Morgunblaðið - 01.10.2016, Blaðsíða 13

Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Vinnustofan Magnús er í bráðabirgðahúsnæði með vinnustofu sína en leitar hentugra húsnæðis á Akureyri.
Gjöfulir ruslagámar
Þeim þótti tiltækið að vísu svo-
lítið djarft, börnin ung að árum,
þriggja ára tvíburar og níu ára dótt-
ir, en kappkostuðu að búa sem best í
haginn, tryggja sér húsnæði og
skólavist fyrir börnin áður en þau
flugu utan til eins árs dvalar. „Okkur
langaði einfaldlega til að brjóta upp
hversdagsleikann og prófa eitthvað
nýtt. Veður, verðlag og blómlegt
listalíf áttu mikinn þátt í að við völd-
um Barcelona. Þuríður Helga, sem
eins og ég er listmenntuð frá AKI,
fór í nám í umhverfisfræði en ég
fékk inni í vinnustofu þar sem fleiri
listamenn höfðu aðstöðu. Markmiðið
var að einbeita mér að málverkum
fyrir sýningu sem mér hafði verið
boðið að halda í Zürich í Sviss
snemma á næsta ári,“ segir Magnús.
Listamannalaun vegna þeirrar
sýningar gerðu fjölskyldunni kleift
að halda á vit ævintýranna, en einnig
segir hann þau hjónin hafa átt svolít-
ið sparifé.
„Helsta áhyggjuefni mitt var að
byrja með tóma vinnustofu og finna
ekki hentugt og snyrtilegt rusl, ef
svo má segja. Þær áhyggjur reynd-
ust óþarfar því í borginni tíðkast að
skilja eftir nýtanlega hluti við rusla-
gáma og því gekk efnisöflunin alveg
ljómandi vel. Auk þess komst ég í
samband við rúðuframleiðanda sem
seldi mér ósóttar rúður á slikk,“ seg-
ir Magnús, sem keypti sér raf-
magnsreiðhjól og hjólaði vítt og
breitt um borgina í leit að gjöfulum
ruslagámum.
Regnbogar eru hundamatur
Hann var í essinu sínu þegar á
fjörur hans rak gamlar eldhús-
innréttingar og dúkkuhús. „Sér-
staklega innréttingar þar sem smið-
irnir höfðu krotað á ýmislegt sér til
minnis. Slíkir hlutir segja sögu sem
ekki er á færi listamannsins að búa
til. Dúkkuhúsin eru einstakar ger-
semar,“ segir hann.
Skrúfjárn, heftibyssa, hjólsög,
límband, litúði, hamar og naglar eru
hans helstu verkfæri og viðarplötur
úr notuðum innréttingum koma í
stað hefðbundins striga málarans.
Magnús gefur flestum verkum
sínum nafn. Guð fær greitt í doll-
urum og Regnbogar eru hunda-
matur eru dæmi um nafngiftirnar.
Spurður út í fagurfræðilegt gildi
verkanna grípur hann til þeirrar
samlíkingar að garðyrkjumaðurinn
búi ekki til blómin. Sjálfur kveðst
hann alltaf vera að leita að fegurð-
inni en hún sé afstæð og ekki meitl-
uð í stein. „Ég sé fegurðina í ruslinu.
Efniviðurinn sem ég brýt niður í
frumeindir ræður því hvernig verkið
verður. Eitt leiðir af öðru. Ég finn
ekki endilega græna spýtu í dag og
rauða á morgun, svo dæmi sé tekið.“
Vinnustofan í Barcelona var í
opnu rými þar sem hann vann með
fólki sem talaði litla sem enga ensku.
„Fyrirkomulagið var ákveðin áskor-
un fyrir mig því mér hefur alltaf fall-
ið best að vinna einn. Hins vegar
kom það ekki að sök því flestir hinna
listamannanna unnu aðra vinnu á
daginn og notuðu vinnustofurnar á
kvöldin þegar ég var kominn heim í
faðm fjölskyldunnar.“
Tár á hvarmi
Fjölskyldulífið þar ytra segir
hann hafa verið ljúft og rólegt og
gott tækifæri til að njóta samveru.
Aukinheldur hafi Katalóníubúar ver-
ið afskaplega vinsamlegir og við-
kunnanlegir. „Við fórum mikið á
listasöfn og -sýningar, nutum götu-
listarinnar, sem var alltumlykjandi,
og hlustuðum varla á fréttir frá Ís-
landi. Þrátt fyrir tungumálaerfið-
leika leið börnunum vel í skólanum.
Þar var haldið heljarinnar kveðju-
partí áður en við fórum til Íslands,
foreldrarnir mættu með bakkelsi og
gáfu þeim gjafir í kveðjuskyni og tár
féllu af hvarmi. “
Magnús viðurkennir að kata-
lónsku listamönnunum á vinnustof-
unni, sem flestir voru í hefðbundnari
kantinum hvað listina áhrærði, hafi
þótt stórfurðulegt að hann hirti
drasl af götunni og gerði úr því lista-
verk. „Í listrænu tilliti var ég því
svolítið einmana. Þótt við fjöl-
skyldan söknum Barcelona svolítið
finnst mér gott að vera kominn heim
í það listræna umhverfi sem ég er al-
inn upp í,“ segir hann.
Heimkomin skipti fjölskyldan
aftur um umhverfi og settist að á
Akureyri, heimabæ Þuríðar Helgu,
þar sem henni bauðst staða fram-
kvæmdastjóra Menningarfélags
Akureyrar. Þótt Magnús sé ekki enn
búinn að fá almennilega vinnustofu
og verkin á sýninguna í Zürich séu í
höfn situr hann ekki auðum höndum.
„Ég er að vinna málverk fyrir sýn-
ingu í Bókasafni Háskólans á Akur-
eyri í næsta mánuði, og líka fyrir
samsýningu í Listasafni Akureyrar í
vor. Öfugt við Barcelona er ekki
hægt að ganga að því vísu að finna
hentugan efnivið við ruslatunn-
urnar, enda Akureyri einstaklega
snyrtilegur bær. „Uppskeran var
líka rýr þegar ég ók um nærliggj-
andi sveitir og kíkti í ruslagámana
við þjóðveginn,“ segir Magnús, sem
engu að síður kann prýðilega við sig
fyrir norðan.
DAGLEGT LÍF 13
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. OKTÓBER 2016
Með hverri pantaðri ferð styrkir þú verkefni Krabbameinsfélagsins
til kaupa á nýjum tækjum til brjóstakrabbameinsleitar.
Af því tilefni höfum við sérmerkt bílana okkar
enn á ný með bleikum taxaljósum.
„Bleika slaufan” er til sölu í bílunum okkar frá 1. – 15. október.
Hreyfill/Bæjarleiðir er styrktaraðili
árvekniátaks Krabbameinsfélagsins
í október og nóvember
Styrkjum starfsemi Krabbameinsfélagsins
SÆKTUAPPIÐ
á heimasíðu Hreyfils:
hreyfill.is
eða í App Store
og Google Play
Sæktu þér
Hreyfils appið
og pantaðu bleikan bíl.
Tökumbleikan
bíl!
Farsælt
samstarf
frá 2007
Taktu bleikan bíl næst þegar þú pantar leigubíl!