Morgunblaðið - 01.10.2016, Blaðsíða 37

MINNINGAR 37
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. OKTÓBER 2016
Yndislega Svana
mín er farin og ég
sakna hennar svo
sárt.
Ég á ótal minningar um Svönu,
við þekktumst nær alla okkar
ævi, frá því að við vorum sex ára
gamlar. Svana var alltaf svo skap-
andi og svo uppátækjasöm. Við
brölluðum svo margt saman og
Svana átti yfirleitt heiðurinn af
þeim uppátækjum.
Það var hennar hugmynd þeg-
ar við vorum á línuskautum og
létum lögregluhund draga okkur
á fleygiferð niður brekkurnar.
Það var hennar hugmynd þegar
við gengum í hús á Álftanesi að
sníkja nammi á öskudaginn, fór-
um svo heim og skiptum um bún-
inga til þess að geta farið aftur í
sömu hús og fengið meira. Það
var hennar hugmynd þegar við
keyptum okkur litlar hvítar mýs
til að eiga saman (foreldrum okk-
ar til mikillar mæðu). Það er
ógjörningur að segja frá öllu því
sem við gerðum saman en það var
alltaf gaman að vera með Svönu.
Svana var sniðug en hún var
líka svo góð og hún var góð vin-
kona. Það var ríkt í henni að gæta
þeirra sem hún elskaði. Það var
sérstaklega áberandi þegar við
vorum unglingar, þá passaði hún
mig, passaði að ekkert illt kæmi
fyrir mig.
Þegar við vorum ungar konur
gáfum við hvor annarri fallegan
hring. Svana grínaðist mikið með
að þetta væru trúlofunarhring-
arnir okkar og fyndnast fannst
henni þegar ég svo gifti mig. Hún
sagði að hún hefði auðvitað átt að
fara með í brúðkaupsferðina.
Hún hefur alltaf verið reglulegur
gestur á okkar heimili og var allt-
af til í að spjalla ef maður þurfti á
því að halda.
Þegar hún seldi húsið okkar
fyrir stuttu svaraði hún frá mér
ótal símtölum af stakri þolin-
mæði, ég var víst ágengasti og
erfiðasti viðskiptavinur hennar.
Svönu fannst það bara fyndið, ég
var vinkona hennar.
Sú sterka taug sem tengdi okk-
ur saman slitnaði aldrei. Eftir að
við urðum fullorðnar hættum við
að leika okkur á línuskautum og
sníkja nammi en hún var samt
alltaf hluti af lífi mínu. Eftir að
Karen fæddist var það hún sem
fékk að njóta allra uppátækja
Svönu. Hún var svo góð og
skemmtileg mamma, það fékk ég
svo oft að sjá þegar dætur okkur
léku sér saman. Svana var alltaf
dugleg að fara í ferðalög með
Karen og gera ýmislegt skemmti-
leg með henni. Þær mæðgur fóru
með okkur í útilegur og Svana var
að sjálfsögðu alltaf eins og hún
væri að fara á ball, í hælaskóm og
pels á tjaldstæðinu.
Svana hefur alltaf verið töffari
og ég trúi því að hún verði áfram
töffari þar sem hún er núna.
Hvíl í friði, kæra vinkona.
Ólöf Ösp Guðmundsdóttir.
Það er á erfiðum degi sem við
vinkonurnar hittumst í þetta
sinn, ein af okkur hefur kvatt
þennan heim og eftir sitjum við
með sorg og söknuð í hjarta.
Það er manni fjarlægt að
hugsa til þess að ung, falleg kona,
eins og Svana, kveðji okkur svona
fljótt.
Við lítum yfir farinn veg, skoð-
um myndir og rifjum upp
skemmtilegar stundir.
Þegar við hugsum til Svönu og
uppvaxtaráranna á Álftanesi er
Svanlaug
Ingvadóttir
✝ SvanlaugIngvadóttir
fæddist 28. júní
1981. Hún lést 22.
september 2016.
Útför Svanlaug-
ar fór fram 30.
september 2016.
ótalmargt sem kem-
ur upp í hugann.
Svana var eldklár,
lærði bæði á þver-
flautu og píanó. Hún
var mjög skapandi
og mikill prakkari.
Hún var alltaf flott,
sama hvaða „look“
hún tók upp hverju
sinni gegnum árin
þá bara gekk það
upp. Svana snerti
við flestum sem hún hitti, það
þótti einfaldlega öllum vænt um
Svönu enda sést það nú glögglega
hvað hún var vinamörg. Einhvern
veginn tókst henni að halda góðu
sambandi við alla. Hún var kær-
leiksrík, uppátækjasöm, fyndin,
frábær og hreint út sagt mögnuð
manneskja. Hún mun alltaf eiga
sérstakan stað í hjörtum okkar.
Það gleymir engin okkar Álfta-
nesstelpnanna þegar Svana kom
heim eftir erfiða hjartaaðgerð.
Hún var tólf ára og hafði keypt
sér ofurtöff leðurvesti, sem okkur
langaði allar að eignast. Hún var
mætt til baka til þess að sigra
heiminn. Ekki skemmdi það fyrir
að vera með það í farteskinu að
þekkja strákahljómsveitina „The
Boys“ persónulega, hversu kúl
gat ein manneskja verið?
Það gladdi okkur mikið þegar
Svana eignaðist dóttur sína, Kar-
en Líf. Svana sýndi það líka að
hún var góð móðir og brölluðu
þær mæðgur margt saman, hvort
sem það var að taka þátt í fót-
boltamótum, fara í útilegur, til út-
landa og svo margt annað. Karen
átti allan hug og hjarta Svönu frá
fyrstu stund.
Það er svo sárt að hugsa til
þess að Svana sé farin. Þegar við
hittumst allar síðast hefði okkur
ekki dottið í hug að þetta yrði í
síðasta skipti sem við værum all-
ar saman. Stórt skarð hefur
myndast í vinahópinn en allar
skemmtilegu minningarnar með
Svönu munu smátt og smátt
hugga og fylla það ró og þakklæti.
Við vitum líka og það veitir okkur
huggun að núna hvílir Svana í
heimi okkur æðri þar sem hún er
umvafin hlýju og kærleika.
Elsku Karen Líf, Arnrún,
Ingvi, Anton, Þórður og fjöl-
skyldur, við vottum ykkur okkar
innilegustu samúð á þessum erf-
iða tíma. Við munum alltaf minn-
ast og sakna Svönu.
Margs er að minnast, margs er
að sakna.
Þegar þú ert sorgmæddur,
skoðaðu þá aftur huga þinn,
og þú munt sjá að þú grætur
vegna þess sem var gleði þín.
(Úr Spámanninum)
Dagbjört, Emilía Lóa,
Hrafnhildur, Ingibjörg,
Katrín, Katrín Rósa, María,
María Fjóla, Ólöf, Sigrún
Ósk, Sonja Dögg, Viktoría
og Brimrún.
Elsku fallegi engillinn minn.
Ég finn svo sterkt fyrir nærveru
þinni, og þetta er svo sárt: Að
glíma við þennan sjúkdóm, sem
við báðar þurftum að ganga í
gegnum á lífsins braut. Upplifa
það, sem ekki allir skilja og oftast
fordæma. Ef ég hefði bara vitað
um það sem þú varst að ganga í
gegnum, þá hefði ég mætt á stað-
inn til að reyna bjarga þér. Þú
varst eins og stóra systir mín,
sem ég leit svo upp til. Aldrei
hefði ég getað hugsað mér, að þú
myndir verða á undan mér að
kveðja þennan heim. Sú hugsun
var svo fjarri mér.
Manstu tímabilið þar sem ég
klæddi mig, málaði og litaði hárið
á mér alveg eins og þú? Fólk hélt
meira að segja að ég væri þú í
skírninni hennar Karenar. Þetta
var skondið tímabil, en það segir
svo mikið um, hversu mikið ég leit
upp til þín. Mér fannst þú dugleg í
öllu sem þú tókst þér fyrir hend-
ur. Varst í námi og ætlaðir þér að
verða löggiltur fasteignasali.
Minnist þess þegar við vorum
báðar að vinna saman á fasteigna-
sölu, hvað okkur fannst þetta
báðum spennandi og krefjandi
starf. Þú varst dugleg að læra
nýja hluti og áttir alltaf auðvelt
með að læra. Svo var alltaf stutt í
húmorinn hjá þér; hvað það gat
oft verið gaman hjá okkur.
Fékkst mann til að veltast um af
hlátri og hafa gaman af lífinu.
Góðmennskan var þér í blóð bor-
in, og þú varst alltaf afskaplega
gjafmild. Eftir að hafa lokið
saumanámskeiði gerðir þú þér
lítið fyrir og saumaðir sumar flík-
urnar á þig sjálf. Hafðir góðan
fatasmekk og varst alltaf vel til
höfð. Sinntir um alla þá sem
minni máttar voru og fordæmdir
ekki þá sem voru minni máttar.
Þú varst líka alltaf dugleg að hitta
annað fólk, og mikil félagsvera.
Þannig komst maður líka í tengsl
við margt fólk. Varst afskaplega
nákvæm í öllu sem þú tókst þér
fyrir hendur. Nærgætni var þér
eðlislæg þegar kom að öðru fólki,
og þú léttir upp umhverfið með
glettni og hlýju. Það var ekki
hægt að hugsa sér betri vinkonu
en þig; hægt að treysta þér fyrir
öllu og svo gott að tala við þig.
Einu sinni komumst við meira að
segja að því að við vorum báðar í
krabba-stjörnumerkinu og þá
jókst skilningurinn okkar á milli;
af hverju okkur líkaði svona vel
hvorri við aðra. Við skildum hvor
aðra fullkomlega.
Aldrei hefði mér heldur dottið í
hug þegar við sögðum við Karen
að ég væri guðmóðir hennar, og
að ég ætti að vera til staðar fyrir
hana, ef eitthvað kæmi fyrir þig,
að þú myndir falla frá tveimur ár-
um síðar. Elsku Svana mín, ég
mun ætíð verða til staðar fyrir
Karen.
Hún er ljósið mitt í sorgar-
myrkrinu núna. Ég bið almættið
að blessa hana og fjölskyldu þína
á erfiðri sorgarstundu. Ég veit að
þú sjálf munt verða til staðar fyr-
ir okkur öll sem eftir sitjum og
syrgjum þig. Elsku engillinn
minn, þú lifir áfram í hjarta mínu.
Veit að Guð varðveitir þig og
verndar. Takk fyrir minningarn-
ar og kærleikann sem þú fylltir líf
mitt með.
Þín,
Steinunn (Steina).
Elsku, fallega vinkona mín.
Gleði, umhyggja og ást var það
sem einkenndi þig og okkar vin-
skap. Við áttum margar góðar
stundir saman og minningar okk-
ar mun ég varðveita vel og mun
ég ávallt minnast þín með gleði.
Mér þykir sárt að hugsa til þess
að við munum ekki búa til fleiri
minningar saman í framtíðinni.
Þú varst einstaklega hjartahlý og
varst alltaf tilbúin til að rétta
fram hjálparhönd ef eitthvað
bjátaði á. Einstaklega gaman var
að fara með þér út að borða þar
sem þú valdir þér alltaf mest
framandi matinn á matseðlinum
og þegar heim til þín var komið
var alltaf gourmet-matur á boð-
stólnum og varstu alltaf óhrædd
við að prufa eitthvað nýtt.
Þú varst falleg að innan sem
utan og það sem einkenndi þig
var hversu opin þú varst. Þú áttir
ekki í erfiðleikum með að kynnast
fólki og voru allir velkomnir hjá
þér. Þú varst vinamörg, með enga
fordóma gagnvart öðru fólki sem
fékk mig oft til þess að vera opn-
ari fyrir fólki. Raunveruleikinn er
kaldur og bjóst ég aldrei við því
að þú myndir kveðja þennan heim
svona snemma. Fallegi engillinn
minn, söknuður er það sem er
efst í huga og tilhugsunin um að
við munum ekki hittast aftur.
Ég votta elsku fallegu Karen
Líf og fjölskyldu þinni mína
dýpstu samúð á þessum erfiða
tíma.
Þér ég þakka
vináttu og góðar stundir
Hlýja hönd og handleiðslu,
okkar stundir saman.
Bjartar minningar lifa
ævina á enda.
Elska þig og sakna þín, yndið
mitt.
Hvíldu í friði, elsku Svana.
Þín vinkona
Arndís.
Elsku fallega og góða Svana
mín.
Ég hreinlega trúi ekki að þú
sért farin og að ég sjái þig ekki
aftur, sú hugsun er mér óbærileg.
Við áttum svo margar frábærar
stundir saman sem ég mun
geyma í hjarta mínu um ókomna
tíð.
Við skemmtum okkur alltaf
svo vel saman. Við gátum spjallað
og hlegið endalaust og ég man
eftir ófáum hlátursköstum með
tilheyrandi tárum og magaverkj-
um. Ég man allar sumarbústað-
arferðirnar okkar, alla kaffihúsa-
hittingana, öll þau góðu skipti
sem við stelpurnar fórum út að
borða, margra klukkustunda
löngu símtölin, heimsóknirnar og
nú síðast þau skipti sem þú komst
með okkur Arndísi að læra í HR.
Þú varst mér svo dýrmæt vin-
kona. Þú varst svo traust og vildir
allt fyrir mann gera. Þú vildir
hjálpa öllum í kringum þig en
varst svo ótrúlega þakklát og
kunnir svo vel að meta ef maður
gerði eitthvað fyrir þig, sama
hversu smásmugulegt það var.
Þú varst svo opin og skemmtileg
og varð það til þess að þú áttir
fjöldann allan af vinum frá öllum
heimshornum. Þú varst svo opin
fyrir því að kynnast nýju fólki og
tókst öllum eins og þeir voru. Þú
sást það góða í fólki og varst ekki
að einblína á það slæma í fari
fólks eins og fólk hefur tilhneig-
ingu til að gera. Þú varst ekki
mikið fyrir að tala illa um fólk og
varst sífellt að hrósa öðrum. Þú
varst til dæmis sífellt að hrósa
mér og segja eitthvað fallegt við
mig og fyrir það er ég þér þakk-
lát.
Þú varst alveg sérstök mann-
eskja. Þú varst svo góð og það var
svo ótrúlega mikið í þig varið. Þú
varst eldklár og varst fljót að átta
þig á hlutunum og náðir árangri í
hverju því sem þú tókst þér fyrir
hendur. Þú hafðir alveg einstak-
lega skemmtilegan húmor og það
var alltaf stutt í grínið. Þú varst
einn mesti matarunnandi sem ég
þekki og varst óhrædd við að
prófa nýjan og framandi mat,
annað en matvanda ég. Þér
fannst alltaf svo fyndið hvað ég er
matvönd og reyndir að fá mig til
að smakka hitt og þetta með mis-
góðum árangri. Þú varst líka dug-
leg að bjóða mér í mat og dekr-
aðir við mig í mat og drykk þegar
ég fór í mat til þín en þú varst al-
veg sérstaklega hæfileikaríkur
kokkur. Þegar ég kom í mat til
þín var ekkert sparað og lumað-
irðu svo á góðum eftirrétti sem þú
varst yfirleitt búin að baka. Þú
varst líka svo gjafmild og þegar
ég fór í heimsókn til þín fór ég
nær aldrei tómhent heim. Mig
langar að leyfa eftirfarandi ljóði
að fylgja en mér finnst það eiga
vel við.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Það var heiður að fá að kynn-
ast þér og munt þú ávallt lifa í
minningu minni. Mikið á ég eftir
að sakna þín, elsku vinkona.
Hvíldu í friði og guð geymi þig og
varðveiti.
Ég vil votta yndislegu dóttur
þinni, Karen Líf, og fjölskyldu
þinni mína dýpstu samúð. Guð
gefi þeim styrk á þessum erfiðu
tímum.
Þín vinkona,
Helena Svava Jónsdóttir.
Ástkæri eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN ANTON JÓNSSON,
Drafnarbraut 4, Dalvík,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans 25.
september 2016. Jarðarförin fer fram í
Dalvíkurkirkju mánudaginn 3. október klukkan 13.30.
.
Hekla Tryggvadóttir,
börn, barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát
elskulegs föður, tengdaföður, afa og
langafa,
SVANLAUGS ELÍASAR LÁRUSSONAR,
Skólastíg 14,
Stykkishólmi.
.
Sara E. Svanlaugsdóttir, Jónas Jónsson,
Gunnar Svanlaugsson, Lára Guðmundsdóttir,
Lárus Þ. Svanlaugsson, Helga Harðardóttir,
Anna Kr. Svanlaugsdóttir, Ingvar G. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug vegna andláts og útfarar elskulegs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
GUÐNA KARLSSONAR.
Sérstakar þakkir fær hjúkrunar- og
starfsfólk á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð
fyrir einstaka umönnun og hlýlegt viðmót.
.
Inga Kristjánsdóttir,
Viktoría Guðnadóttir, Annemieke Knol,
Kristján Guðnason, Jurgita Govedaite,
Sigþrúður Guðnadóttir, Grímur Anton,
Jasmín, Viktor Smári, Helgi Bjartur,
Arnar Tindur, Rakel Anna, Óðinn og Elías Guðni.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegrar móður, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
GÍSLÍNU JÓNASÍNU JÓNSDÓTTUR,
dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund,
áður Gnoðarvogi 28, Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
deildar V-2 á Grund fyrir umönnun og hlýju.
Blessuð sé minning hennar.
.
Jón Karel Leósson,
Regína Magnúsdóttir, Bjarni Júlíusson,
María Magnúsdóttir,
Sigríður Magnúsdóttir,
Fjóla Hilmarsdóttir,
Ásta Hilmarsdóttir, Jóhann Sigurjónsson,
Eva Ström, Egill Þorgeirsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn,
AÐALGEIR GUÐMUNDSSON,
Sandgerði,
Glerárhverfi,
verður jarðsunginn frá Glerárkirkju
þriðjudaginn 4. október kl. 13.30.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á öldrunarheimilið Hlíð.
.
Sigrún Arnþórsdóttir
og aðrir aðstandendur.
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
BALDUR MARÍUSSON,
fyrrverandi garðyrkjustjóri,
Hveragerði,
lést á hjúkrunarheimilinu Ási, Hveragerði,
28. september. Útförin fer fram frá Hveragerðiskirkju
laugardaginn 8. október klukkan 14. Fyrir hönd aðstandenda,
.
Áslaug Helga Arngrímsdóttir.