Morgunblaðið - Sunnudagur - 01.11.2015, Qupperneq 49

1.11. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 49
Gunnar Þórðarson og Þórir
Baldursson verða heiðurs-
gestir á tónleikum í
Háskólabíói á laugardag
klukkan 20. Þar verður Rúnars
Júlíussonar minnst en hann hefði
orðið sjötugur í ár. Ferill hans verður
rakinn og margir listamenn koma
fram, meðal annars synir hans Baldur
og Júlíus og sex barnabörn.
2
Í Ráðhúsi Reykjavíkur
stendur nú yfir farandsýning
þar sem japanskir samtíma-
listamenn túlka á fjölbreyti-
legan hátt verk listamannsins
Toshusai Sharaku, sem var uppi á
18. öld. Hann er þekktur fyrir port-
rettmyndir af leikurum.
4
Jón Axel Björnsson mynd-
listarmaður opnar í dag, laug-
ardag, klukkan 13 sýningu í
Studio Stafni við Ingólfsstræti
sem hann kallar „Uppstillingar“. Þar
sýnir hann ný myndverk og segir
kveða við nýjan tón í verkunum.
5
Svokallaður Listasprettur
verður í sýningarsölum An-
arkíu, Hamraborg 3 í Kópa-
vogi, á laugardag klukkan 15.
Anna Karin Júlíussen og Sigríður
Ólafsdóttir kynna nýjar ljóðabækur
sínar, hljómsveitin Foreign land kynn-
ir nýjan hljómdisk og þá gefur að líta
sýningar Kristínar Tryggvadóttur og
Sólrúnar Halldórsdóttur.
3
Virtur ensku strengjakvartett,
Coull Quartet, kemur fram
á tónleikum Kammermúsík-
klúbbsins í Hörpu á sunnu-
dagskvöldið. Á efnisskránni eru
strengjakvartettar nr. 1 og 2 eftir Haf-
liða Hallgrímsson og kvartett eftir
Claude Debussy.
MÆLT MEÐ
1
Á þessari sýningu er ég með víða skír-skotun í hugmyndir um hvarfpunkt,“segir Olga Bergmann um sýninguna
sem hún opnar í öllum sölum Listasafns ASÍ
í dag, laugardag, klukkan 15. Hvarfpunktur
er sjónhverfing um þrívídd á tvívíðum mynd-
fleti þar sem samsíða línur í fjarvídd dragast
saman í einn punkt. „Í vistfræðilegum skiln-
ingi erum við stödd á barmi spírals og ég
fjalla á minn hátt um það,“ bætir hún við.
„Ég hugsa þar um hvarfpunkt í þeirri merk-
ingar að afar hraðar breytingar eiga sér nú
stað og við vitum ekki hvert það leiðir okk-
ur. Þetta hefur marglaga merkingu og ég
fæst við að tengja þetta saman í tungumál-
inu – og í verkum. Eitt er stórt samklipp,
gert úr National Geographic-tímaritum, þá
eru hér skúlptúrar út trjábolum, mold og
steypu; í Arinstofu er innsetningin „Fugl-
arnir“, þeir stara á mann, og í Gryfju er
myndbandsverk: þar erum við á barmi
hringiðunnar.“
OLGA BERGMANN SÝNIR Í ÖLLUM SÖLUM LISTASAFNS ASÍ
Staðið á barmi hringiðunnar
VERKIN Á SÝNINGU OLGU BERG-
MANN BYGGJAST Á MARGSKONAR
VÍSUNUM Í HVARFPUNKTA.
„Í vistfræðilegum skilningi erum við stödd á barmi spírals,“ segir Olga. Hún er hér á sýningunni.
Morgunblaðið/Eva Björk
en ég byrja daginn á að blása; áður en ég
næ að hugsa um eitthvað annað þá flýti ég
mér að taka upp hornið, æfi mig og held
mér í formi.
Hvað ég blæs? Ég æfi í ákveðnu hugs-
analeysi, ef svo má segja. Reyni að aftengja
mig umhverfinu. Fyrir utan að æfa mig til
að vera líkamlega í formi við að blása, þá
reyni ég að nálgast einskonar hugleiðsluást-
and. Ná einhverskonar flæði og truflast ekki.
Best er að ná því ástandi á tónleikum, þá
held ég að besta tónlistin verði til.“
Frábær djasssena hér
Nú er þessi nýi diskur að koma út, er næsta
verkefni þegar komið í farveg?
„Ég er nú oft með tvær til þrjár hug-
myndir bak við eyrað,“ svarar hann. „Svo er
spurning hvað verður ofan á.“ Hann hefur
hingað til unnið plöturnar sínar sem eina
heild. „Yfirleitt er ég búinn að sjá hljóm-
sveitina fyrir mér áður en ég skrifa músík-
ina, og jafnvel hverjir eru í henni.“
Og hvernig semur hann?
„Ég sit við píanó og skrifa lögin upp. Ef
það er flókið þá hamra ég hugmyndirnar inn
í tölvuna og spila þær þannig út. Síðan er
alltaf rúm fyrir breytingar, nýja kafla og
spuna. En stórsveitarmúsíkin er meira nið-
urnjörvuð, því margir eru í sveitinni.“
Hvað hefur hann að segja um djasssenuna
á Íslandi í dag?
„Mér finnst hún frábær. Það mættu vera
fleiri staðir að spila á en ekki vantar mann-
skapinn eða músíkina. Maður hefur tekið
eftir því undanfarið að ferðamenn eru að
skila sér vel á djasstónleika, leita þá gjarnan
uppi.
En margir fínir hljóðfæraleikarar hafa
verið að koma fram og það er líka mikill
metnaður í þeim eldri. Fólk vill gera vel og
halda tónlistinni lifandi. Og frábærum plöt-
um er dælt út. Eini gallinn er að maður veit
ekki á hvaða formati á að gefa út, ekki eiga
allir geislaspilara lengur. Og það er ekki
eins og að plötuútgáfa sé myljandi gróðab-
isness í dag. Músík sem gefin er út á Íslandi
er meira og minna hugsjónamennska.“
„Mér finnst Stórsveitin hafa verið í stöðugri framför og sérstaklega síðustu tvö til þrjú árin. Hún er orðin skrambi góð,“ segir Jóel Pálsson og hampar tenór-
saxinum við hlið Kjartans Valdimarssonar píanóleikara sem útsetti lög hans og stjórnar Stórsveit Reykjavíkur á útgáfutónleikum á mánudagskvöld.
Morgunblaðið/Eggert