Morgunblaðið - 08.10.2016, Qupperneq 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. OKTÓBER 2016
✝ Matthías Zóp-hanías Krist-
inn Kristinsson
fæddist á Ísafirði
24. júní 1946.
Hann lést á líkn-
ardeild Landspít-
alans 16. sept-
ember 2016.
Foreldar Matt-
híasar voru hjónin
Anna Sigríður
Kristjánsdóttir, f.
11. september 1925 í Stapadal
í Arnarfirði, d. 12. júní 2015,
og Kristinn Jón Leví Jónsson,
f. 29. september 1916 á Ísa-
firði, d. 26. nóvember 2005.
Anna og Kristinn bjuggu öll
sín hjúskaparár að Sundstræti
31A á Ísafirði.
Matthías var næstelstur af
fimm systkinum. Eftirlifandi
systkini eru Ragnhildur Guðný
Kristinsdóttir Flyger, f. 8. des-
Örn Helgason. Dóttir þeirra
er Dagmey Björk Kristjáns-
dóttir, f. 1996. 2) Guðný Matt-
híasdóttir, f. 24. mars 1973,
sambýlismaður hennar er Jak-
ob Pálsson. Börn þeirra eru
Páll Kristinn Jakobsson, f.
1998, Ólafur Sölvi Jakobsson,
f. 2001, og Steinunn Rún Jak-
obsdóttir, f. 2003. 3) Steinunn
Matthíasdóttir, f. 2. febrúar
1976, eiginmaður hennar er
Karl Ingi Karlsson. Börn
þeirra eru Sunna Björk Karls-
dóttir, f. 1996, Matthías Karl
Karlsson, f. 1999, og Dagbjört
María Karlsdóttir, f. 2008. 4)
Gunnar Júl Matthíasson, f. 7.
desember 1977.
Matthías útskrifaðist frá
Kennaraskóla Íslands 1972 og
starfaði lengst af sem kennari
og skólastjóri. Matthías var
mikill hagyrðingur og gaf út
tvær ljóðabækur. Skákin var
hans stærsta áhugamál og tók
hann þátt í ýmsum skákmótum
á sínum yngri árum og setti
m.a. upp fjölda skákþrauta
fyrir Skákblaðið.
Útför Matthías fór fram í
kyrrþey að hans ósk.
ember 1944, Sig-
ríður Júlíana
Kristinsdóttir, f.
10. júní 1948,
Bjarney Krist-
insdóttir Vatne, f.
2. febrúar 1951,
og Guðmundur
Kristján Krist-
insson, f. 11. nóv-
ember 1960.
Matthías kvænt-
ist Björk Gunn-
arsdóttur 30. september 1972,
f. 30. september 1952 í Bol-
ungarvík. Foreldrar hennar
eru hjónin Gunnar Júl Eg-
ilsson, f. 4. mars 1933 í Bol-
ungarvík, og María Ólafs-
dóttir, f. 16. janúar 1932 í
Bolungarvík.
Börn Matthíasar og Bjarkar
eru: 1) Dagrún Matthíasdóttir,
f. 18. september 1971, eig-
inmaður hennar er Kristján
Það er hægt að nefna til ýmsa
góða titla sem pabbi minn átti
með sönnu en einn titillinn tel ég
þó öðrum fremri og það er afi.
Betri afa var ekki hægt að hugsa
sér fyrir börnin sín og fyrir það
verð ég ævinlega þakklát. Það
eru margar minningar sem rifj-
ast upp þegar hugsað er um afa
Matta, skondnar, skemmtilegar
og fallegar minningar sem fá að
lifa með okkur afkomendunum
og ömmunni á Seljabrautinni.
Pabbi var mikill húmoristi,
gott ljóðskáld og hafði góða frá-
sagnarhæfileika. Þess fengum
við afkomendurnir að njóta og
þær voru ófáar sögurnar sem
voru sagðar þegar við systkinin
vorum að alast upp og þær
héldu áfram að spretta af
vörum hans eftir að barnabörn-
in komu í heiminn. En pabbi
var líka þver og gaf ekki allt
svo auðveldlega eftir en hann
var réttsýnn og lét rök fylgja
máli. Það kom stöku sinnum
fyrir að manni tækist að koma
með mótrök við settum reglum
og á þau var hlustað og jafnvel
gefið eftir. Ég held að honum
hafi ekki þótt verra ef mótrökin
voru brosleg. Þegar barnabörn-
in komu til sögunnar tók afinn
nýja hlutverkinu alvarlega og
fengu afabörnin að snúa honum
um hvern sinn fingur. Ein-
hverju afabarninu tókst að
grenja út kjól sem þar á eftir
var kallaður grátkjóllinn, eitt
barnabarnið heillaðist svo af
stafnum hans afa að stafurinn
var sagaður í rétta hæð fyrir
barnið og svona mætti lengi
telja. Pabbi var stoltur afi og
þegar hann setti ljóðabókina
sína Grýlukvæði í endurútgáfu
var höfundur skráður „Afi
Matti“, annað höfundarnafn
þurfti ekki til.
Pabbi var mikill skákmaður og
verður mér alltaf hugsað til hans
þegar tafl er annars vegar. Oft
sat hann með segulskákborðið
upp í rúmi áður en farið var að
sofa eða las úr Skákblaðinu. Þeg-
ar heilsunni fór að hraka tefldi
hann mikið í tölvunni, alveg þar
til veikindin urðu það slæm að
sjúkrahúsdvölin tók við.
Þeir sem þekktu pabba vita að
hann fékk heldur betur að reyna
á sig í veikindum en sterkari
mann held ég samt að erfitt sé að
finna.
Hann var mikill keppnismaður
og ég tel víst að það hafi hjálpað
honum að takast á við mörg af
sínum erfiðu verkefnum í veik-
indunum, í honum bjó mikið bar-
áttuþrek.
En það skipti pabba ekki
minna máli að hafa trausta og
sterka eiginkonu sér við hlið.
Mamma var honum alveg
ómetanleg og ég veit að hann
dáðist að þeim styrk sem hún
sýndi í þeim áföllum sem þau
gengu í gegnum.
Það er erfitt að sætta sig við
það tómarúm sem fráfall pabba
skilur eftir sig en það er huggun
að hann fékk þann frið sem hann
var farinn að óska sér eftir erfið
og langvinn veikindi. Það var
mér dýrmætt að fá tækifæri til
að ræða við pabba um lífið og
dauðann, en fyrir hvoru tveggja
bar hann virðingu. Eftir samtöl
mín við pabba er ég sannfærð
um að ekki sé ástæða til að óttast
dauðann en lifa skal lífinu meðan
maður hefur það. Pabbi var
kennari og hann kenndi mér um
lífið fram á seinasta dag.
Ég vil enda þessi skrif á þakk-
læti fyrir allt það sem pabbi
minn hefur gefið mér og mínum,
þakklæti fyrir endalausa um-
hyggju fyrir fjölskyldunni.
Guð blessi þig í litríka
draumalandinu, elsku pabbi
minn.
Steinunn Matthíasdóttir.
Hann Matthías Zóphanías
Kristinn Kristinsson, eða afi
Matti eins og við kölluðum hann
alltaf, var mjög blíður, skemmti-
legur og yfir allt algjörlega
elskuleg manneskja sem mér
þykir ótrúlega vænt um. Ég
skrifa þessa setningu í nútíð því
að jafnvel þótt hann sé búinn að
kveðja okkur og okkar heim þyk-
ir mér enn jafn vænt um hann
núna og þegar hann var á lífi.
Jafnvel þótt hann sé farinn mun
hann alltaf vera hjá okkur sem
þekktum hann, bæði í minning-
unni sem og í anda.
Ég man mjög vel eftir því
þegar hann bjó á Tálknafirði
þar sem hann vann sem skóla-
stjóri, það gæti jafnvel verið að
það sé ein af mínum fyrstu
minningum þegar við fórum í
heimsóknir til afa og ömmu þar
sem þau bjuggu í skólastjóra-
íbúðinni við hliðina á sundlaug-
inni.
Þar man ég vel eftir einu at-
viki þegar ég var nokkurra ára
gamall. En ég fór að hjólreið-
astandi sem var fyrir framan
húsið þeirra, settist fremst á
hann og sagði að þetta væri lest
og fékk síðan alla til þess að
koma um borð og fór með þau í
ýmis ævintýri í lestinni minni.
Þetta lýsir kannski fjörugu
ímyndunarafli lítils drengs en
þar tel ég afa Matta hafa verið
mikinn áhrifavald þar sem
hann var svo fimur í að búa til
æsispennandi og stórskemmti-
leg ævintýri um okkur krakk-
ana.
Svo sagði hann frá þeim á
svo frábæran hátt að maður sá
sögurnar fyrir sér eins og mað-
ur væri staddur í ævintýrunum
sem hann sagði okkur.
Afi elskaði tónlist eftir Elvis
Presley. Það hafði eflaust áhrif á
minn tónlistarsmekk og enn í
dag finnst mér gaman að hlusta á
lög eftir kónginn og fleiri lög frá
sama tímabili. Einnig elskaði
hann myndirnar með Olsen-
genginu og tók þær flestallar
upp á VHS-spólur og sendi okk-
ur systkinunum ásamt ýmsu
barnaefni.
Ég man ljóslifandi eftir því
þegar afi hringdi alltaf til okkar
um jólin og þóttist vera jóla-
sveinninn. Þegar ég var yngri
ímyndaði ég mér alltaf röddina
hans í hvert sinn sem ég hugsaði
um jólasveininn og ég skildi ekki
af hverju jólasveinarnir sem
komu á jólaböllin okkar voru
með svona skrækar raddir því
jólasveinninn sem ég var vanur
að tala við var frekar dimmradd-
aður.
Stærsta áhugamálið hans afa
var skák. Hann var alltaf í essinu
sínu þegar hann var að tefla enda
var hann skákmeistari, átti heil-
an skáp af skákbókum og spilaði
skáktölvuleiki.
Það var erfitt að sjá afa fara í
gegnum öll þau veikindi sem
hann þurfti að berjast við síð-
astliðið ár. Oft óttaðist maður
að hann kæmist ekki í gegnum
erfiðustu tímana en hann kom
okkur og læknunum margoft
ánægjulega á óvart og náði
ótrúlegum sigrum, það var ekki
skrítið að þeir væru farnir að
kalla hann kraftaverkamann-
inn.
Það tók mig tíma að meðtaka
það að afi væri raunverulega lát-
inn. En afi mun lifa áfram með
okkur í gegnum allar þær góðu
minningar sem við eigum af hon-
um.
Páll Kristinn Jakobsson.
Afi Matti kenndi okkur barna-
börnunum margt sem við mun-
um koma til með að nota mikið í
okkar lífi. Það sem kemur efst í
huga þegar hugsað er til þeirra
óteljandi lífsreglna sem hann
kenndi okkur er að allir geta
ræktað ímyndunaraflið vel.
Minnist ég þess þegar afi var
spurður hvað hann gerði þegar
honum leiddist. Ekki var hann
lengi að hugsa sig um og svaraði:
„Mér leiðist aldrei, það er
vegna þess að ég hef svo gott
ímyndunarafl. Ég læt þá hugann
reika og enda í einhverjum
skemmtilegum ævintýrum.“
Þessi orð gleymast aldrei og
munum við barnabörnin varð-
veita þessi heilræði. Við eigum
afa okkar margt að þakka. Hann
var afar gjafmildur en fyrst og
fremst gaf hann okkur mikla ást
og umhyggju.
Umhyggju og ástúð þína
okkur veittir hverja stund.
Ætíð gastu öðrum gefið
yl frá þinni hlýju lund.
Gáfur prýddu fagurt hjarta,
gleðin bjó í hreinni sál.
Í orði og verki að vera sannur
var þitt dýpsta hjartans mál.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
F.h. barnabarnanna,
Dagmey Björk
Kristjánsdóttir.
Nú er hann stóri bróðir farinn
til mömmu, pabba og undan-
genginna ættingja.
Elsku Matti bróðir, þú kvadd-
ir þennan heim föstudaginn 16.
september eftir löng og erfið
veikindi. Þín stoð og stytta í
gegnum allt var Björk, kona þín,
sem með mikilli ósérhlífni sinnti
þér allt til enda.
Nú sitjum við hér saman og
yljum okkur við minningar um
þig og liðna tíð en gerum okkur
jafnframt grein fyrir því að aldr-
ei mun verða mögulegt að koma
orðum að öllu því sem forðum
var.
Við lékum mikið í fjörunni,
sem þá var hinum megin við göt-
una, því þá var ekki búið að fylla
upp og byggja við sjóinn. Sullað
var í sjónum og lífríkið skoðað,
siglt í árabát um sundin og jafn-
vel stofnað til ferjusiglinga. Þú
strengdir dósasíma á milli húsa
svo hægt væri að spjalla saman
við nágrannakrakkana eftir úti-
vistartíma. Fljótlega var það þó
taflmennskan sem átti hug þinn
allan og tefldir þú oft við sjálfan
þig til að öðlast færni. Systkinin
voru líka óspart notuð sem and-
stæðingar og þegar sú næst-
yngsta nennti ekki lengur var
litla bróður, sem var innan við
árs gamall, stillt upp við taflið
sem mótherja. Þolinmæðin við
stubbinn var mikil og þótt hann
færði eitthvað rangt var það bara
leiðrétt og leiðbeint um mann-
ganginn á þann hátt að enn í dag
er það fast í minni. Ekki er því að
undra að þú varðst Vestfjarða-
meistari í skák og talinn meðal
efnilegustu manna í þeim leik.
Þú áttir það til að vera stríð-
inn með afbrigðum og margar
sögur eru til af því, bæði skráðar
af þér sjálfum og frásagnir ann-
arra. Þú plataðir litlu systur í
berjamó til að tína lambaspörð í
stað krækiberja, sagðist hafa
dottið í gegnum skráargatið þeg-
ar upp komst um þig við að
skríða inn um glugga í læstu her-
bergi sem pabbi hafði verið að
mála og margt fleira.
Aðrir áttu einnig stríðni til og
þegar þú keyptir trabbann sögðu
gárungarnir á vörubílastöðinni
hinum megin götu þér að hann
myndi bráðna í sólinni af því
hann væri úr plasti svo að þú
sóttir teppi og breiddir yfir hann
– kannski hefur það líka verið
grínistinn í þér að stríða köllun-
um.
Þú hafðir sérstakt lag á að fá
aðra til að hlusta og taka eftir og
því ekki að undra að þú gerðist
kennari og síðar skólastjóri. Not-
aðir ýmis ráð svo sem töfra-
brögð, spilagaldra og jafnvel
slembilukkuna eins og að henda
körfubolta aftur fyrir þig með
annarri hendi og staf í hinni og
hittir auðvitað í körfuna og
fékkst þannig óskipta athygli
nemenda.
Þú varst alltaf að hugsa um
aðra, hvort sem það voru menn
eða dýr. Komst meðal annars
með olíublautan og vængbrotinn
svartfugl sem síðan var heima í
tæpt ár í umsjá mömmu og sá
taldi sig hluta af fjölskyldunni og
vildi ekkert fara.
Þú hringdir í mömmu á hverj-
um degi fyrir svefninn og stund-
um oftar, bara til að spjalla og
spá og það veitti henni mikla
gleði og öryggi að heyra frá þér,
ekki síst þegar hennar brottfar-
artími nálgaðist.
Við kveðjum þig, bróðir, með
miklum söknuði og kveðjunni
hennar mömmu: „Guð og góðir
vættir fylgi þér“ og sendum okk-
ar innilegustu samúðarkveðjur
til Bjarkar, barna, tengdabarna
og barnabarna.
Ragnhildur, Sigríður,
Bjarney og Guðmundur.
Matthías
Kristinsson
Harpa Heimisdóttir
Útfararstjóri
Hrafnhildur Scheving
Útfararþjónusta
Kirkjulundur 19  210 Garðabær
sími 842 0204  www.harpautfor.is
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
MARÍAS HJÁLMAR BJÖRNSSON
frá Felli í Árneshreppi,
til heimilis að Eyrarflöt 6, Akranesi,
lést á dvalarheimilinu Höfða, Akranesi,
2. október síðastliðinn. Útförin fer fram frá Akraneskirkju
föstudaginn 14. október klukkan 13. Fyrir hönd aðstandenda,
.
Ragnar Elías Maríasson, Theodóra Gústafsdóttir,
Guðmunda Maríasdóttir, Guðmundur Guðmundsson,
Vignir Smári Maríasson, María Páley Gestsdóttir,
Einar Indriði Maríasson,
Guðlaugur Ingi Maríass., Drífa Gústafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður, faðir okkar,
tengdafaðir, sonur og afi,
VIKTOR ÆGISSON
húsgagnasmíðameistari,
Hverafold 20, Reykjavík,
lést sunnudaginn 2. október. Úförin fer fram
frá Grafarvogskirkju fimmtudaginn 13. október klukkan 13.
Blóm og kransar afþökkuð en þeim sem vilja minnast hans er
bent á Barnaspítala Hringsins eða Krabbameinsfélagið.
.
Guðrún Baldursdóttir,
Ægir Viktorsson, Sigríður Kjartansdóttir,
Kristín Viktorsdóttir,
Viktoría Unnur Viktorsdóttir, Ingimar Óskar Másson,
Ægir Vigfússon
og barnabörn.
Föðurbróðir okkar,
ÞORSTEINN KJARTANSSON,
Brekkustíg 9, Reykjavík,
sem lést föstudaginn 30. september, verður
jarðsunginn frá Hjallakirkju í Kópavogi
klukkan 13 miðvikudaginn 12. október.
.
Ingibjörg Guðmundsdóttir, Oddný Sif Guðmundsdóttir.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÞURÍÐUR KRISTJÁNSDÓTTIR,
Sandholti 19, Ólafsvík,
andaðist á hjúkrunar- og dvalarheimilinu
Jaðri, Ólafsvík, miðvikudaginn 5. október.
Hún verður jarðsungin frá Ólafsvíkurkirkju laugardaginn 15.
október klukkan 14.
.
Inga Jóhannesdóttir, Ágúst Sigurðsson,
Bergsveinn Jóhannesson, Ragnheiður Gunnarsdóttir,
Kristmann V. Jóhannesson, Svanborg Tryggvadóttir,
ömmu- og langömmubörn.