja-
samur og gerði mörgum grikk, en
alltaf í gamni enda ekki til í hon-
um nokkuð illt Hann söng með
hinu fornfræga FH-bandi og átti
drjúgan þátt í að semja texta laga
þess.
Fyrir rúmum þrjátíu árum
stofnuðum við nokkrir vinir
félagsskapinn FHákarla og
lékum fótbolta meðan kraftar
entust. Þar var vel tekist á, því
keppnisskapið var fyrir hendi þó
skrokkurinn fylgdi ekki alltaf eft-
ir. Þarna naut Helgi sín enda létt-
ari og leiknari en flestir okkar
hinna.
Um tíma bjó Helgi hjá mér á
Hringbrautinni, eða Club 56 eins
og húsið var gjarnan kallað í
vinahópnum. Sá tími mun aldrei
gleymast enda vafasamt að annar
eins glaumur, grín og gaman
muni nokkurn tíma verða endur-
tekið.
Undanfarin ár átti Helgi við
erfiðan hjartasjúkdóm að etja,
sem dró mjög úr starfsorku hans,
en hann vann síðustu árin við
húsvörslu í Kaplakrika, heimili
FH-inga, og þar leið honum vel.
Helga verður sárt saknað í vina-
hópnum.
Hann var góður drengur, sem
öllum vildi gott gera, var traustur
vinur vina sinna og þótti vænt um
öll þau störf sem hann sinnti.
Við Birna sendum sonum
hans, þeim Sigursteini, Magnúsi
og Helga, og fjölskyldum þeirra
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Ingvar J. Viktorsson.
Fyrir 33 árum stofnuðum við,
tíu félagar, allir fyrrverandi
knattspyrnumenn úr FH, fé-
lagsskapinn FHákarlar. Helgi
Ragnarsson var einn af stofnend-
unum. Hópurinn stækkaði og
flestir urðum við sautján, en í dag
eru þrír fallnir frá, Þórir Jóns-
son, Halldór Fannar og nú Helgi.
Við spiluðum fótbolta innan-
húss, þar sem hugurinn bar okk-
ur hálfa leið og gamla keppnis-
skapið hinn helminginn. Á
sumrin fórum við í fjölskyldu-
ferðir og skemmtum okkur vel.
Helgi lífgaði alltaf upp á hóp-
inn enda hrókur alls fagnaðar
hvar og hvenær sem var. Alltaf til
í sprell og að hleypa keppni í leik-
inn þannig að tekið var á því,
jafnvel meir en hraustustu menn
þoldu. Alltaf var hann tilbúinn að
taka lagið í ferðalögum okkar og
rífa upp fjörið. Alltaf tilbúinn að
fara í fótbolta með börnunum og
skemmta þeim.
Helgi var mikill FH-ingur,
leikmaður bæði í handbolta og
fótbolta, og ekki síður var hann
mikill þjálfari og mjög eftirsóttur
sem slíkur. Við fylgdumst vel
með okkar manni þegar hann var
við þjálfun erlendis og ekki síður
þegar hann kom heim í frí, því þá
voru haldnar veislur sem sumar
urðu mjög eftirminnilegar.
Það verður skarð fyrir skildi í
okkar röðum með fráfalli Helga,
en við sem eftir erum munum
halda á lofti minningu góðs
drengs á meðan okkur endist
þrek og ævi.
Við félagarnir og makar okkar
sendum sonum Helga og fjöl-
skyldum þeirra okkar innilegustu
samúðarkveðjur og vitum að
minningin um góðan félaga mun
lifa um langan aldur.
Albert, Ársæll, Ásgeir,
Björn, Daníel, Dýri,
Gunnlaugur, Ingvar, Jón
Már, Jón Hinriks, Ómar,
Pálmi, Pétur og Viðar.
Við Helgi Ragg kynntumst
fyrir tæpum tuttugu árum á Set-
bergsvellinum er við vorum að
stíga okkar fyrstu skref í golfi.
Varð okkur strax vel til vina,
enda maðurinn léttur í lund og
skemmtilegur.
Ungur varð hann íþróttamað-
ur af lífi og sál og náði góðum ár-
angri í fótbolta og handbolta með
FH, félaginu sem hann unni af
heilum hug.
Síðar tók hann að sér þjálfun
víða um land, sem og í Færeyj-
um, og í Noregi gerði hann lið sitt
að Noregsmeisturum í hand-
knattleik.
Þegar hann hafði stundað golf
í nokkur ár fór líkaminn að gefa
sig.
Hann fékk nýja mjaðmarliði
og nýtt hné. Ýmsar tegundir
gigtar voru líka farnar að láta á
sér kræla. En áhuginn og þörfin
fyrir hreyfingu var enn til staðar
og var farið í golf þegar hægt var,
þótt það yrði stöðugt erfiðara.
Fyrir um fimm árum þurfti
hann í hjartaaðgerð og hún tók
sinn toll, en enn var barist.
Golfklúbbur Setbergs, klúbb-
urinn okkar, efndi til golfferðar
til Spánar í september síðastliðn-
um í tilefni tuttugu ára afmælis
klúbbsins. Við Helgi vorum her-
bergisfélagar í þessari ferð, sem
hann hlakkaði mikið til.
Og út fórum við, en nú var
þrek hans þorrið. Hann náði
þrisvar að spila níu holur og það á
þrjóskunni einni saman. Eftir
það veiktist hann af brisbólgu,
var lagður inn á spítala og lést
þar eftir rúmlega viku dvöl.
Því miður get ég ekki fylgt vini
mínum síðasta spölinn en hugur-
inn verður hjá sonum hans þrem-
ur og ástvinum, sem ég sendi
mínar innilegustu kveðjur.
Vonandi er vinur minn nú laus
úr þeim fjötrum sem líkaminn
var bundinn síðustu árin og ég sé
hann fyrir mér á hraðferð um
íþrótta- og golfvelli eilífðarinnar.
Bjarni Gunnar.
Kæri vinur.
Mig langar til að kveðja þig,
Helgi Ragnarsson, með nokkrum
orðum. Vinskapur okkar, sem
hófst fyrir nærri 45 árum, er
bjartur af góðum minningum og
frábærum stundum, sem við átt-
um saman og vil ég þakka þær.
Helgi var góður í fótbolta og
líka í handbolta, en þar áttum við
flestar okkar íþróttastundir sam-
an og urðum saman Íslands-
meistarar með FH í 1. flokki, sem
var til hér á árum áður. Þar sýndi
hann snilldartakta sem leik-
stjórnandi og var sérstaklega
flinkur að gefa inn á línuna.
„Vertu alltaf tilbúinn á línunni,
Bjössi, annars nenni ég ekki að
gefa á þig.“ Hann var ekkert að
flækja hlutina.
Margar af góðum stundum
okkar Helga voru með FH-band-
inu, sem við stofnuðum á sínum
tíma, og tróðum upp með söng-
atriði í nokkur ár á árshátíðum
hjá FH.
Við eyddum mörgum kvöldum
í að velja lög og semja nýja texta
um FH-inga og félagið okkar.
Við tókum að okkur að syngja,
en þurftum gott tónlistarfólk í
bandið, eins og Svanhvítu Magg,
Dýra Guðmunds, Halldór Fann-
ar, Jón Jónasar, Ragga Gísla og
söngmanninn góða Guðmund
Sveinsson. Í minningu Helga
held ég að nú sé komið að því að
safna þessum textum saman í lít-
ið kver.
Við Helgi unnum saman í
Berki hf. í Hafnarfirði í mörg ár
og þar var sama uppi á teningn-
um, við vorum með söngatriði á
árshátíðum þar sem við fluttum
frumsamin ljóð um eigendur og
starfsmenn Barkar. Það voru
ógleymanlegar stundir sem við
Helgi áttum saman við þessa
textaiðju og bundu vinskap okkar
vel saman.
Afreksskrá Helga í íþróttum,
bæði sem leikmaður og þjálfari,
er glæsileg, bæði í fótbolta og
handbolta.
Ég má þó til með að nefna það
að Helgi náði þeim árangri að
verða Fyrirtækjameistari KKÍ
(já, Körfuknattleikssambands Ís-
lands) undir nafni Barkar hf.,
sem segir ekki bara mikið um víð-
tæka hæfileika Helga í íþróttum
heldur líka hina miklu upp-
sprettu hugmynda og áræðis sem
hann bjó yfir, því hann átti hug-
myndina að þátttöku í þessu
móti. Og þótt Hjörtur Hansson
og Kristján Arason hafi skorað
90% af stigunum var það Helgi
sem bjó til liðið og rétta liðsand-
ann. Mynd af þessu liði, sem hon-
um þótti mjög vænt um, hefur
hangið lengi uppi á vegg á heimili
Helga og er ein af mörgum rós-
um í hnappagat hans á farsælum
íþróttaferli, sem leikmaður og
þjálfari.
Helgi var mjög lifandi og hug-
myndaríkur í öllu sem hann tók
sér fyrir hendur og lágu skap
okkar og skoðanir mjög vel sam-
an.
Hann var húmoristi af guðs
náð, uppátækjasamur og með
góða nærveru.
Þegar við hittumst var faðm-
lag alltaf í boði, þétt, hlýtt og
notalegt.
Þótt söknuður sé mikill munu
ljúfar minningar um okkar góðu
samverustundir lifa frá árunum í
SJÁ SÍÐU 24
MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. OKTÓBER 2015
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
BJÖRN REYNIR ALFREÐSSON,
Lækjarbakka 9, Selfossi,
lést á Landspítalanum
laugardaginn 10. október.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
miðvikudaginn 21. október klukkan 15.
.
Ólöf Björnsdóttir, Alfreð Björnsson,
Jónína K. Björnsdóttir, Elín K. Björnsdóttir,
Óskar S. Björnsson, Ástþór Björnsson,
Freydís Björnsdóttir, Guðlaug Björnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HAUKUR KRISTJÁNSSON
vélstjóri,
lést í faðmi ástvina sinna þann 16. október
á heimili sínu að Hraunbúðum í
Vestmannaeyjum. Útförin fer fram frá
Landakirkju 31. október klukkan 14.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Karen, Friðborg og Fjóla Hauksdætur.
Ástkær móðir okkar,
DAGRÚN GUNNARSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu í Reykjavík
sunnudaginn 18. október.
Jarðarförin fer fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu. Fyrir hönd aðstandenda,
.
Emil Theodór Guðjónsson,
Sveinn Guðjónsson,
Gunnar Guðjónsson,
Anna Guðný Guðjónsdóttir.
Ástkær móðir okkar,
HRAFNHILDUR JÓNASDÓTTIR
frá Helgastöðum í Reykjadal,
lést á Heilbrigðisstofnun Norðurlands
á Húsavík síðastliðinn laugardag.
.
Börn hinnar látnu.
Ástkær faðir minn,
JÓN LEIFUR MAGNÚSSON
frá Akbraut,
lést á Lundi föstudaginn 16. október.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Linda Ósk Jónsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GRÉTAR ÓTTAR GÍSLASON,
Dalsgerði 6a, Akureyri,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri
miðvikudaginn 14. október.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 23. október klukkan 13.30.
.
Kristín Baldvina Jónsdóttir,
Margrét Vala Grétarsdóttir, Jón Gunnar Guðmundsson,
Baldvin Þór Grétarsson, Jóhanna S. Sigurðardóttir,
Kristín Sigrún Grétarsd., Hörður Már Guðmundsson,
Anna María Grétarsdóttir, Erlendur N. Hermannsson,
Anna Kristín Guðjónsdóttir,
afa- og langafabörn.
Ástkær móðir okkar og amma,
GUÐRÚN OSVALDSDÓTTIR,
Traðarbergi 1, Hafnarfirði,
lést á líknardeild Landspítalans
sunnudaginn 18. október.
.
Sigurður Ingi Sigurðsson,
Jóhanna Guðrún Sigurðardóttir,
Guðrún Helga Guðbjartsdóttir,
Þórdís Gyða Guðbjartsdóttir,
Herdís Rut Guðbjartsdóttir.
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ESTER BRYNDÍS AXELSDÓTTIR
frá Læk, Skagaströnd,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
15. október 2015.
Jarðarförin fer fram frá Áskirkju
föstudaginn 23. október 2015 klukkan 11.
.
Benóný Pétursson,
Pétur Benónýsson,
Ásgeir Benónýsson, Gyða Waage,
Sigurdís Benónýsdóttir, Einar S. Steingrímsson,
barnabörn og barnabarnabörn.